The Second Religion

(PDF version of the eBook, “The Second Religion”)

https://www.amazon.com/dp/B088SXS99M/

Author: SELVAGANESAN RAMAIAH

2020

A new “Theory of Everything”

… that answers Einstein’s dream of “Unified Theory”,
… that says, “G” for not “God” but “Gravity”,
… that frees humanity from the clutches of “Materialism”
… and yes, that brings out “THE ABSOLUTE TRUTH”.

No part of this publication may be reproduced, stored in or introduced into a retrieval-system, or transmitted, in any form, or by any means (electronic, mechanical, photocopying, recording or otherwise) without the prior written permission of the author. Any person who does any unauthorized act concerning this publication may be liable to criminal prosecution and civil claims for damages.

The Chapter:1, under the title, ‘The Second Face’ is a work of fiction. All names, characters, places and incidents either are the product of the author’s imagination or used fictitiously and any resemblance to real persons, living or dead, organizations, locales or events are purely coincidental.

APPEAL

The Second Religion humbly makes an appeal to the humanity in general and scientific and intellectual communities across the world in particular, requesting through the chapters namely, “The Second Face”, “The Second Faith” and “The Second Freedom” for an urgent response and for joining the movement of “THE UNIVERSAL NON-MATERIALISM”.

SELVAGANESAN RAMAIAH

ACKNOWLEDGEMENTS

An accomplishment always requires many people’s effort and this work is not an exception.
I would like to acknowledge with a deep sense of gratitude the blessings of my parents, Ramaiah.G and Amaravathy.R and the support and love of my wife, Saoja.S, my son, Ananda Vidyasagar.S and my daughter, Priyadharshini.S for keeping me going and for being instrumental in accomplishing this work.
I would also like to sincerely express my gratitude to those who may have contributed to this work, even though anonymously.

AUTHOR’S NOTE

This book, being the first edition is released in its original form, with one chapter written in an Indian native language, Tamil and two chapters in English. The first chapter namely, The Second Face is a story of a typical South Indian Tamil youth. To make the reader better relate to him and to better understand the emotional part of his life, it was written in his mother tongue, Tamil.

Whereas the remaining two chapters that were written in English are the real game-changer for the entire humanity, as claimed in the cover page itself. So, the readers who find the inconvenience with Tamil may kindly skip the Chapter:1 and follow the sequence, “Introduction, Chapter:2 (The Second Faith) and Chapter:3 (The Second Freedom)”.

INTRODUCTION

CHAPTER 1: The Second Face

CHAPTER 2: The Second Faith

CHAPTER 3: The Second Freedom

ABOUT THE AUTHOR

INTRODUCTION

The author finds a typical character, the hero, who happens to suffer emotionally and at the same time, is forced to live a happy and peaceful life. Yes, a life with The First Face, which means the life of a typical person of this material world, that is otherwise called, the First Religion era. The hero, being a middle-class Tamil boy grows up, gets educated and gets employed. He encounters crushes and falls in love too. Cut-throat materialism plays its role; he is forced to quit his love-emotions and to enter into a typically arranged marriage life. He learns more, earns more and lives sufficiently simple.
He later comes to know that he was betrayed in his love-affair cum arranged-marriage. He finds a sudden full stop. He laments and grieves. He then slowly regains from his pain. Now comes his second face. He writes his own story in his mother tongue, Tamil, titled, “The Second Face” to vent out his grief.
He realizes that the problem is not with the betrayers. Or for that matter, the issues are not generally with the persons who commit crimes. It is with the present-day material system, the First Faith, that accepts and promotes materialism and even seeks the help of the mighty, “The God” for supporting the same. The First Freedom brought in religions, ideologies, and other socio-political systems to resolve it, but they ended in vain.
He, now thoroughly analyses and gets to the roots of the problems and comes out with a theory based on truth, called, “The Second Faith”. He identifies three causes for the uprising of materialism in this world and for which he comes out with corresponding three postulates that find scientific and intellectual answers. He brings in the fundamental concepts called, “The Zero” and “The Infinity” and points out its misuse by materialism and at the same time, its legitimate use by non-materialism.
He redefines “Gravity”, “Speed of Light”, “Quantum Physics”, “Absolute Empty Space”, “Energy Space-Time”, “Life Cycle of the Universe”, “Universal Natural Selection” etc., leading to a new “Theory of Everything” that brings out the “Absolute Truth”. He negates both Big Bang and Big Crunch theories. He, at the same time, answers Einstein’s dream of Unified Theory. He establishes that gravity is the cause of everything in this universe, which includes the other three fundamental forces of nature, viz: Electromagnetic Force, Strong Nuclear Force and Weak Nuclear Force. He leaves everything to the act of the capital letter, “G” which incidentally expands not to “God” but to “Gravity”. Yes, he rejects materialism and enforces non-materialism.
And eventually, he comes out with a master plan. He superimposes the principles of the Second Faith on all religions, all ideologies and all political systems that exist now on earth. He brings out the ultimate freedom to humanity, that he calls, “The Second Freedom”.

SELVAGANESAN RAMAIAH

CHAPTER 1: The Second Face

அத்தியாயம் 1: இரண்டாம் முகம்

முன்னுரை:

இப்பிரபஞ்சத்தின் எங்கோ ஓர் ஓரத்தில் சுற்றிச் சுழன்று கொண்டிருக்கும் Milky Way Galaxy. அதில் ஒரு சிறிய நட்சத்திரமாகிய சூரிய குடும்பத்தின் (Solar System) ஒரு கிரகம் பூமி (Earth) என்கிற நமது உலகம்.
ஆம், இந்த உலகம் தோன்றி, உயிர் தோன்றி உயிரினத்தின் உயர்ந்த இனமாம் மனித இனம் தோன்றி இன்று வரை மனித வாழ்வினை, வாழ்வியல் நீதியை பறைசாற்றும் விதமாக எத்தனையோ காவியங்கள், புராணங்கள், இதிகாசங்கள், உண்மைக்கதைகள் உலகத்தின் ஒவ்வொரு மூலை முடுக்குகளிலும் தோன்றி இன்றும் நிலைத்து நிற்பவைகளும், நில்லாமல் மறைந்தவைகளும் ஆயிரமாயிரம் இருக்க, இதோ இன்னுமொரு உண்மைக்கதை.

தலைவனின் குடும்பப் பின்னணி:

(1) பாரத தேசத்தின் தென்கோடி மாநிலம் தமிழ்நாடு. அதன் தென்கோடி மாவட்டம் திருநெல்வேலி. அதன் தென்கோடியில் அமைந்த ஒரு கிராமத்தில் விவசாயத்தை தொழிலாகக்கொண்ட, பாரம்பரிய குடும்பத்தைச்சேர்ந்த ஒரு நிலச்சுவான்தார்.

(2) அவருக்கு இரண்டு மனைவியர். முதல் மனைவிக்கு மூன்று ஆண் குழந்தைகளும் ஒரு பெண் குழந்தையும். இரண்டாம் மனைவிக்கு நான்கு ஆண் குழந்தைகளும் மூன்று பெண் குழந்தைகளும். ஆக, பெரும் குடும்ப பாரத்தோடு வாழ்க்கை எனும் வண்டியை நகர்த்துகிறார் குடும்பத் தலைவர்.

(3) முதல் மனைவிக்கு மூன்றாவதாய் பிறந்த ஆசை மகனே இக்கதையின் நாயகன். அவனது பெயர் “ஆனைமுகச்செல்வன்”.

(4) பெருகிவிட்ட குடும்பம். செலவினங்கள் அதிகரிக்கின்றன. வரவினங்கள் குறைகின்றன. சொத்துக்கள் சுருங்குகின்றன. பாரம்பரிய குடும்ப பெயரை காப்பாற்ற வேண்டி பரிதவிக்கும் தந்தை ஒரு புறம். தான் பெற்ற பிள்ளைகளை காப்பாற்ற அல்லும் பகலும் பாடுபடும் தாயார்கள் மறுபுறம். இதை கண்கூடாகப் பார்த்து தந்தை மற்றும் தாய்க்கு நல்ல குழந்தையாய் நடந்து கொள்கிறான் ஆனைமுகச்செல்வன். அவனது நல்ல குணத்தைக்கண்டு மற்றவர்களும் அவன் மீது அன்பைப்பொழிவதுண்டு. அதற்கு எத்தனையோ சம்பவங்கள் இருந்தாலும், உதாரணமாக இங்கே ஒரு சம்பவத்தை குறிப்பிடலாம். அவனுக்கு மூன்று நான்கு வயது இருக்கும். தனது பெரியப்பா மகள் மூத்தவள், திருமணமாகி உள்ளூரிலேயே அடுத்த வீதியில் ஒரு நபருக்கு மனைவியாகிப் போகிறாள். பொதுவாக விசேடத்தின் பேரிலேயே பெண் வீட்டுச்சொந்தங்கள் மாப்பிள்ளை வீட்டுக்கு நேராக செல்வது வழக்கம். நம் வீட்டில் இல்லாமல் இன்னொருவர் வீட்டில் ஏன் அக்காள் உட்கார்ந்து கொண்டிருக்கிறாள் என்ற கவலையோடும், ஆச்சர்யத்தோடும் அங்கு சென்று வெறும் கால்சட்டையோடு, மேல்சட்டை இல்லாமல் நின்று கொண்டு இருந்திருக்கிறான், ஆனைமுகச்செல்வன். இதைக்கவனித்துவிட்ட அக்காள் அவனை அப்படியே வாரி அணைத்து இடுப்பில் தூக்கி வைத்து கண்களில் கண்ணீர் கசிய “அக்காளை காணவில்லையே என்று வீட்டில் யாரிடமும் சொல்லாமல் என்னை தேடி வந்தாயாக் கண்ணே” என்று கட்டியணைத்துக்கொண்டாள்.

ஆரம்பப் பள்ளி பருவம்:

(5) ஆனைமுகனுக்கு அது பள்ளி பருவம். ஆறு அல்லது ஏழு வயது இருக்கும். ஒரு நாள் பூட்டப்பட்ட Gate மேல் ஏறி பக்கத்து தோட்டத்திற்குள் சென்று விட்டான் ஆனைமுகன். அதை அறிந்த தந்தையார் ஆனைமுகனுக்கு கன்னத்தில் ஓர் அறை கொடுத்தார். அப்பாவிடம் ஒரு நாளும் அடி வாங்காத ஆனைமுகன் கவலை மற்றும் பயத்தால் சாப்பிடாமல் தூங்கிவிட்டான். மாலை வந்த தந்தையார் ஆனைமுகனை எழுப்பி அவனுக்கென்று வாங்கி வந்த இனிப்புப்பண்டத்தை கொடுத்து ஆசுவாசப்படுத்தியுள்ளார்.

(6) ஆனைமுகனுக்கு சுமார் எட்டு வயது இருக்கும். நீச்சல் பழகுவதற்காக தனது சகோதரர்களிடம் ஒரு ஒப்பந்தம் பேசி வைத்திருந்தான். வீட்டை ஒட்டிய தோட்டத்தில் விளைந்த தானிய கதிர்களை காகம், கொக்கு, குருவி போன்ற பறவைகள் தின்று நாசம் செய்யாமல் தடுக்க ஒரு தென்னை மரத்தின் உச்சியில் அமர்ந்து கொண்டு ஒலி எழுப்ப வேண்டும். அப்படி செய்தால் உணவு வேளையில் ஒரு மணி நேரம் கிணற்றில் இறங்கி, சகோதர்களின் கண்காணிப்பில் நீச்சல் பழகிக்கொள்ளலாம். இதை ஏற்ற ஆனைமுகன் ஒரு கோடை விடுமுறையில் சில நாட்கள் நீச்சல் பழகி வந்தான். ஒரு நாள் கிணற்றிலிருந்து மேலே ஏறும்போது சுமார் 30அடி உயரத்தில் இருந்து தவறி கீழே தண்ணீரில் விழுந்துவிடுகிறான். விழுந்த சப்தம் கேட்டு மேலே நின்று கொண்டடிருந்த சகோதரர்கள் காப்பாற்ற வருமுன் தானே கையையும் காலையும் அசைத்து கரைவந்து சேர்ந்தான். அதுவே நீச்சலாகி, பழகுவது அன்றே முடிவுக்கு வந்தது.

(7) ஆனைமுகனுக்கு ஒன்பது வயது இருக்கும். ஒரு தீபாவளி நாள். சிறிய பொட்டு வெடி துப்பாக்கி ஒன்றை வைத்துக்கொண்டு ஊர் பொது இடத்தில் மற்ற சிறுவர்களோடு வெடி வெடித்து விளையாடிக் கொண்டிருக்கிறான். திடீரென அந்த துப்பாக்கி திருடு போய்விட்டது. கவலையுற்ற ஆனைமுகன் மதிய சாப்பாட்டுக்கே வீட்டிற்கு வரவில்லை. மாலை வரைக்கும் வராத குழந்தையைத்தேடி தாயார் வந்து அழைத்து சென்றார். சாப்பிட வைத்தார். கவலைப்படாதே, இன்னொரு துப்பாக்கி வாங்கிக்கொள்ளலாம் என்று ஆனைமுகனைத் தேற்றினார், தாயார். இதைக்கேள்வியுற்ற கால் ஊனமுள்ள ஒரு குடும்ப நண்பர் ஒரு ரோல் வெடி துப்பாக்கி வாங்கி அதில் தேசீயக்கொடி Paint அடித்து, “நீ தைரியமான பையனாக ஆக்ரோசம் கொண்டவனாக இருக்க வேண்டும். இதோ இதுதான் இந்திய துப்பாக்கி. எதிரிகளை சுட்டு வீழ்த்து” என்று கொடுத்துச் சென்றார். அதற்குப்பின் பல தீபாவளிகளுக்கு ஆனைமுகன் அந்த துப்பாக்கியை பத்திரமாக வைத்திருந்தான்.

(8) அதேபோல் அவனது சுபாவம் பள்ளியிலும் அனைவரையும் கவர்ந்தது. ஆசிரியர் சொல்வதை அப்படியே கேட்டு, கற்று வருவான். நன்கு பாட வரும். நன்றாக படம் வரையவும் கற்றுக்கொள்கிறான். அவனிடம் இருந்தது இரண்டே சீருடை துணிகள். ஒன்றை உடுத்தி மற்றொன்றை துவைத்துக் கொள்வான். சுத்தமாக பள்ளி செல்வதில் ஆசிரியரின் கவனத்தை ஈர்க்கும் விதமாக நடந்து கொள்வான். அது ஓரு ஆரம்பப் பள்ளி. ஒன்றாம் வகுப்பு முதல் நான்காம் வகுப்பு வரை Progress Report-இல் ஒன்று அல்லது இரண்டாம் இடத்தை தக்க வைத்து கொண்ட ஆனைமுகன், ஐந்தாம் வகுப்பு இறுதித் தேர்வில் இரண்டாம் இடத்தைப் பெறுகிறான்.

(9) பள்ளி ஆண்டு விழாவில் முதல் இடத்துக்கு மட்டுமே பரிசு உண்டு. அமைதியான சுபாவம் கொண்ட ஆனைமுகனின் முகம் வாடி விடுமே என்று ஆதங்கப்பட்டு, ஆசிரியர்கள் புதிதாக பரிசு வகை ஒன்றை அறிவிக்கிறார்கள். ஆம், அதுவரை யாரும் வாங்காத ஒரு பரிசு வகை. சுத்தம் சுகாதாரத்துக்காக ஆனைமுகனை தேர்ந்தெடுத்து ஒரு அழகான திருக்குறள் புத்தகத்தை பரிசளிக்கிறார்கள்.

நடுநிலை பள்ளிப் பருவம்:

(10) அடுத்து, ஆறாம் வகுப்புக்காக ஊரின் வடக்கே சுமார் 2 கிமீ தூரத்தில் உள்ள, கிராமத்திலுள்ள நடுநிலைப்பள்ளிக்கு செல்ல வேண்டும். ஆகையால், படிப்பை ஐந்தாம் வகுப்போடு நிறுத்தி விட்டு விவசாய தொழிலுக்கு அனுப்பலாம் என்று குடும்பத்தில் மற்றவர்கள் சொன்னாலும், தாயாரின் பிடிவாதத்தால் ஆனைமுகன் நடுநிலைப்பள்ளிக்கு அனுப்பப்படுகிறான். புது ஆசிரியர்கள், புது நண்பர்கள். ஆர்வத்துடன் அங்கும் பயின்று முதல் அல்லது இரண்டாம் இடம் என நன்றாக படிக்கும் மாணவனாகிறான். ஒரு நாள் மாலையில் உடற்பயிற்சிப் பாடம். சகமாணவர்கள் ஆசிரியரிடம் ஆனைமுகன் நன்கு பாடுவான் என்று சொல்கிறார்கள். “ஒரு மரத்தில் குடியிருக்கும்பறவை இரண்டு…” என்ற பாடலை இனிமையாக பாடி எல்லோரையும் ஆச்சர்யத்தில் ஆழ்த்துகிறான், ஆனைமுகன்.

(11) பள்ளி படிப்பு தொடர்கிறது. ஏழாவது வகுப்பின் அரை ஆண்டு விடுமுறை வருகிறது. விடுமுறைக்கு முன்தினம் ஆசிரியர் மீண்டும் வகுப்புக்கு வரும்போது அதிக எண்ணிக்கையில் திருக்குறள் ஒப்புவிக்கும் மாணவருக்கு பரிசு உண்டு என்று அறிவிக்கிறார். குடும்ப தொழிலாம் விவசாயம் ஊருக்கு கிழக்கே சுமார் 3 கிமீ தூரத்தில் உள்ள ஒரு தோட்டத்தில் நடக்கிறது. விடுமுறை நாட்களில் துணை விவசாயத் தொழிலாக மாடுகளை ஆனைமுகன் மேய்க்க வேண்டும். மாடுகளை கண்காணித்துக்கொண்டே சுமார் 150 திருக்குறள்களை மனப்பாடம் செய்துவிட்டான், ஆனைமுகன். விடுமுறை முடிந்து பள்ளிக்கு சென்று திருக்குறள் ஒப்புவித்து பரிசும் பெற்றுக்கொண்டான்.

(12) அடுத்தது எட்டாம் வகுப்பு. நடுநிலைப்பள்ளி ஆதலால் அதுவே அப்பள்ளியில் ஆனைமுகனுக்கு இறுதி ஆண்டு. நல்ல மாணவன் பெயரோடு எட்டாம் வகுப்பு பள்ளி வாழ்க்கையும் முடிகிறது. இறுதியாண்டுத்தேர்வு முடிந்து கோடை விடுமுறை விடப்படுகிறது. விடுமுறையில், நண்பர்களைப் பிரிந்த நினைவால் தனக்குத் தானே “பசுமை நிறைந்த நினைவுகளே, பாடித்திரிந்த பறவைகளே…” என்ற இனிமையான பாடலை பாடி அழுது கொண்டிருந்த ஆனைமுகனை மற்ற ஊர் நண்பர்கள் தேற்றி விளையாடி சந்தோசப்படுத்துகின்றனர்.

(13) ஆனைமுகனின் தாயார், பிள்ளைகளை பராமரிக்கும் வேலைகள், சமையல் வேலைகள், விவசாயத் துணை வேலைகள் என்று ஒவ்வொரு மணித்துளியும் எதாவது செய்துகொண்டேயிருப்பார். இரவிலும் பிள்ளைகள் தூங்கியபின் நூல் நூற்பது, பாய் முடைவது போன்ற குடிசை தொழில்களை செய்து அவர்களின் படிப்புக்காக பணம் சேர்ப்பார்.

(14) அம்மா வேலை செய்து கொண்டிருப்பதைப் பார்த்துக்கொண்டே ஆனைமுகன் தூங்கிவிடுவான். ஆம், தாலாட்டு பாடிக்கொண்டுதானே தாய் வேலையே செய்வாள். ஆனால், அது வெறும் தாலாட்டு மட்டுமே அல்ல. சோகமான தன் சொந்தக்கதை. இளம் வயதிலேயே திருமணமான அவள், முதல் தாரமாகி இருதாரக்கணவனோடு அனுபவித்த சொல்லொணாத் துயரங்களோடு, தான் பட்ட இன்னல்களையெல்லாம் எண்ணி மனம் உருகப்பாடுவது அது. கண்ணீர் மாலை மாலையாய் ஓடும். அம்மா பாடவில்லை, அழுகிறாள் என்று தூக்கத்திலேயே புரிந்து கொண்ட ஆனைமுகன் எழுந்து போய் அம்மாவை கட்டிக்கொள்வான். தானும் அழுதுவிடுவான்.

(15) கோடை விடுமுறை முடிந்து பள்ளிக்குச் சென்று TC மற்றும் Mark Sheet-களை வாங்கி திரும்பிக்கொண்டிருக்கிறான் ஆனைமுகன். எட்டாம் வகுப்பு இறுதித் தேர்வில் முதல் மதிப்பெண் 600-க்கு 521. தன்னுடன் வந்து கொண்டிருந்த உள்ளூர் நண்பன் பெற்றது அது. தனது மதிப்பெண் 600-க்கு 520. அது இரண்டாவது மதிப்பெண். ஒரு மதிப்பெண் குறைந்து விட்டதே என்ற கவலை ஆனைமுகனுக்கு. வழியில் எதிரே வந்து கொண்டிருந்த தனது மூத்த சகோதரனைக் கண்ட ஆனைமுகன் தானே முன் வந்து உண்மையை சொல்கிறான். “ஆம், அவனுக்கு 521, எனக்கு 520. ஒரு மதிப்பெண் குறைந்து விட்டது” என்று. கவலை விட்டபாடில்லை. வீடு சென்று அம்மாவிடமும் சொல்கிறான். அம்மா ஆனைமுகனை தைரியப்படுத்துகிறாள். ஒரு வழியாக கவலை தெளிகிறது.

உயர்நிலை பள்ளிப் பருவம்:

(16) அடுத்து உயர்நிலைப்பள்ளி. சுமார் 2 கிமீ மேற்காக உள்ள கிராமத்திற்கு செல்ல வேண்டும். இந்த நேரத்திலும், மேலும் படிப்பை தொடர்வதை நிறுத்தி விட்டு மற்ற சகோதரர்களுடன் விவசாய தொழிலுக்குச் செல்ல வேண்டிய கட்டாயம் வந்தது. நன்கு படிக்கும் பிள்ளையை எப்படியாவது படிக்க வைக்க வேண்டும் என்ற தாயாரின் விடாமுயற்சியால் ஆனைமுகன் பள்ளிக்கு அனுப்பப்படுகிறான். பள்ளி இருக்கும் அதே ஊரில் உள்ள தாயாரின் தங்கை வீட்டில் மதிய உணவுக்கு ஏற்பாடு செய்யப்படுகிறது.

(17) ஒன்பதாம் வகுப்பு ஆரம்பமாகிறது. புது ஆசிரியர்கள், புது நண்பர்கள். அருகில் உள்ள வெவ்வேறு ஊர்களிலிருந்து ஆண் மற்றும் பெண் மாணவர்கள் வந்துள்ளனர். ஓரளவு வயது வந்த பருவம். ஆம், வளர் இளம் பருவம்.

(18) வகுப்பு ஆரம்பித்த மறுநாளே, வகுப்பாசிரியர், உயரமான குண்டான ஒரு மாணவனை வகுப்புத்தலைவன் ஆக்குகிறார். அதேவேளையில் ஆனைமுகன் படிப்பில் சுட்டி என்பதால், அவனுக்கு ஆசிரியர்கள் அவ்வப்போது கொடுக்கும் நற்சான்றுகள் தைரியம் ஊட்டின.

(19) ஒரு நாள் ‘Moral Class’ ஆசிரியர் ஒரு கட்டுரை எழுத சொல்லியிருந்தார். ஆனைமுகனின் கட்டுரை நோட்டை பார்த்த அந்த ஆசிரியர், எழுத்துக்கள் இப்படித்தான் இருக்க வேண்டும் என்று அவனது நோட்டைக் காட்டி மற்ற மாணவர்களிடம் பெருமையாகச் சொன்னார். அன்று முதல் அவனுக்குத் தன்னம்பிக்கை மேலும் கூடியது. முதல் மாதாந்திர தேர்வுகள் நடக்கின்றன. Progress Report தயாராகிறது. ஒவ்வொரு பாடமாக தேர்வு மதிப்பெண்களை ஆசிரியர்கள் அறிவிக்கிறார்கள். மொத்த மதிப்பெண்களில் முதலிடத்தைப் பெருகிறான், ஆனைமுகன்.

(20) மறுநாள் வகுப்பாசிரியர் வருகிறார். முதலிடம் பெற்ற ஆனைமுகனை மேசைக்கருகே அழைக்கிறார். வகுப்புத் தலைவனாக இருக்கும் மாணவனையும் அழைக்கிறார். அன்று முதல் ஆனைமுகனே வகுப்புத்தலைவன், என்று அறிவிக்கிறார் ஆசிரியர். பயத்தோடும் மகிழ்வோடும் பொருப்பைப் பெற்றுக்கொள்கிறான் ஆனைமுகன். Progress Report-ல் காலாண்டு, அரையாண்டு மற்றும் ஒவ்வொரு மாதாந்தத் தேர்வுகளிலும் முதல் இடத்தை தக்க வைத்துக் கொள்கிறான், ஆனைமுகன்.

(21) அடுத்தது பத்தாம் வகுப்பு. ஆண்டு இறுதியில் நடந்த பள்ளி ஆண்டுவிழாவில் ஒரு நாடகம் நடந்தது. ஆனைமுகன் அதில் துணை கதாநாயகன் பாத்திரத்தில் நடிக்கிறான். ஊரே சொல்லிக்கொள்ளும் ஒரு வசனம், “காதல் காதல் காதல்… காதல் போயின் காதல் போயின், சாதல் சாதல் சாதல்…” அதுவும் கூச்ச சுபாவமுள்ள ஆனைமுகன் சொன்ன வசனமாதலால் எல்லோரும் அதை சொல்லிச்சொல்லி அன்பாக கேலி செய்து மகிழ்ந்தார்கள்.

(22) அடுத்தது பதினோறாம் வகுப்பு. அந்த காலத்தில் SSLC என்றும் அழைப்பதுண்டு. பள்ளிப் படிப்பே முடிவுறும் வருடம் அது. SSLC பரீட்சை எழுதியபின் கோடை விடுமுறை வருகிறது. பரீட்சை முடிவுகள் செய்தித்தாள்களில் வருகின்றன. தேர்வாகிறான் ஆனைமுகன். இரண்டொரு நாட்களில் மதிப்பெண் பட்டியல் வெளியாகிறது. ஆனைமுகன், முதல் மதிப்பெண் பெறுகிறான். எதேச்சையாக பள்ளி இருக்கும் கிராமத்திற்கு சென்றிருந்த தந்தையாரிடம் அங்கிருந்தவர்கள், “உமது மகன் பள்ளியிலேயே முதல் மதிப்பெண் பெற்று தேர்வாகியிருக்கிறானாமே” என்று பெருமையாக சொல்லியிருக்கிறார்கள். ஊருக்கு வந்து உடனே மனைவியிடமும், மற்றவர்களிடமும் அதை பெருமையாகச் சொல்லி மகிழ்ந்திருக்கிறார் தந்தை.

(23) சந்தோசம் பொங்க ஆனைமுகன் பள்ளிக்கு ஓடிச் சென்றான். ஆசிரியர்கள் வாழ்த்தினார்கள். தலைமையாசிரியரும் வாழ்த்தி மதிப்பெண் பட்டியலைக் கொடுத்தார். வீடு திரும்பிய ஆனைமுகன் தாயாரிடமும் சந்தோசத்தைப் பகிர்ந்து கொண்டான்.

(24) ஒவ்வொரு பள்ளியிலும் முதல் மதிப்பெண் பெற்ற மாணவர்களுக்கு மட்டும் கல்லூரி நிர்வாகமே Scholarship கொடுக்கும் வாய்ப்பு திருச்செந்தூரில் உள்ள ஒரு கல்லூரியில் உண்டு என்பதை அறிந்து கொண்ட தந்தையார், அக்கல்லூரி நிர்வாகியின் தூரத்து உறவினரும், உறவு முறையில் தனது தம்பியும், ஆனைமுகனின் சித்தப்பாவுமான ஒரு முக்கிய நபரிடம் அந்தக் கல்லூரியில் ஆனைமுகனைச் சேர்க்க வேண்டிய உதவியைச் செய்யுமாறு கேட்டிருக்கிறார். அவரும் இது சம்மந்தமாக தனது உறவினரான கல்லூரி நிர்வாகிக்குக் கடிதம் எழுதி, அதன் பின் ஆனைமுகன் கல்லூரியில் சேர ஆவன செய்கிறேன் என்று நம்பிக்கையோடு சொல்லி அனுப்பியுள்ளார்.

(25) இந்த கால கட்டத்தில் ஆனைமுகச்செல்வனின் மூத்த சகோதரன், தன்னோடு ஆசிரியராக வேலை பார்த்த ஒரு பெண்ணைக் காதலித்து வந்திருக்கிறார். ஒரு நாள் அந்த பெண் அவர்கள் வீட்டிலிருந்து வெளியேறி, அவரைத் திருமணம் செய்யும்படி கட்டாயப்படுத்தும் பொருட்டு ஆனைமுகனின் மூத்த சகோதரனைத் தேடி அவரது வீட்டிற்கே வந்துவிட்டார். மாலையில் வந்த பெண் இரவாகியும் திரும்பிப்போகவில்லை. ஆனைமுகனுக்கு தமது வீட்டில் தவறு நடந்து கொண்டிருப்பதாகக் கவலை. தந்தையார், “இரு தார திருமண சம்பந்தமாக, தான் செய்த தவறுகளுக்குத் தண்டனையாக இப்படியெல்லாம் தனது மகனுக்கு நடக்கிறதோ, தான் பெற்ற பிள்ளைகளில் தலைமூத்த மகனுக்கே இப்படி ஒரு திருமணம் நடத்த வேண்டி வந்து விட்டதே” என்று கண்ணீர் விட்டு அழுததைக் காண்கிறான் ஆனைமுகச்செல்வன். தாய்க்கும், மூத்த மகனாக இருந்து இப்படி ஒரு காரியத்தை செய்து விட்டானே என்று மிகுந்த மன வருத்தம், கவலை.

(26) அண்ணியாராகிய அந்த பெண்ணை பார்க்கும்போதெல்லாம் ஆனைமுகனுக்கு கோபம் மற்றும் வேதனை. எப்படியோ, நாட்பட கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அந்த கோபமும் கவலையும் குறைகிறது. பள்ளியில் முதல் மதிப்பெண் வாங்கி கல்லூரி செல்ல ஆவலாக காத்துக் கொண்டிருந்த ஆனைமுகனை ஏதாவது வேலைக்கு அனுப்பலாமே என்று குடும்பத்தில் மற்றவர்கள் அபிப்பிராயம் சொன்னாலும், தாய் தந்தையரின் எண்ணம் மட்டும் ஆனைமுகனை மேற்படிப்புக்கே அனுப்ப வேண்டும் என்றிருந்தது.

கல்லூரி பருவம்:

(27) இறுதியில் பெற்றோரின் எண்ணமே ஈடேரியது. தந்தை கேட்டுக்கொணடதற்கு இணங்க ஆனைமுகனின் உறவு முறை சித்தப்பாவான அந்த ஊர் பெரியவர், கல்லூரியில் சேர்ப்பதற்காக ஆனைமுகனை திருச்செந்தூர் அழைத்துச் செல்கிறார்.

(28) திருச்செந்தூர் பேரூந்து நிலையத்தில் இருந்து பெரியவரும் ஆனைமுகனும் கல்லூரிக்கு நடந்து சென்று கொண்டிருக்கின்றனர். வழியில் ஒரு மரத்தடியில் பெரியவர் தான் கொண்டு வந்திருந்த வேட்டியை எடுத்து ஆனைமுகனை உடுத்தச் சொன்னார். வேட்டி உடுத்துவது எப்படி என்று சொல்லியும் கொடுத்தார். வேட்டி சட்டையோடு கிட்டத்தட்ட ஒரு கிராமத்துக் கல்லூரி மாணவனாக, சித்தப்பாவோடு கல்லூரிக்குள் செல்கிறான் ஆனைமுகன்.

(29) கல்லூரி முதல்வர் அறைக்குள் சென்ற சித்தப்பாவோடு ஆனைமுகனும் உடன் உட்செல்கிறான். முதல்வர் சித்தப்பாவுக்கு வணக்கம் சொல்கிறார். அதே முதல்வர் ஆனைமுகனை நோக்கி “நீ எனக்கு முதலில் Good Morning சொல்ல வேண்டும், எங்கே இப்பொழுது சொல் பார்க்கலாம்” என்று பணித்தார். உடனே ஆனைமுகனும் அப்படியே “Good Morning Sir” என்று சொல்லி முதல்வருக்கு மரியாதை செலுத்தினான். அதேபோன்று அன்றே இன்னொரு முறை சித்தப்பாவோடு உள் நுழைந்த ஆனைமுகனைப் பார்த்து, “நீ வரும்போதெல்லாம் கதவின் முன்புறம் நின்று, ‘May I come in, sir’ என்று கேட்க வேண்டும். நான் ‘Come in’ என்று சொல்வேன். அதன் பின் நீ உள்ளே வர வேண்டும். எங்கே இப்போது வெளியே சென்று கேள் பார்க்கலாம்” என்று முதல்வர் சொல்ல, ஆனைமுகனும் அப்படியே செய்து மீண்டும் உள்ளே சென்றான்.

(30) கல்லூரியில் PUC படிப்புக்கு Admission கிடைத்து விடுகிறது. New Hostel Block-ல் தங்க வைக்கப்படுகிறான் ஆனைமுகன். புது இடம். வீட்டிலிருந்து வெளியே வந்து தங்கி படிக்கும் புது அனுபவம். ஒரு நாள் தூங்கும் போது கழுத்து பிடித்துக் கொண்டது. அசைக்க முடியவில்லை. பெருத்த வலி. சக மாணவர்கள் அவர்களுக்குத் தெரிந்த வைத்தியம் செய்கிறார்கள். எண்ணெய் தேய்த்து விடுகிறார்கள். வலி குறையவில்லை. அப்பொழுதுதான் அம்மா பக்கத்தில் இல்லையே என்று அழுது விடுகிறான் ஆனைமுகன். வலியோடு Homesick-ம் ஆனைமுகனை பற்றிக் கொண்டதால் இப்படி அழுது கொண்டிருக்கிறான் என்று அவனை சக மாணவர்கள் மிகுந்த அக்கறையோடு தேற்றுகிறார்கள். அதற்கேற்ப இரண்டு மூன்று நாட்களில் ஆனைமுகனும் குணமடைந்து விடுகிறான். படிப்பில் முழு கவனம் செலுத்திய ஆனைமுகன், PUC இறுதி தேர்வில் முதல் வகுப்பில் தேர்ச்சியடைகிறான்.

(31) அடுத்த வருடம் B.Sc (Mathematics) முதலாண்டு. கல்லூரியின் Main Hostel Block-க்கு மாற்றலாகிறான் ஆனைமுகன். Mathematics-ல் நல்ல மதிப்பெண்கள் பெற்று ஆசிரியர்களின் நற்பெயரோடு கல்லூரி படிப்பு தொடர்கிறது.

(32) NCC-க்கு மாணவர் சேர்க்கை நடந்து முடிந்ததை அவன் அறிந்திருக்கவில்லை. ஆனால் தனக்கும் அதில் சேர வேண்டும் என்ற ஆசை. மறுநாள் Commanding Officer-இடம் போய் கேட்கிறான். சேர்க்கை முடிந்து விட்டது. நீ Admission கொடுத்த நாள் அன்றே வந்திருக்க வேண்டும். இனிமேல் ஒன்றும் செய்ய முடியாது, என்று சொல்லி அனுப்பி விடுகிறார். ஏமாற்றத்தோடு திரும்புகிறான் ஆனைமுகன். எப்படியாவது NCC-ல் சேர வேண்டும் என்ற ஆசை கொண்ட ஆனைமுகன் மறுநாள் மீண்டும் Commanding Officer-இடம் போய் தான் பள்ளியிலேயே Scout Wing-ல் சேர்ந்து நல்ல பேர் வாங்கியிருக்கிறேன் என்று ஒரு பொய்யை சொல்கிறான். “அப்படியானால் எங்கே இப்பொழுது Parade-ல் நடப்பது போல் நடந்து காட்டு” என்று கேட்டார் Commanding Officer. உடனே மனதில் தைரியத்தை வளர்த்துக்கொண்டு Left, Right என்று கை, கால்களை நேராக நீட்டி நடந்தான். “Good, Uniform மற்றும் இதர பொருட்களை வாங்கிக் கொள்” என்று சொல்லி சேர்த்துக் கொண்டார்.

(33) நேர்த்தியாக NCC Drill களை செய்கிறான் ஆனைமுகன். அதே நேரத்தில் தனியாக கடைசியில் சேர்ந்ததால் ஆனைமுகனுக்கு மட்டும் Commanding Officer-ன் ஞாபகத்தால் தனிக்கவனம் கிடைக்கிறது. Lance Corporal முதல் Under Officer வரை பதவிகள் ஆனைமுகனுக்கே முதலில் வழங்கப்படுகிறது.

(34) இந்த ஆண்டுதான் பெருந்தலைவர் காமராஜர் மறைந்தார். அன்று மாலை 4 மணி இருக்கும். திருச்செந்தூரில் நண்பர்களுடன் Shopping செய்துவிட்டு திரும்பி வரும்போது எதிரே வந்த சக மாணவன் காமராஜர் இறந்த செய்தியைச் சொல்ல, Hostel-ல் இன்னொரு சக மாணவன் வைத்திருந்த Transistor Radio-வை வாங்கி Hostel Block-களுக்கு மத்தியில் உள்ள Ground-ல் வைத்து, பல மாணவர்கள் கூடி நிற்க, ஆனைமுகனும் மற்றவர்களும் மனவருத்தத்தோடு செய்தி கேட்டுக் கொண்டிருந்தனர். அப்பொழுது கூட்டத்திலிருந்த ஒரு மாணவன், “காமராஜர் மறைவுக்கு இனிப்பு கொடுங்கப்பா” என்று பரிகாசம் சொன்னான். அவன் தன்னை விட கொஞ்சம் பெரிய ஆளாக இருந்ததையும் பொருட்படுத்தாமல், ஆனைமுகன் துள்ளி எழுந்து அவன் முகத்தில் அரைந்து விடுகிறான். மற்ற மாணவர்களும் அவனை அடித்து உதைத்துக் கூட்டத்தை விட்டு வெளியேற்றி விடுகிறார்கள்.

(35) அடுத்து B. Sc இரண்டாம் ஆண்டு. ஒரு நாள் மாலையில் கல்லூரி Hostel-லிருந்து திருச்செந்தூர் நோக்கி நண்பர்களோடு நடந்து வந்து கொண்டிருக்கிறான் ஆனைமுகன். ஊரின் கிழக்கே கடற்கரையில் முருகன் கோயில் அமைந்துள்ளது. தெற்கு பகுதியில் கிருஷ்ணா சினிமா தியேட்டர் உள்ளது. உடன் நடந்து வந்த ஆங்கில விரிவுரையாளர், சுவராசியமாக ஒரு கேள்வி கேட்டார். “ஆனைமுகா, நீ நண்பர்களோடு எங்கே சென்று கொண்டிருக்கிறாய்” என்றார். “Sir, நாங்கள் கோயிலுக்குச் சென்று கொண்டிருக்கிறோம்” என்றான் ஆனைமுகன். “அப்படியானால் முருகன் கோயிலுக்கா அல்லது கிருஷ்ணன் கோயிலுக்கா” என்று மீண்டும் அவர் வினவ எல்லோரும் சிரித்து மகிழ்ந்தனர்.

(36) Hostel Complex கல்லூரிக்கு கிழக்காக கடற்கரைக்கு நெருக்கமாக அமைந்துள்ளது. சுற்றி மதில் சுவர் மற்றும் முள்வேலி. ஒரு நாள் இரவுக்காட்சி சினிமாவுக்கு செல்ல ஆனைமுகனுக்கும் அவனது நண்பர்களுக்கும் ஆசை. இரவு ஒன்பது மணி அளவில் Hostel Gate மூடப்பட்டுவிடும். அதன் பின் வெளியே செல்ல அனுமதி கிடையாது. இரவு சுமார் 9:30 மணி இருக்கும். Watchman சுற்றி வந்து கொண்டிருக்கிறார். அவர் கிழக்கு மதில் சுவரை கடந்ததும் ஆனைமுகனும் நண்பர்களும் அந்த சுவரை ஏறி குதித்து கடற்கரை வரை சென்று, பின் அங்கிருந்து கடல் ஓரமாக சினிமா தியேட்டர் செல்கின்றனர். நாய்கள் குரைப்பதைக் கண்டு சந்தேகம் அடைந்த Watchman, ஆனைமுகன் மற்றும் சில மாணவர்கள் அவரவர் அறைகளில் இல்லாததை அறிந்து கொள்கிறார். மறுநாள் அதிகாலை வரை அருகிலுள்ள கல்லூரி விளையாட்டரங்கத்திலேயே தங்கி விட்டு, அங்கிருந்து விளையாடி விட்டு வரும் மாணவர்கள்போல், சினிமாவுக்கு சென்றவர்களும் திரும்புகின்றனர். இதனிடையே Watchman, ஆனைமுகன் மற்றும் உடன் சென்ற மாணவர்கள் சிலரது பெயர்களை Hostel Warden-டம் எழுதிக் கொடுத்து விடுகிறார். Head of Mathematics Department-தான் Warden-ஆகவும் உள்ளார். கல்லூரியில் ஆனைமுகனும் மற்றவர்களும் அவரவர் வகுப்புகளில் அமர்ந்து இருக்கும்போது, திடீரென்று ஒரு Circular வருகிறது. அதில் ஆனைமுகன் உட்பட ஏழெட்டு பெயர்கள் குறிப்பிடப்பட்டு, Head of Mathematics Department-ன் அலுவலகம் வரப் பணிக்கப்பபடுகின்றனர். அத்தனை பேரும் அங்கு கூடி நிற்கின்றனர். Professor ஒவ்வொரிடமும் ஒரு காகிதத்தைக் கொடுக்கிறார். ஒருவரை ஒருவர் பார்க்கக் கூடாது. பேசக்கூடாது. தனித்தனியாக நின்று நேற்று யார் யாரெல்லாம் சுவர் ஏறிக் குதித்து சினிமாவுக்கு சென்றனர் என்று, ஒருவர் பெயர் விடாமல் தனித்தனியாக எழுதிக் கொடுக்கச் சொல்கிறார். யாராவது மற்ற மாணவர்களின் பெயரை விட்டு விட்டால், எழுதிக் கொடுத்தவனை Principal-டம் அனுப்பி விடுவதாகவும் சொல்லி விடுகிறார். எல்லோரும் ஒருவர் பெயர் விடாமல் எழுதிக் கொடுத்து விடுகின்றனர். நேர்மைக்காக அனைவரையும் மன்னித்து, கடைசி எச்சரிக்கை செய்து அனுப்பி விடுகிறார்.

(37) அடுத்தது B.Sc மூன்றாம் ஆண்டு. Hostel Day வருகிறது. நன்கு படிக்கும் மாணவர்கள் சிலர் இந்த விழாவை சற்று வித்தியாசமாகக் கொண்டாட வேண்டும் என்று எண்ணி ரகசியமாக மதுவுக்கு ஏற்பாடு செய்கின்றனர். ஆனைமுகனும் சேர்த்துக் கொள்ளப் படுகிறான். அது முந்திய நாள் மாலை. மறுநாள் விசேடத்திற்காக இரண்டு Hostel Block-களுக்கு மத்தியில் உள்ள பெரிய வெளியில், Bench மற்றும் Desk-கள் வரிசையாகப் போடப்படுகின்றன. ஆசிரியர்களும் மாணவர்களும் இணைந்து அந்த வேலைகளை செய்து கொண்டிருக்கின்றனர். இரவானதும் ஆனைமுகனும் மற்ற நண்பர்களும் சக மாணவர் அறைக்கு சென்று அவர் கொடுத்த மதுவை அருந்தினர். புதிய அனுபவம் ஆதலால், அதில் ஒருவரைத் தவிர, ஆனைமுகன் மற்றும் நண்பர்கள் அனைவரும் சுயநினைவு இழந்து, Vomit செய்து, அவரவர் அறைகளில் போய் படுத்துக்கொண்டனர். அந்த ஒரு நபர் மட்டும் மீண்டும் Desk-களை போடும் இடத்துக்குச் சென்று ஆசிரியர் முன்னாலேயே Bench-களை ஒரு கையால் தூக்கி வைக்க முயன்றிருக்கிறார். இதைக் கண்ட ஆசிரியர் Watchman-ஐ அழைத்து அந்த நபரது நண்பர்கள் அனைவரையும் கண்காணித்து வருமாறு பணித்தார். Watchman, ஆனைமுகன் உட்பட மது அருந்திய அனைவரது பெயர்களையும் எழுதிக் கொடுத்து விட்டார். மறுநாள் Warden, அவரது அலுவலகத்துக்கு அனைவரையும் அழைத்தார். இவர்கள் அனைவருமே நன்கு படிக்கும் மாணவர்கள். இந்த முறை Professor மிகவும் கண்டிப்பான குரலோடு ஆனைமுகனைப் பார்த்து, “நீ நன்கு படிப்பவனாக இருக்கலாம், அதற்காக இப்படியெல்லாம் சண்டித்தனம் பண்ணும் உரிமையை உனக்கு யார் கொடுத்தது. இதை நிச்சயமாக Principal-இடம் சொல்லி விடுவேன். ஆனால் இப்பொழுதே அல்ல. நீங்கள் TC, Mark Sheet, Conduct Certificate ஆகியவைகளைப் பெற்ற உடன்”. என்று கோபத்திலும் கொஞ்சம் கரிசனத்தோடு சொன்னார். அன்று உண்மையிலேயே தான் செய்த தவறுக்காக மனம் வருந்தி Professor-டம் மன்னிப்புக் கோரினான், ஆனைமுகன்.

(38) கல்லூரியிலேயே சிறந்த மதிப்பெண்கள் பெற்று BSc (Mathematics) பட்டம் பெறுகிறான் ஆனைமுகன். இந்த காலக்கட்டத்தில் ஆனைமுகனது சகோதரர்கள் தொழில் நிமித்தம் சென்னைக்கு செல்ல நேர்ந்தது. தாயாரும் தங்கையும் சில மாதங்களில் சென்னைக்கு அழைத்து வரப்படுகின்றனர். ஆக, B.Sc படிப்பு முடிந்தவுடன் ஆனைமுகனும் சென்னையில் மேற்படிப்பு தொடர்கிறான். National Scholarship மற்றும் College Scholarship-களைப்பெற்று சென்னையில் உள்ள ஒரு பிரபலமான கல்லூரியில் M.Sc (Mathematics) படிப்பைத் தொடர்கிறான் ஆனைமுகன். சென்னையில் தங்கிய வீடு சிறியது. Day Scholar-ஆக, சிரமத்தை சமாளித்துப் படித்துக் கொண்டிருந்தான் ஆனைமுகன். வீட்டின் மேல் மொட்டை மாடி. அதிகாலை மற்றும் மாலை நேரங்களில் மாடியில் இருந்து படிப்பது வழக்கம். அங்கிருந்து பார்த்தால் எதிரே மாடி வீட்டு ஜன்னல். அங்கே ஒரு இளம்பெண் அவ்வப்போது நின்று கொண்டிருப்பதைக் கவனிக்கிறான், ஆனைமுகன். ஆம் அந்தப் பெண் முதன்முதலில் அவன் கண்ணில் பட்ட ஓர் அழகிய பெண். இருவரும் ஒருவரையொருவர் அடிக்கடி பார்த்துக் கொண்டனர். அவ்வளவே. அதன் பின் வீடு மாறி, தனி வீடு எடுத்துக் குடியேறியது ஆனைமுகனின் குடும்பம்.

(39) M.Sc (Mathematics) இரண்டாம் ஆண்டு. Mathematical Higher Studies ஆனைமுகனுக்கு மிகவும் பிடித்து இருந்தன. வெற்றிகரமாக படிப்பு முடிவுக்கு வருகிறது. இறுதித் தேர்வுகள் எழுதிய பின் விடுமுறை. Result வரவேண்டும். அதன் பின் வேலைக்கு விண்ணப்பங்கள் அனுப்ப வேண்டும்.

படிப்பு முடிந்து விடுமுறை காலம்:

(40) ஆனைமுகனது மூத்த சகோதரர், அவர் பார்க்கும் வேலைகளுக்கு மத்தியில் அரசியலில் ஈடுபாடு கொண்டவர். அவ்வாறு அரசியலிலும் வியாபாரத்திலும் மிகப் பிரபலமான ஒருவரின் அறிமுகம் அவருக்குக் கிடைத்திருந்தது. அந்நபர் மக்கள் மத்தியிலும் தனிப்பட்ட ரீதியிலும் நேர்த்தியானவர், பண்பாளர் என்ற நற்பெயர் கொண்டவர். வசதி வாய்ப்புகளுக்கும் குறைவில்லை. அந்தப் பிரமுகர் தனது இளைய சகோதரரோடு ஒரே வீட்டில் வாழ்ந்து வந்தார். பிரமுகருக்கு பிள்ளைகள் மூன்று. முதலில் பெண். இரண்டாவது ஆண். மூன்றாவது பெண். இளைய சகோதரருக்கு அதே போல் மூன்று குழந்தைகள். முதலில் ஆண். இரண்டாவது மற்றும் மூன்றாவது பெண்கள்.

(41) ஆனைமுகனின் அப்பொதைய நிலை பற்றி அறிந்து கொண்ட பிரமுகர் அவரது குழந்தைகளுக்கு Mathematics Tuition சொல்லி கொடுக்க ஆனைமுகனை ஏற்பாடு செய்வது பற்றி ஆனைமுகனின் சகோதரரிடம் கேட்டிருக்கிறார். படிப்பு முடிந்த நிலையில் அதை ஏற்றுக் கொண்டான் ஆனைமுகன். Tuition-க்கு தமது வீட்டுக்கு அப்பிரமுகரின் பிள்ளைகள் வரமாட்டார்கள், ஆனைமுகன் தான் பிரமுகர் வீட்டுக்கு செல்ல வேண்டும், என்று சகோதரர் சொன்னதும் சிறிது தயங்கிய ஆனைமுகன் அங்கு அதற்கேற்ற வசதிகள் இருக்கின்றனவா என்று கேட்டுக்கொண்டான். வியாபாரத்திற்காக தரை தளத்திலும் இரண்டு குடும்பங்கள் வசிப்பதற்காக முதல் தளத்திலுமாக பல அறைகளைக் கொண்ட, ஓரளவு பெரிய வீடு அது.

(42) ஒரு நாள் மாலை முதன் முதலில் அந்த வீட்டுக்குச் செல்கிறான் ஆனைமுகன். Tuition-க்கான அறையில் அமர்ந்து இருக்க பிரமுகரின் மனைவி அன்போடு வரவேற்று தனது மகன் மற்றும் தனது மைத்துனர் மகன், ஆக இருவரையும் ஆனைமுகச்செல்வனிடம் அறிமுகப்படுத்தி, அவர்கள் இருவருக்கும் தாங்கள் Mathematics Tuition சொல்லிக் கொடுங்கள் என்று கேட்டுக் கொண்டார். இன்முகத்தோடு அவர் சொன்ன விதம், ஆனைமுகனுக்கு அவர் மீது மிகுந்த மரியாதையை ஏற்படுத்தியது.

(43) பிரமுகரின் மகன் 11-வது வகுப்பும் அவரது தம்பியின் மகன் 8-வது வகுப்பும் படிக்கிறார்கள். ஆனைமுகன் Tuition எடுக்க ஆரம்பித்து விட்டான். தினந்தோறும் மாலையில் வகுப்புகள் நடக்கின்றன. Tuition வகுப்புக்கு இடையே ஒரு சிறுமி காபி எடுத்து வருவாள். அவள் பிரமுகர் தம்பியின் இளைய மகள்.

(44) ஒருநாள் மாலையில் Tuition நடந்து கொண்டிருக்கிறது. அது ஒரு வெள்ளிக் கிழமை. அன்று TV-யில் “ஒலியும் ஒளியும்” என்கிற Special Program உண்டு. அதை பார்க்க அந்த இரு மாணவர்களும், ஆனைமுகனையும் அழைத்துச் சென்றார்கள். Hall-ல் அந்த Program-ஐ பார்ப்பதற்கு சிறியவர்கள், பெரியவர்கள் என்று எல்லோரும் கூடியிருந்தார்கள். ஆனைமுகன் சிறிது வெட்கப்பட்டுக்கொண்டே அங்கு சென்றான். அவ்வப்போது அங்கிருந்தோர் மத்தியிலிருந்து சிரிப்பொலிகளைக் கேட்டுக்கொண்டான் ஆனைமுகன். ஆம், அங்கே அந்த கடைசி சிறுமியைச் சேர்த்து மொத்தம் நான்கு இளம்பெண்கள் இருந்தனர்.

(45) அடுத்த நாள் மாலை. Tuition நடந்து கொண்டிருக்கிறது. திடீரென்று இளையவன் ஒரு குறுக்குக் கேள்வி கேட்கிறான். “Sir, நீங்கள் Mathematics-ல் பெரிய படிப்பு படித்திருக்கிறீர்கள். நான் ஒரு கேள்வி கேட்பேன். நீங்கள் பதில் சொல்ல வேண்டும்” என்று கேட்டான். “சரி கேள்” என்றான் ஆனைமுகன். நேரடியாக கேள்வியை கேட்காமல் எதையோ தேடிக்கொண்டிருந்த இளையவனிடம் மீண்டும், “அது என்ன கேள்வி” என்று ஆனைமுகன் கேட்ட போது, “பொருங்கள், அக்காள், ‘பெருந்தவச்செல்வி’ சொன்னதை எழுதி வைத்திருந்த காகிதத்தைத் தேடுகிறேன்” என்று சொல்கிறான்.

(46) பெருந்தவச்செல்வி, பிரமுகரின் இளைய மகள். அப்போது 9-ம் வகுப்பு பயின்று கொண்டிருக்கிறாள். அவன் ஒரு வழியாக அந்த காகிதத்தை எடுத்துப் படித்தான். “’One divided by zero (1/0)-க்கு விடை என்ன?’ என்று பெருந்தவச்செல்வி கேட்டு வரச் சொன்னாள்” என்றான். அதற்கு ஆனைமுகன், “Infinity” என்று பதில் சொல்லி, “இதை அப்படியே அவளிடம் போய் சொல்” என்றான்.

(47) சில நாட்கள் கழிந்தன. அதேபோல் ஒரு வெள்ளிக் கிழமை. “ஒலியும் ஒளியும்” program பார்க்க ஆனைமுகன் அழைக்கப்படுகிறான். பிரமுகரின் மகன் பொருப்பானவன். தேவையில்லாமல் பேச மாட்டான். விளையாட மாட்டான். ஆனைமுகனை அவனுக்கு மிகவும் பிடிக்கும். அவன் அழைக்கும்போது தான் அதற்கு மதிப்புக் கொடுத்து அவர்கள் வீட்டுக்குச் செல்வதை ஆனைமுகனும் வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தான். அன்று “ஒலியும் ஒளியும்” முடிந்ததும் Hall-லிருந்து வெளியே வந்த ஆனைமுகன் செருப்பை அணியத்தேடினான். செருப்பைக் காணவில்லை. பார்த்துக் கொண்டிருந்த இளையவன் சிரித்து விட்டான். “எப்படி தங்கள் செருப்பு தொலைந்தது என்று தெரியவில்லையே” என்று உண்மையை மறைத்துச் சொல்லிக் கொண்டிருந்தான். மூத்தவனிடம் கேட்டபோது அவனும் ஆனைமுகனுக்கு சரியாக பதில் சொல்ல வில்லை. ஆனைமுகனுக்குக் கொஞ்சம் உள்ளூரக் கவலை, செருப்பில்லாமல் வெறும் காலோடு எப்படி செல்வதென்று. இருப்பினும் சமாளித்துச் சிரித்துக் கொண்டிருந்தான் ஆனைமுகன். இறுதியில் அதை பெருந்தவச்செல்வி மறைத்து வைத்திருந்த்தாக எடுத்து வந்தான் இளையவன்.

அரசு அதிகாரி வேலை:

(48) இதனிடையே M.Sc (Mathematics) Degree Result வருகிறது. முதல் வகுப்பில் தேறினான் ஆனைமுகன். அடுத்து Lecturer வேலைக்காக திருச்செந்தூர் கல்லூரிக்கும், Central Government Department-களில் சில Officer வேலைகளுக்கும் விண்ணப்பங்களை அனுப்பினான் ஆனைமுகன். கல்லூரிகளில் அந்த ஆண்டுகளில் தான் PUC நிறுத்தப்பட்டு பள்ளிகளில் +2 ஆக மாறியிருந்தது. அதனால் கல்லூரிகளில் Lecturer வேலை கிடைக்கும் வாய்ப்பு குறைவாக இருந்தது. Department of Telecommunications எனும் மத்திய அரசுத் துறையின் கீழ் உள்ள Telephones Department-லிருந்து Junior Engineer வேலைக்கு அழைப்பு வந்தது. எல்லோருக்கும் மிகுந்த சந்தோஷம். மத்திய அரசுத் துறை என்பதால் Training-க்காக Hyderabad செல்ல வேண்டியிருந்தது.

(49) வெளியூர் செல்ல வழியனுப்பும் பொருட்டு பிரமுகரின் வீட்டுக்குச் சென்று அவரது மனைவி மற்றும் மாணவர்களைப் பார்த்து விட்டு வந்தான் ஆனைமுகன். உண்மையான வாழ்த்தோடு, இன்முகத்தோடு அனுப்பி வைத்தார், பிரமுகரின் மனைவி. மாணவர்கள் இருவரும் ஆனைமுகனைப் பிரிவதற்கு வருத்தத்தை தெரிவித்துக் கொண்டனர்.

(50) Hyderabad Training Centre மத்திய அரசு கட்டுப்பாட்டில் உள்ள ஒரு நிறுவனம். ஆனைமுகனுக்கு அது புது இடம். புது நண்பர்கள் உருவாயினர். சென்னையிலிருந்து பிரமுகரின் மகனும் Hyderabad-லிருந்து ஆனைமுகனும் மாதம் இருமுறை கடிதம் பரிமாறிக் கொண்டார்கள்.

(51) சென்னையில் ஆனைமுகனின் சகோதரர்கள் இருவரும் தொழில் நிமித்தம் தனித்தனியாக வெவ்வேறு இடங்களில் குடியிருந்தார்கள். ஆனைமுகனின் தங்கையும் தாயும் மூத்த சகோதரர் வீட்டிலிருந்தார்கள். பள்ளி விடுமுறை நாட்களில் நடு சகோதரர் வீட்டிற்கு வந்து சென்றார்கள். சென்னையில் இருக்கும்போது தாயாரோடு அந்தந்த சகோதரர் வீட்டில் தங்கிக் கொள்வான் ஆனைமுகன்.

(52) ஓராண்டு Training முடியும் தருவாயில் இருக்கிறது. சுதந்திரதினம் வருகிறது. All India Radio, Doordharshan மற்றும் Department of Telecommunications ஆகிய நிறுவனங்கள் இணைந்து நடத்திய சுதந்திரதின விழாவில் Light Music Competition நடக்கிறது. தெலுங்கு, ஹிந்தி என்று வெவ்வேறு மொழிகளில் பாடல்களை பாடுகிறார்கள். ஆனைமுகச்செல்வன் தமிழில், “குத்துவிளக்கெரிய கூடமெங்கும் பூ மணக்க…” என்ற இனிய பாடலைப் பாடினான். அரங்கமே அமைதியானது. அனைவரும் ரசித்துப் பாராட்டினர். ஒருவர் வந்து, “உண்ணாமல் தனிமையிலே உட்கார்ந்த மன்னனவன்…” என்ற வரியை நீ பாடும்போது அப்படியே நான் உருகி விட்டேன் என்றார். மற்றுமொரு All India Radio பெண்மணி, “நீங்கள் மிக அழகாக பாடுகிறீர்கள், எங்கள் Ladies Hostel-லில் நடக்கும் Function-க்கும் நீங்கள் வந்து பாடவேண்டும்” என்று அழைத்ததை மற்றவர்கள் கேலி செய்து சிரித்துக் கொண்டனர். Competition-ல் ஆனைமுகனுக்கு முதல் பரிசு.

(53) Training முடிகிறது. ஆனைமுகச்செல்வனை Junior Engineer-ஆக “Satellite Communication Project” என்கிற பிரிவில் Appoint செய்கிறார்கள். இந்தியாவின் ஒவ்வொரு மாகாணத்தின் தலைநகரிலும் Satellite Earth Station இருக்கிறது. ஆக, ஒவ்வொரு State Capital-க்கும் சென்று சில மாதங்கள் தங்கி வேலை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் ஆனைமுகன். சென்னையிலிருந்து தனது குடம்பத்தாரிடமிருந்து வரும் கடிதத் தொடர்பை விட மிகக் கரிசனத்தோடும் அன்போடும் கடிதம் எழுதுவான் பிரமுகரின் மகன். எப்பொழுது சென்னை வருவீர்கள், தொடர்ந்து சென்னையிலேய தங்கி வேலை செய்ய முடியாதா என்று ஆசையோடு கடிதத்தில் கேட்பான்.

(54) ஒருநாள் பிரமுகரின் மகன், தனது அக்காளுக்கு திருமணம் நிச்சயத்திருக்கிறார்கள் என்று சந்தோசச் செய்தியாகக் கடிதத்தில் எழுதியிருந்தான். ஆனால் ஆனைமுகச்செல்வனுக்கு ஏனோ அதை சந்தோசச் செய்தியாக எடுக்க முடியவில்லை. ஆம், அதன் அர்த்தம் என்ன என்பதை அவனால் மட்டும் உணர முடிந்தது. ஆனைமுகன் அவர்கள் வீட்டுக்குச் செல்லும்போதெல்லாம் அவளைப் பார்த்திருக்கிறான். அவளோடு பேசியதில்லை. மிகவும் அமைதியான சுபாவம். சிறந்த அழகு. அவ்வளவே. சில நாட்கள் கழித்து விடுமுறையில் சென்னை செல்லும் போது, பிரமுகரின் மகன் அழைத்ததின் பேரில் அவர்கள் வீட்டுக்குச் சென்றான் ஆனைமுகன். அப்பொழுது நிச்சயம் ஆகியிருந்த அவளைப் பார்க்க ஆனைமுகனுக்கு நேர்ந்தது. அதற்கு முன்னால் பார்த்ததை விட இன்னும் சந்தோசமாகவும் கல்யாணப் பூரிப்புடனும் அவள் இருப்பதாக அவனுக்குத் தோன்றியது. அதனால், தன் மனதில் ஏற்கனவே உருவான எண்ணங்கள் தவறானது என்று தன்னைத்தானே திருத்திக் கொள்கிறான் ஆனைமுகன். தன்னை விரும்பும் பெண்ணையே ஆண் தன் மனதாலும் நினைப்பது அழகு என்பதற்கிணங்க தன்னை மாற்றிக் கொள்கிறான்.

(55) பிரமுகரின் மூத்த மகளுக்கு திருமணம் இனிதே நடந்தேறியது. ஆனைமுகன் மீண்டும் வேலை நிமித்தமாக வட இந்திய நகரங்களுக்கு சென்று வந்து கொண்டிருக்கிறான். பிரமுகரின் மகனோடு அடிக்கடி கடிதத்தொடர்புகள் நடந்து கொண்டிருக்கின்றன. ஒரு கடிதத்தில் பிரமுகரின் மகன், “Man Proposes, God disposes” என்கிற பழமொழியை எழுதி, மனிதன் ஒவ்வொரு நேரமும் அடுத்த கட்டத்தை நோக்கி எப்படி உற்சாகமாய்ச் செல்ல வேண்டும் என்று மறக்க முடியாத வகையில் அன்பைப் பொழிந்திருந்தான்.

(56) வேலையில் கெட்டிக்காரன் என்கிற பெயரை ஆனைமுகன் சம்பாதிக்க ஆரம்பித்து விட்டான். அதேவேளை ஏற்கனவே MSc Degree Qualified ஆன ஆனைமுகன் AMIETE எனும் Engineering Qualification பெறும் பொருட்டு தனது Department மூலமாக New Delhi அலுவலகத்துக்கு விண்ணப்பித்து படிக்கவும் தொடங்கினான். சிறந்த மதிப்பெண்கள் பெற்று ஒவ்வொரு பாடங்களிலும் தேர்வானான் ஆனைமுகன். உயர் அதிகாரிகள் அந்த காலங்களிலேயே ஆனைமுகனின் பதவிக்குரிய First Class / AC Train வசதிகளையும் தாண்டி சிறப்புச் சலுகையாக, Air Ticket-களை வழங்கி கௌரவப்படுத்தியிருந்தார்கள். அந்த நற்பெயருக்காகத்தான் சென்னையில் நிரந்தரமாக வேலை செய்ய விண்ணப்பித்த Transfer Application-ஐ உடனடியாக Recommend செய்திருந்தார்கள். இந்த Transfer-க்காக பெருந்தவச்செல்வியின் தந்தையும் New Delhi-யில் அரசியல் பிரமுகர்களோடு நேரடித் தொடர்பு கொண்டு Request செய்ததால் விரைவாக Transfer order-ம் வந்தது.

காதல் உணர்வும் கட்டாயத் திருமணமும்:

(57) அடுத்த ஓராண்டில் ஆனைமுகனின் தங்கைக்கு திருமண ஏற்பாடு நடக்கிறது. திருமணத்திற்கு, பிரமுகர், பிரமுகரின் மனைவி, மகன் ஆகிய மூவரும் வந்திருந்தார்கள். மண்டபத்தில் அம்மூவரையும் பார்த்து விட்ட ஆனைமுகனுக்கு மட்டற்ற மகிழ்ச்சி. அவர்களை உட்கார வைப்பது, சாப்பாடு பரிமாறப்படுவதை மேற்பார்வையிடுவது, மணமக்களை வாழ்த்த ஏற்ற வகை செய்வது, இப்படி எல்லாவற்றையும் அன்போடு செய்து முடித்தான் ஆனைமுகன். இறுதியில் அம்மூவரும் புறப்படுகின்றனர். வெளியில் தூரத்தில் நின்ற காருக்கு சென்ற அப்பிரமுகரின் மனைவி மீண்டும் மகனை மண்டபத்துக்குள் அனுப்பி வைக்கிறார். உள்ளே தனியாக வந்த அவனிடம் ஆனைமுகன், “ஏன் நீ திரும்பி வருகிறாய்” என்று வினவ, அவன், “அம்மா உங்களை வீட்டுக்கு வரச் சொன்னாங்க” என்று பரிவோடு சொல்லிச் செல்கிறான். ஆனைமுகனுக்கு இனம் புரியாத சந்தோஷம்.

(58) தங்கையின் திருமணம் இனிதே நடந்து முடிகிறது. அன்றே ஆனைமுகனுக்கு Line Clear ஆகி விட்டது. ஆம், ஆனைமுகன் மணமகன் ஆவதற்கு தகுதி வந்து விட்டது. இரண்டு நாட்கள் கழித்து பிரமுகரின் மகனுக்கு ஆனைமுகன் Telephone-ல் சொல்கிறான் “இன்று மாலை உங்கள் வீட்டுக்கு வரலாம் என்று எண்ணுகிறேன்” என்று. மாலை நெருங்குகிறது. சுமார் நான்கைந்து கிமீ தூரம் பயணித்த பின் ஆனைமுகச்செல்வன் பிரமுகரின் வீட்டுக்குச் செல்கிறான். தரைதளத்தில் உள்ள Office Room-ல் இருந்த Office Manager, முதல் மாடி வீட்டில் உள்ள பிரமுகரின் மகனுக்கு Telephone Buzzer மூலம் தகவல் கொடுக்கிறார். பொதுவாக இரண்டொரு நிமிடங்களிலேயே வரும் அவன், சுமார் 10 நிமிடங்கள் கழித்து தான் கீழே இறங்கி வந்தான். வந்தவன் ஆனைமுகனை அழைத்துக் கொண்டு முதல் மாடியில் உள்ள தனது வீட்டின் Hall-க்குள் செல்கிறான். எதிரே புத்தகங்களோடு அமர்ந்திருந்தாள் பெருந்தவச்செல்வி. பச்சை நிற தாவணி அணிந்து அமர்ந்து இருந்த அவளைப் பார்த்த கண் வாங்காமல் நின்று விட்டான், ஆனைமுகச்செல்வன். ஒரு வழியாக ஆனைமுகன் சுதாரித்துக் கொள்ள அவளும் அங்கிருந்து எழுந்து அவளுடைய அறைக்குள் சென்று விடுகிறாள்.

(59) ஆனால், ஆனைமுகனின் தங்கையின் திருமணம் முடிந்து மாதங்கள் கழிந்து விட்டதால், இயற்கையாகவே அவனின் திருமணம் பற்றிய பேச்சு வீட்டில் எழுவதைப் பார்க்கிறான். அவன் உள் மனதில் பெருந்தவச்செல்வியைப் பற்றிய எண்ணம் மெல்லியதாக படர ஆரம்பித்திருப்பதை அவன் உணராமல் இல்லை. ஆனைமுகனின் நடு சகோதரர் வீட்டிலேயே தாயுடன் தங்கியிருந்த ஆனைமுகனுக்கு அந்த சகோதரர் மூலமாகவோ மூத்த சகோதரர் மூலமாகவோ அல்லது மூத்த சகோதரரின் மனைவி மூலமாகவோ, விரும்பியும் விரும்பாமலும் வரும் திருமணப் பேச்சுக்களைக் கேட்பதைத் தவிர்க்கவே தோன்றியது.

(60) ஒரு பெண்ணைப் பார்க்கப் போக வேண்டுமென்று கட்டாயப் படுத்தி மூத்த சகோதரர், அவருடைய மனைவி, நடு சகோதரர் ஆகிய மூவரும் ஆனைமுகனை வட சென்னையில் ஒரு வீட்டுக்கு அழைத்துச் சென்றிருந்தனர். பெண்ணின் புகைப்படத்தை முதலில் கொடுங்கள். மூன்றாவது இடத்தில் பெண்ணை மறைமுகமாகப் பார்க்க ஏற்பாடு செய்யுங்கள் என்றெல்லாம் கேட்டும் பயனில்லாமல், ஆனைமுகனும் அந்த வீட்டுக்கு பெண் பார்க்கப்போக வேண்டியதாயிற்று. பெண், ஆனைமுகன் மற்றும் அனைவரின் முன்னால் தோன்றினாள். ஆனைமுகனை விட கொஞ்சம் கருப்பாகவும் பருமனாகவும் இருந்தாள், அந்தப் பெண். அதன்பின் பக்கத்து அறைக்குள் சென்று விட்ட அந்தப் பெண்ணிடம் ஏதோ பேசி விட்டு வந்த மூத்த சகோதரரின் மனைவி, “ஆனைமுகா, அந்தப் பெண்ணுக்கு விருப்பமாம். உனக்கும் விருப்பம் தானே” என்று கேட்கிறார். இப்படி பொருப்பில்லாமல் எல்லோருடைய முன்னாலும் கேட்கிறார்களே, அது ஆடா அல்லது மாடா, அந்தப் பெண்ணின் உணர்வை மதிக்காமல் பதில் சொல்ல, என்று தனக்குத் தானே வேதனைப்பட்டுக் கொண்ட ஆனைமுகன் ஒன்றும் சொல்லாமல் இருந்தான். மீண்டும் ஒரு முறை அந்தப் பெண் இருந்த அறைக்குச் சென்று வந்த அண்ணியார், “அவள் Christian-ஆக இருந்தாலும் Hindu-ஆக மாறிக்கொள்வாளாம், நீ இப்பொழுதே சொல், உனக்கு விருப்பம் தானே” என்று கேட்க, உள் மனதில் தோன்றிய கோப உணர்வை அடக்கிக் கொண்டு அமைதியாகவே இருந்தான் ஆனைமுகன்.

(61) சில மாதங்கள் கழிகின்றன. ஆனைமுகன் வேலை நிமித்தம் வெளியூர் செல்கிறான். Telecom Officer என்பதால் எந்த நகரம் சென்றாலும் அங்கு Telephone வசதிகளோடு தங்கும் இடம் இருக்கும். எனவே இப்பொழுதெல்லாம் கடிதம் தவிர்க்கப்பட்டு Phone-ல் பிரமுகரின் மகனிடம் பேசுவதை வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தான் ஆனைமுகன். ஒரு நாள் telephone செய்த போது அதை எடுத்து விட்ட பெருந்தவச்செல்வி தனது சகோதரனிடம் உடனே கொடுக்காமல் காதில் வைத்துக்கொண்டே இருப்பதை உணர்ந்தான் ஆனைமுகன். ஆம், தன் குரலைக் கேட்கத்தான் அவள் அப்படி செய்கிறாள் என்று எண்ணி மகிழ்ந்து கொண்டான் அவன். மற்றொரு நாள் இப்படிச் செய்த போது, “Phone-ல் இருப்பது பெருந்தவச்செல்வி தானே” என்று நேரடியாக ஆனைமுகச்செல்வன் கேட்க அடுத்த முனையிலிருந்து பதிலேதும் வராமல், காதில் வைத்துக்கொண்டு இருப்பது மட்டும் அவனுக்கு தெரிகிறது. சிறிது நேரம் கழித்து அவளின் சகோதரன் பேசலானான். ஆனைமுகனுக்குப் பெருத்த சந்தோஷம்.

(62) மேலும் இரண்டொரு மாதங்கள் கழிகின்றன. விடுப்பில் ஊர் வந்திருந்த ஆனைமுகன் ஒரு நாள் பிரமுகரின் மகனுக்கு Phone செய்து தான் வருவதாக சொல்லி, அதேபோல் மாலையில் அவர்கள் வீட்டிற்குச் சென்றான். தரை தளத்துக்கு ஆனைமுகனை வரவேற்க பிரமுகரின் மகன் வரும்போது, வெளியிலிருந்து வந்த பிரமுகர் வீட்டிற்குள் நுழைகிறார். பிரமுகரின் கைகளில் ஐந்தாறு Green ஆப்பிள்கள் இருந்தன. பிரமுகர் முதலில் படி ஏறி செல்கிறார். அடுத்து ஆனைமுகன் பின் தொடர்கிறான். அதற்கும் அடுத்து பிரமுகரின் மகன் பின் தொடர்கிறான். மாடி வீட்டிற்குள் இருந்து வந்த பெருந்தவச்செல்வி முதல் தள Inner Gate-ஐத் திறந்து தந்தையிடமிருந்த ஆப்பிள்களை வாங்கினாள். அவள் அப்போது பின்னால் நின்று கொண்டிருந்த ஆனைமுகச்செல்வனைக் கவனிக்கிறாள். ஒன்றிரண்டு ஆப்பிள்களை தவர விடுகிறாள். ஆனைமுகனும் பிரமுகரின் மகனும் அப்படியே மேலே ஏறி மொட்டை மாடி செல்கிறார்கள். அங்கே இருவரும் பேசிக்கொண்டு இருக்கின்றனர். திடீரென்று மொட்டை மாடி Entrance Gate-ஐத் தட்டிக்கொண்டு பெருந்தவச்செல்வி வந்து நின்றாள். அவளின் ஒரு கையில் சிவப்பு ஆப்பிள், அடுத்த கையில் கத்தி. அதைப் பார்த்து விட்டு ஏன் கத்தியும் பழமுமாக வந்து நிற்கிறாள் என்று அவளின் சகோதரனிடம் ஆனைமுகன் வினவ, உங்களுக்காகத்தான் கொண்டு வந்திருக்கிறாள் என்று அவன் பதிலுரைக்கிறான். பொதுவாக பிரமுகரின் மனைவி அல்லது சிறுமியர் மூலமாகத்தான் உபசரிக்கும் பொருட்கள் வருவது வழக்கம். ஆனந்தம் கொண்டாலும், மனம் அவளோடு விளையாட நினைக்கிறது. “வேண்டாம் என்று சொல்லி விடு” என்று பொய்யாகச் சொல்கிறான், ஆனைமுகன். அவனும் அப்படியே அவளிடம் சென்று சொல்ல, சிறிது தயங்கிய பெருந்தவச்செல்வி திரும்பி விடுகிறாள். சில நிமிடங்கள் கழிகின்றன. அவளுடைய சகோதரனிடம் பேசிய பேச்சுக்கிடையில், ஆனைமுகனின் முழு சிந்தனையும் பெருந்தவச்செல்வியைப் பற்றியே இருக்கிறது. அவள் மனம் வாடியிருப்பாளோ, கோபம் கொண்டிருப்பாளோ என்கிற குழப்பம் ஆனைமுகனுக்கு. அவளது சகோதரனிடம், “அவளை மீண்டும் கொண்டு வரச்சொல்” என்று ஆனைமுகன் சொல்ல, அவனும் அப்படியே குரல் கொடுக்க, மீண்டும் அவள் அந்த ஆப்பிளையும் கத்தியையும் கொடுத்துச் செல்கிறாள்.

(63) தன் மீது அவளுக்கு ஒரு கரிசனமும், அன்பும் உருவாகி இருக்கிறது என்று தனக்குள்ளே ஆனைமுகன் எண்ணியெண்ணி மகிழ்ந்து கொள்கிறான். அதுநாள் வரையிலும் பெருந்தவச்செல்வி தன்னோடு மறைமுகமாகவோ நேரடியாகவோ நடந்து கொண்ட விதத்தையெல்லாம் திரும்பத்திரும்ப ஆனைமுகன் அசை போட்டுக் கொள்கிறான். ஆம், அவள்மீது ஒருவித அன்பு உருவாகி விட்டது, ஆனைமுகனுக்கு. அவளோடு பேச, உரிமையோடு பழக இந்த உலகம் வழி செய்ய வேண்டும் என்று அவன் மனம் எண்ணிக்கொள்கிறது. அவள் தன்னை மணந்து தனக்கு கிடைக்கும் பட்சத்தில், தான் இளமைப்பருவத்தில் சென்று வந்த இடங்களுக்கெல்லாம் அழைத்துச் செல்ல வேண்டும், முக்கியமாக தனது பள்ளிப் பருவத்தில் விடுமுறை காலங்களில் சென்று வந்த “முரம்புத் தோட்டம்” என்னும் இடம், SSLC-யில் முதல் மதிப்பெண் வாங்கியது சம்பந்தமான பட்டியல் வைக்கப் பட்டிருக்கும் பள்ளி வளாகம் போன்ற பல இடங்களுக்கு அவள் தனது கரம் பற்றிக் கொள்ள, ஆசையோடு அழைத்துச் செல்ல வேண்டும் என்று எண்ணிக்கொள்கிறான்.

(64) இதனிடையே பெண் பார்க்கும் படலத்தின் அடுத்த கட்டமாக, ஒரு நாள் அண்ணியார், இன்னொரு பெண்ணை அடுத்த சில நாட்களில் பார்க்கப் போக வேண்டும் என்று ஆனைமுகனிடம் சொல்கிறார். பெருந்தவச்செல்வியை மனதில் ஏற்றி வைத்திருக்கும் ஆனைமுகன், பிற பெண்களை பார்ப்பதை தவிர்ப்பதற்காக அண்ணியாரிடம் அந்தப் பெண்ணின் Photo-வைக் கொடுங்கள், மேலும் ஏதாவது ஒரு பொது இடத்தில் மறைமுகமாகப் பார்க்க ஏற்பாடு செய்யுங்கள் என்று கேட்கிறான். அப்படியெல்லாம் செய்ய முடியாது, ஒரு தேதியைச் சொல்லி, அன்று மாலையில் நாம் அப்பெண்ணின் வீட்டிற்கு செல்கிறோம் என்று கட்டாயமாகச் சொல்லி அண்ணியார் செல்கிறார். மறுநாள் இரு சகோதரர்களும் ஆனைமுகனிடம், “நீ அண்ணி சொல்வதைப் போல் பெண் பார்க்கப் போக வேண்டியதுதானே, ஏன் மறுக்கிறாய். நாங்கள் சொல்வதைப் போல் நடந்து கொள். அதுவே உனக்கு நல்லது” என்று மிரட்டும் தொனியில் சொல்கிறார்கள். அதற்கு ஆனைமுகன், “ஞாயமற்ற முறையில் பேசாதீர்கள், பெண் ஒரு உணர்வற்ற ஜடம் அல்ல, இந்தப்பெண்ணை எனக்குப் பிடிக்கவில்லை, அந்தப் பெண்ணைப் பிடிக்கிறது என்று நேரடியாக நாகரிகம் அற்ற முறையில் சொல்வதற்கு, மறைமுகமாகத்தான் ஒருவருக்கொருவர் தனது அபிப்பிராயங்களை சொல்ல வாய்ப்பு இருக்க வேண்டும” என்று எடுத்துச் சொன்னாலும் அதை அலட்சியப்படுத்தினார்களே தவிர ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை். அந்த பெண் பார்க்கும் நாளும் வந்தது. பெருந்தவச்செல்வியை உள்மனதில் வைத்திருக்கும் ஆனைமுகன், வேண்டாம் என்று சொல்வதற்கு ஒரு பெண்ணைப் பார்க்க செல்ல கூடாது என்று நினைக்கிறான். வரவே மாட்டேன் என்று கண்டிப்பாகச் சொல்லி மறுத்து விடுகிறான். அண்ணியார் அழுது கொண்டு அந்தப் பெண்ணின் சாபம் உன்னை சும்மா விடாது, என்று ஆனைமுகனிடம் கோபத்துடன் பேசிவிடுகிறார். ஆனைமுகனுக்கு சொல்லொணாக் கவலை. இப்படியெல்லாம் வாழ்க்கையில் நடக்கிறதே என்று தனது தாயிடம் சொல்லி அழுது விடுகிறான், ஆனைமுகன். தாய் ஆனைமுகனிடம், “அவர்கள் சொல்லும் இடத்தில் இருக்கிறார்கள், நாம் கேட்கும் இடத்தில் இருக்கிறோம்” என்று தமது இயலாமையைச் சொல்கிறார். “ஏன் அம்மா, நான் வேலையில் பெற்ற சம்பளத்தை சேர்த்து வைத்து தானே நம் தங்கையின் திருமணத்தையே செய்தோம், அப்படி நான் குடும்பத்துக்குப் பொருப்பாகத்தானே நடந்து கொள்கிறேன்” என்று தாயாரிடம் நியாயம் கேட்டுக் கொண்டான் ஆனைமுகன்.

(65) இரண்டாவது மனைவியோடு கிராமத்திலேயே வசித்து வந்த ஆனைமுகனின் தந்தையார், சென்னையில் மூத்த மகன்கள் மற்றும் மருமகள் ஆக மூவரும் சேர்ந்து கொண்டு ஆனைமுகன் திருமண விசயத்தில் தவறிழைக்கிறார்கள் என்று அறிந்து, அவர்களிடம், “நீங்கள் சென்னையில் பெண் பார்க்க வேண்டாம், ஆனைமுகனுக்கு நம் ஊர் பக்கம் நான் பெண் பார்க்கிறேன்” என்று சொல்லி ஊரில் உள்ள திருமணத் தரகரிடம் ஏற்பாடு செய்திருக்கிறார்.

(66) இதனிடையே சகோதரர்களும் அண்ணியாரும் பார்க்கும் பெண்களையெல்லாம் வேண்டாம் என்று தான் மறுத்து வரும் செய்தி பிரமுகருக்கும், அவரது மனைவி மற்றும் மகள், பெருந்தவச்செல்விக்கும் தெரிய வரவேண்டும் என்று விரும்பிக் கொண்டான் ஆனைமுகன். மூத்த சகோதரன் மூலம் அப்படி செய்தி சென்று சேர்ந்திருக்கும் என்றும் நம்பினான்.

(67) ஆனைமுகனைப் பார்க்கும் போதெல்லாம் திருமண சம்மந்தமாகப் பேசி, இரு சகோதரர்களும் மற்றும் அண்ணியாரும் ஆனைமுகனிடம் சண்டையிட்டுக் கொண்டார்கள். இரண்டு சகோதரர்களும் அவரவர் தேவைக்கேற்ப குறைந்த பரப்பு உள்ள சிறிய வீடுகளில் தான் வசித்துக் கொண்டிருக்கின்றனர். ஆனைமுகன் திருமணம் சென்னையில் விமர்சையாக நடக்க வாய்ப்புள்ளதாலும், ஒரு மத்திய அரசு அதிகாரி என்கிற முறையில் ஓரளவு வசதிகள் கொண்ட வீட்டில் குடியமர வேண்டியும், மூவருக்கும் பொருத்தமான கொஞ்சம் பெரிய வீட்டைத் தேடுவோம் என்று ஆனைமுகன் அபிப்பிராயம் சொல்ல, உடனே அதை மறுத்து, அப்படியெல்லாம் ஒன்றும் செய்யத் தேவையில்லை என்று அடாவடியாக சொல்லி முடித்து விட்டார்கள். இதில் நடு சகோதரர் வேண்டுமென்றே பல நாட்கள் இரவு மது அருந்தி வந்து தனது வீட்டில் தங்கியிருந்த ஆனைமுகனிடம் இது சம்பந்தமாக சண்டையிடுவதை ஏனோ வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தார்.

(68) இதனிடையே ஆனைமுகனின் தங்கை, பிள்ளைப் பேறுக்காக ஏழாவது மாதத்தில் நடு சகோதரர் வீட்டிற்கு வந்திருந்தாள். சகோதரர்கள் சண்டையிட்டுக் கொள்வதைப் பார்த்து வேறு வழியில்லாமல் பேசா மடந்தையாக தன் தாயுடன் அமர்ந்து கொள்வாள், அவள்.

(69) தந்தையார், ஊரில் பெண் பார்ப்பது சம்மந்தமாக ஆனைமுகனை கிராமத்துக்கு வருமாறு தகவல் கொடுக்கிறார். உள்மனதில் பெருந்தவச்செல்வி பற்றிய எண்ணம் இருப்பதால் வேலை நிமித்தமாக விடுப்பு எடுக்க முடியாது, அதனால் வர இயலாது என்று பொய் சொல்லி மறுத்து வந்தான் ஆனைமுகன். மீண்டும் மீண்டும் வற்புறுத்தி, “நீ வந்து உன் முகத்தைக் காட்டி விட்டு சென்று விடு, அப்புறம் நடப்பது போல் நடக்கட்டும்” என்று தந்தையார் சொன்னதால், சரி போய்விட்டு வந்து விடலாம், சம்மதம் தெரிவிப்பதெல்லாம் அப்புறம் தானே என்று ஊருக்கு சென்றான், ஆனைமுகன். கடமைக்காக பார்ப்பது போல், திருமணத் தரகருடன் ஒரே நாளில் மூன்று பெண்களின் வீட்டுக்கு, தந்தையின் துணையோடு சென்று வந்தான் ஆனைமுகன். ஒருவருக்கொருவர் தங்களது முடிவுகளை பின்னர் தெரிவிப்பதாகச் சொல்லிக்கொள்ள, ஆனைமுகனும் சென்னை திரும்பினான்.

(70) சென்னை வந்த ஆனைமுகன் வேலையில் முழுக்கவனம் செலுத்தலானான். இருப்பினும் பெருந்தவச்செல்வியின் வீட்டிலிருந்து ஏதாவது தகவல் வராதா என்று ஆனைமுகனின் மனது இலவு காத்தக் கிளியாகக் காத்துக் கிடந்தது. அந்த நேரத்தில் ஆனைமுகனின் நடு சகோதரர் இரண்டாவதாக ஒரு பாத்திரக்கடையை ஆரம்பத்திருந்தார். சென்னையில் இருக்கும் போதெல்லாம் Office முடிந்ததும் ஆனைமுகன் அந்தக் கடையை நிர்வகிப்பது வழக்கம். அதேபோல் மூத்த சகோதரர் தனது ஆசிரியர் வேலை முடிந்ததும் வாரத்தில் சில நாட்கள் இந்த கடைக்கு அருகில் உள்ள, இன்னொரு ஒன்று விட்ட தம்பியின் Hardwares கடையில், மாலை நேரங்களில் வந்து அமர்வது வழக்கம். பிரமுகரின் வீட்டுக்கு அடிக்கடி மூத்த சகோதரர் சென்று வருவதால், தனது திருமண விசயத்தை அவரிடம் அவர்கள் பேசியிருந்தால், சகோதரர் மூலம் அறிந்து கொள்ளலாம் என்ற ஆவலோடு அவர் Hardwares கடைக்கு வரும்போதெல்லாம், ஆனைமுகன் அங்கு செல்வதுண்டு. ஆனைமுகன் எதிர்பார்த்தபடி வரும்போதெல்லாம் மூத்த சகோதரனும் பிரமுகர் வீட்டைப் பற்றி பேச்சு எடுப்பார். ஆனால் அந்த நேரங்களில் பிரமுகரின் பெருமை, அல்லது அவரது திருமணமான மூத்த மகளின் புகுந்த வீட்டுப் பெருமைகளை மட்டுமே சொல்லி பேச்சை முடிப்பார். விசித்திரமாக இதையே பலமுறை அந்த சகோதரன் வரும்போதெல்லாம் சொல்லிக் கொண்டிருந்தார்.

(71) ஆனைமுகனின் சகோதரர்கள் இருவரும் சேர்ந்து அடிக்கடி மது அருந்துதல் வழக்கம். மது அருந்தும் கூட்டாளியாக இரண்டாவது சகோதரனிடம் ஏதாவது மூத்த சகோதரன் பிரமுகரின் மகள் பற்றி பகிர்ந்து இருப்பார் என்று எதிர்பார்த்துப் பேச்சு கொடுத்தால், அவரோ திருமண சம்பந்தமாகப் பேசாமல் மற்ற விசயங்களைச் சொல்லி சண்டையிட்டு முடித்து விடுவார்.

(72) ஆனைமுகனின் மூத்த சகோதரன் வீடு, நடு சகோதரன் வீட்டிலிருந்து சுமார் 4 கிமீ தூரத்தில் உள்ளது. மூத்த சகோதரனின் வீட்டிற்கு அதேபோல் சென்று அண்ணியார், தனது கணவர் மூலமாக பெருந்தவச்செல்வி பற்றி அறிந்திருந்தால், அதை தெரிந்து கொள்ளலாம் என்று எதிர்பார்த்தான் ஆனைமுகன். ஒரு நாள் அண்ணியாரரும், அதற்கேற்ப ஆனைமுகனிடம் பிரமுகரின் பெயரைச் சொல்லி, “நீ அவரின் பெண்ணை மனதில் ஏற்றி வைத்துக் கொண்டிருக்கிறாயோ, நான் சொல்லும் பெண்களையெல்லாம் வேண்டாம் வேண்டாம் என்கிறாயே. அந்த சிந்தனையே அவர் வீட்டில் யாரிடமும் கிடையாது, அதைப்பற்றி யாரும் பேசவும் கூடாது என்று உங்கள் அண்ணன் சொல்லிவிட்டார்” என்றார். ஆனைமுகனுக்கு உள்ளூர பெரும் அதிர்ச்சி, ஏமாற்றம். ஆனால் காட்டிக்கொள்ள வில்லை. தான் பெருந்தவச்செல்வியைப் பற்றி நினைத்துக்கொண்டு இருப்பது அண்ணியாருக்கு எப்படியோ தெரிந்திருக்கிறது. எனவே இதை மூத்த சகோதரனும் தெரிந்திருக்க வேண்டும், என்று தன்னைத்தானே அந்த வகையில் தெளிவு படுத்திக் கொள்ள மட்டுமே முடிந்தது.

(73) இதனிடையே ஊரிலிருந்து தந்தையாரும் ஆனைமுகனின் மூத்த அத்தானும் (தந்தையின் இரண்டாவது தாரத்தின் மூத்த மகளின் கணவர்)
சென்னைக்கு வந்து, ஆனைமுகன் வெளியூர் சென்றிருந்த போது புதிதாக ஒரு பெண் சம்மந்தம் விசயமாக இரு சகோதரர்களிடமும் பேசியிருக்கிறார்கள். அப்பொழுது இந்த திருமண சம்மந்தம் பக்கத்து மாவட்டத்திலிருந்து வந்த ஒரு பெரிய இடம் என்றும் நிறைய தங்க நகை, பணமெல்லாம் சீதனமாகக் கொடுப்பார்கள் என்றும் ஒரு பெருந்தொகையினை கணக்கிட்டு சொல்லியிருக்கிறார்கள். உடனே கோபத்தில் பொங்கி எழுந்த மூத்த சகோதரன், தந்தையிடம், அது எப்படி அவ்வளவு பெரிய இடத்திலிருந்து ஆனைமுகனுக்கு திருமண சம்மந்தம் வரும், ஒரு சாதரணத் தொகையை சொல்லி அதற்கு மேல் வரவே வராது என்று சொல்லியிருக்கிறார். ஆனைமுகனின் தந்தையும் அத்தானும் மூத்த சகோதரனின் இந்த பதிலின் விளக்கம் புரியாமல் திகைத்தனர்.

(74) அடுத்த சில நாட்களில், தந்தை சொன்ன பக்கத்து மாவட்ட திருமண சம்மந்தம் விசயமாக பெண்ணின் தந்தை தனது நண்பர் ஒருவரோடு சென்னையில் ஆனைமுகனின் Office-க்கு ஆனைமுகனைப் பற்றி விசாரிக்க வந்தார். மாலையில் மீண்டும் பாத்திரக்கடையில் அவன் நிர்வகிப்பதையும் பார்த்துச் சென்றார்.

(75) நடப்பதெல்லாம் தன் எதிர்பார்ப்புக்கு ஏற்றார்போல் இல்லையே என்று ஆனைமுகன் மனம் பரிதவிக்கிறது. அதேவேளையில் வேலை நிமித்தம் வெளியூர் செல்ல வேண்டியதும் உள்ளது. வேலையில் மனம் ஓடவில்லை. பெருந்தவச்செல்வியையே தான் மணக்க தெய்வங்களை வேண்டிக்கொள்கிறான், ஆனைமுகன். மாலை வேளையில் வெளியூரிலிருந்து பிரமுகரின் மகனுக்கு Phone செய்தால் Phone-ஐ எடுக்கும் Office Manager அவன் வீட்டில் இல்லை என்று சொல்லி விடுகிறார். அவன் உண்மையில் அவனது MBBS படிப்பு விசயமாக வீட்டில் இல்லாமல் வெளியில் சென்றிருக்கலாம். ஆனால் ஆனைமுகனை, ஒருவேளை தன்னை ஒதுக்குகிறார்களோ அல்லது விட்டு ஒதுங்குகிறார்களோ என்ற சந்தேகம் தொற்றுகிறது. 24 மணி நேரமும் அதே சிந்தனை. எப்படியாவது அவள் தன்னை விரும்புவதை அவளது பெற்றோர்களும், சகோதரனும் அறிய வேண்டும், ஆனைமுகன் குடும்பத்தாருக்கு அவர்கள், தங்கள் விருப்பத்தை தெரியப்படுத்த வேண்டும் என்று எண்ணிக்கொள்கிறான். நடக்குமா நடக்காதா என்பதை அறியும் பொருட்டு ஒற்றையா இரட்டையா என்று ஆரூடம் பார்க்கிறான். ஒற்றையாக வந்தால் நடக்கும் என்று நம்புகிறான். இந்த ஆரூடத்தை அவன் இயற்கையோடு இணைத்துப் பார்க்கிறான். பார்த்த இடங்களில் எல்லாம் எண்களின் கூட்டு ஒற்றைபாடை எண்ணாக இருந்தால் மகிழ்ந்து கொள்வான். வானத்தில் கிளிகள் கூட்டமாகப் பறக்கும், ஒற்றைப்படை எண் கூட்டமாக இருந்தால் மனம் சந்தோசப்படும். மூட நம்பிக்கையின் உச்சிக்கே சென்றது, அவன் மனம்.

(76) இதனிடையே ஆனைமுகனின் சகோதரர்களும், அண்ணியாரும் ஊரின் பஞ்சாயத்துத் தலைவரும் (உறவு முறையில் ஆனைமுகனுக்கு அண்ணன்) அவரது மனைவியும் (உறவு முறையில் அண்ணி) மற்றும் தந்தையாரோடு அந்த பக்கத்து மாவட்ட பெண்ணைப் பார்க்கச் செல்கிறார்கள். பெண்ணின் பெயர் “நீர்மலர்ச்செல்வி”. பெண்ணின் தந்தையார், பெண்ணை ஆண்கள் பார்க்கக் கூடாது என்றும் பெண்கள் மட்டுமே பார்க்கலாம் என்றும் சொல்லி விட்டதால் சொந்த அண்ணியார் மற்றும் உறவுமுறை அண்ணியார் ஆக இருவர் மட்டுமே பெண்ணைப் பார்க்கிறார்கள். மூத்த தாரப் பிள்ளைகளின் தலைவன் என்கிற முறையில் தீர்மானம் செய்யும் பொருப்பைப் பெற்றிருந்த ஆனைமுகனின் மூத்த சகோதரன் அந்தப் பெண்ணப் பார்க்கவே இல்லை. ஆனால் தீர்மானிக்கிறார். திரும்பி வரும்போது உறவுமுறை அண்ணியாரிடம் மற்றவர்கள் பெண்ணைப்பற்றி அபிப்ராயம் கேட்க, அதற்கு அவர், “கொஞ்சம் நீள முகம், பல் எடுப்பாக உள்ளது, லட்சணம் குறைவில்லை. மற்றபடி ஆனைமுகனிடம் சம்மதத்தைக் கேட்டுக் கொள்ளுங்கள்” என்று சொன்னதும், “நீங்கள் இப்படி ஆனைமுகனிடம் பெண்ணைப் பற்றி எதுவும் சொல்லக் கூடாது” என்று அவரிடம் சொந்த அண்ணியாரும் அண்ணன்மார்களும் கட்டாயப்படுத்தியிருக்கிறார்கள்.

(77) பலநாட்கள் முயன்று ஒருநாள் Phone-ல் வந்த பிரமுகரின் மகனிடம் ஆனைமுகன், “எனக்கு திருமணத்திற்கு பெண் பார்க்கிறார்கள்” என்று சொன்னதும் அதற்கு அவன், “அப்படியா, சந்தோசம், Congratulations” என்று பொதுவாக வாழ்த்துவதைப் போல் சொல்லிவிட்டான். அவனது தங்கை பெருந்தவச்செல்வியை மனதில் வைத்துதான் அப்படி பேசுகிறார் என்று புரிந்து கொள்வான் என்று ஆனைமுகன் எதிர்பார்த்தான். ஆனால் அவனின் பதில் பொதுவாக சென்றுவிட்டது. “பயந்தவனுக்கு இருண்டதெல்லாம் பேய்” என்பதற்கு இணங்க, பெருந்தவச்செல்வி வீட்டில் எல்லோரும் மனம் மாறி விட்டார்களோ, வசதி வாய்ப்புகளில் தான் குறைவாக இருப்பதால் தன்னை ஒதுக்கி விட்டார்களோ என்று சந்தேகத்தால் ஆனைமுகனுக்கு நம்பிக்கை குறைய ஆரம்பிக்கிறது. அதே நேரத்தில் தன்னை அவளுக்கு மிகவும் பிடிக்கும், தன்னை விரும்புவாள் என்று ஆனைமுகனுக்கு அவள் மீது நம்பிக்கையும் இருக்கிறது.

(78) ஊரில் பெண்ணைப்பார்த்து திரும்பியிருந்த சகோதரர்கள் மற்றும் அண்ணியார் மௌனம் சாதிக்கிறார்கள். பெருந்தவச்செல்வியைப் பற்றிய எண்ணமே மனதில் இருப்பதால், அவர்களின் மௌனம் ஆனைமுகனுக்கு ஒரு நிம்மதியைக் கொடுக்கிறது. இருப்பினும் அந்த திருமண சம்மந்தம் பற்றிய உண்மை நிலவரத்தை தெரிந்து கொள்ள எண்ணிய ஆனைமுகன், பெண்ணின் Photo வாங்கினீர்களா, பெண்ணைப் பார்க்க முடியுமா, என்று ஆனைமுகன் பேச்செடுத்ததற்கு அவனின் சகோதரர்கள், “நாங்களே பார்க்கவில்லை, நீ எங்கே பார்ப்பது. பார்க்க முடியாது. Photo-வும் கிடைக்கவில்லை” என்று பொருப்பில்லாமல் பதில் சொல்லி அந்த பேச்சை முடித்து விட்டார்கள். பெண்ணின் படிப்பு என்ன என்று ஆனைமுகன் வினவியதற்கு மூத்த சகோதரன், “அதுவா, அது +2, அதுதான் PUC-க்கு சமமானது” என்று சொல்லி பேச்சை முடிக்கிறார். இருப்பினும், இந்த திருமண சம்மந்தம் பற்றிய பேச்சு மேலும் தொடராமல் இதோடு நின்று விட்டால் சரி என்று தனக்குள்ளே வேண்டிக் கொண்டான், ஆனைமுகன்.

(79) சில வாரங்கள் கழித்து, மீண்டும் ஆனைமுகன் வேலை நிமித்தம் வெளியூர் செல்கிறான். சென்னையிலிருந்து சகோதரர்கள், அவர்களின் துணைவியர் மற்றும் தங்கையின் கணவர் ஆகியோர் ஊர் சென்று அந்த பெண்ணை நிச்சயம் செய்து விட்டு வந்து விடுகின்றனர். இதைக் கேள்வியுற்ற ஆனைமுகன் சகோதர்களிடம் பேசுவதையேக் குறைத்துக் கொள்கிறான். கவலையில் உள்ளம் உரைகிறது. வெளியில் காட்ட முடியவில்லை. ஒரேயொரு வழி தோன்றுகிறது. பெருந்தவச்செல்வி சென்னையில் ஒரு பெண்கள் கல்லூரியில் BSc இரண்டாம் ஆண்டு பயின்று கொண்டிருக்கிறாள். அவளிடம் நேரே சென்று, நடந்து கொண்டிருப்பதையெல்லாம் சொல்லி அவள் விருப்பத்தை அறிய வேண்டும் என்று எண்ணுகிறான். கல்லூரிக்கு Car-ல் வந்து செல்லும் பெருந்தவச்செல்வியைப் பார்க்க கல்லூரி நேரத்தில் சென்று வகுப்புகளுக்கு மத்தியில் பார்ப்பது சாத்தியம் இல்லை. வகுப்பு முடிந்து மாலையில் வெளியே Car-ல் ஏற வரும்போது பார்க்கலாம் என்று முடிவெடுத்து, Trial-க்காக ஒரு ஆட்டோவில் ஒருநாள் கல்லூரிக்கு எதிரே நின்று கவனித்தான். மறுநாள் மாலையில் செல்ல வேண்டும் என்று முடிவு. இரவு முழுதும் தூங்காமல் அதைப்பற்றியே சிந்தனை. அவள் வெளியே வரவும், தான் நின்று கொண்டிருப்பதை Car Driver பார்த்து விட்டால் கண்டிப்பாக அவளது வீட்டில் அவர் சொல்லி விடுவார். நல்ல பையன், பண்பாளன், அறிவாளி என்று அதுநாள் வரையிலும் அவர்களிடம் எடுத்த நற்பெயரெல்லாம் தவிடுபொடியாகிவிடும். அதற்குப் பின்னால் தன்னை ஒரு பெண் பொருக்கி என்று தவறாகச் சித்தரித்து விட்டால் என்ன செய்வது என்று பயந்து, அன்றிரவே முடிவை மாற்றிக் கொண்டு பெருந்தவச்செல்வியை நேரடியாகப் பார்த்துக் கேட்கும் எண்ணத்தை வேறு வழி தெரியாமல் கைவிடுகிறான். இருப்பினும் கடைசி நிமிடத்தில்கூட பெருந்தவச்செல்வி வீட்டிலிருந்து தகவல் வரலாமென்று நம்புகிறான்.

(80) சுமார் மூன்று மாதங்கள் கழித்து திருமணம் செய்ய, நாள் குறித்து விட்டதாகச் சகோதரர்கள் கூறுகிறார்கள். பதிலே சொல்லவில்லை ஆனைமுகன். சில நாட்கள் கழித்து நடு சகோதரர் வீட்டில் அனைவரும் கூடியிருந்தனர். தனியாக ஒரு இடத்தில் இரு சகோதரர்களும் அண்ணியாரும் நின்று பேசிக் கொள்கிறார்கள். ஆனைமுகன் அந்த வழியாகச் செல்கிறான். “அவன் சந்தோசமாக இருப்பான், நமக்கென்ன லாபம்” என்று மூத்த சகோதரன் சொல்ல மற்றவர்கள் கேட்டுக் கொண்டு நிற்கிறார்கள். ஆனைமுகனை பார்த்து விட்ட அவர்கள் மத்தியில் அடுத்த சில நிமிடங்கள் விசித்திரமான ஒரு அமைதி. சுயநலத்தோடு பல நேரங்களில் பொருப்பில்லாமல் அவர்கள் சண்டையிட்டது ஞாபகம் இருந்ததால் இதுவும் அப்படி பணம் சம்மந்தப்பட்ட ஒரு சுயநலமான விசயமாக இருக்கலாமென்று கண்டு கொள்ளாமல் அவர்களுக்கு வசதியாக அந்த இடத்தை விட்டு நகர்ந்து விட்டான், ஆனைமுகன். ஆனால் இவர்கள் இணக்கமாகப் பேசிக் கொள்கிறார்களே என்று ஆச்சர்யப்பட்டுக்கொண்ட ஆனைமுகன், நடுசகோதரனின் திருமணத்தின் போது அவனது மனைவி பெற்ற சீதனத் தொகையை குடும்பத்தின் பொது செலவினங்களுக்காக கொடுக்க வில்லை என்று மூத்த சகோதரனும் அவனது மனைவியும் நடு சகோதரனோடு அடிக்கடி சண்டையிட்டுக் கொண்டதையும், அது சமீப காலம் வரை தொடர்ந்ததையும் தனக்குத்தானே ஞாபகப்படுத்திக் கொண்டான். எந்த காரணத்திற்காகவோ ஒருவருக்கொருவர் சமாதானமாக தற்போது பேசிக்கொள்கிறார்கள், நடந்து கொள்கிறார்கள் என்று எண்ணிக் கொண்டான், ஆனைமுகன்.

(81) திருமண நாள் நெருங்குகிறது. கவலை கூடுகிறது. இருப்பினும் பொருப்பானவன் என்பதிலிருந்து வழுவாமல், வேறு வழியும் தெரியாமல் அத்தியாவசிய செயல்களுக்கு குடும்பத்தோடு ஒத்துழைக்கிறான், ஆனைமுகன். திருமணம் ஆகும் பட்சத்தில் தனியாக குடியமர்த்த ஏதுவாக வாடகைக்கு வீடு எடுக்க mediator மூலம் ஏற்பாடு செய்யப் படுகிறது. Mediator காட்டிய வீட்டை ஆனைமுகன் நடு சகோதரனோடு சென்று பார்க்கிறான். மறுநாள் மாலையில் அந்த வீட்டைப் பார்க்க மூத்த சகோதரனை அழைக்கிறான் ஆனைமுகன். அதற்கு, “உனக்கு வீடு பார்க்க அலைவதற்காகவா நான் இங்கு வந்தேன்” என்று வெறுப்பை உமிழ்கிறார், மூத்த சகோதரன்.

(82) இந்தப் பெண்ணையே திருமணம் செய்ய வேண்டிய கட்டாயம் வந்து விடுமோ என்கிற கவலை ஒரு புறம், ஒருவேளை அது நடந்தால் அவள் எப்படி இருப்பாளோ என்கிற கவலை மறுபுறம். வெறுப்பாகப் பேசிக் கொண்டிருக்கும் சகோதரர்கள் மற்றும் அண்ணியார் ஆகியோரைத் தவிர அந்தப் பெண்ணைப் பற்றி வேறு யாரிடமும் கேட்க வாய்ப்பில்லை. மூன்றாம் நபராகச் சென்ற தங்கையின் கணவரிடம் அந்தப்பெண், “நமக்கு தெரிந்தவர்களில் யாருடைய சாயலில் இருப்பார்” என்று வினவியபோது அவர், ஆனைமுகனின் இளைய சித்தியாரின் மருமகளைச் சொல்லி, அவரைப்போல் இந்தப் பெண்ணும் இருப்பார் என்று பதிலுரைக்கிறார்.

(83) இருகிய மனதோடு ஆனைமுகன் நாட்களைத் தள்ளுகிறான். தனது திருமணம் நிச்சயம் செய்யப்பட்ட விசயத்தை பிரமுகரின் மகனுக்கோ மற்றவர்களுக்கோ ஆனைமுகன் தெரிவிக்கவில்லை. ஏன், Phone செய்வதைக்கூட முற்றிலும் தவிர்த்து விட்டான் ஆனைமுகன். அழைப்பிதழ் அச்சடிக்கப்படுகிறது. சென்னையில் வரவேற்பு நிகழ்ச்சி வேண்டாம் என்று சகோதரர்கள் முடிவெடுக்கிறார்கள். ஆனைமுகன் ஆட்சேபிக்க வில்லை. ஆனைமுகனின் நண்பர்களுக்குக் கூட குறைந்த எண்ணிக்கையிலேயே அழைப்பிதழ்கள் கொடுக்கப்படுகின்றன. “பிரமுகருக்குக் கொடுக்கும்போது அழைப்பிதழை பிரமுகரின் மகனுக்கும் நானே கொடுத்து விடுகிறேனே, வீணாக நீ அலைய வேண்டாமே” என்று சொல்லி ஆனைமுகன் பிரமுகரின் வீட்டுக்குச் செல்வதை தவிர்த்து விடுகிறார் மூத்த சகோதரன்.

(84) கல்யாணத்திற்காக ஒரு நாளுக்கு முன்னரே போய் சேரும் விதமாக ஆனைமுகனும் மற்றும் இதர குடும்ப உறுப்பினர்களும் சென்னையிலிருந்து புறப்பட்டு திருநெல்வேலி கிராமத்துக்கு செல்கின்றனர். நாளை காலை திருமணம். இன்று மதியம் மூத்த சகோதரன் ஆனைமுகனிடம் எரிச்சலுடன் கேட்கிறார், “யார் பந்தல்காரனுக்கு பணம் கொடுப்பது, நடு சகோதரன் எங்கே” என்று. நடு சகோதரனின் மாமனார் வீடு அதே கிராமத்தில் உள்ளதால் அங்கு தான் சென்றிருப்பார் என்று பதில் சொல்கிறான் ஆனைமுகன். “அவனிடம் உடனே போய் சொல்” என்று ஆனைமுகனை பணிக்கிறார் மூத்த சகோதரன். ஆனைமுகன் இருகிய மனத்தோடு நடு சகோதரனின் மாமனார் வீடு சென்று அவரைப் பார்த்து, “நீ இங்கே வந்து வெகு நேரமாக அமர்ந்து இருக்கிறாயே. கல்யாண ஏற்பாடுகளெல்லாம் அப்படி அப்படியே இருப்பதாக மூத்த சகோதரன் சொல்கிறாரே” என்று கேட்கிறான். அதற்கு நடு சகோதரன், “ஏன் நீ ஏற்பாடு செய். பந்தலுக்கு பணம் கொடுக்க வேண்டுமானால், நீ கொடு” என்று வெறுப்போடு பதிலுரைக்கிறார். தன் தலை விதி இப்படியெல்லாம் நடத்துகிறதே என்று தன்னையே நொந்து கொண்டு திரும்பினான் ஆனைமுகன்.

(85) மறு நாள் திருமணம். காலையில் நாகர்கோவிலில் உள்ள மண்டபத்திற்கு எல்லோரும் செல்கிறார்கள். பொய்யான சிரித்த முகத்தோடு ஆனைமுகன் ஒவ்வொரு சாங்கியங்களையும் ஒரு இயந்திரம் போல் செய்து முடிக்கிறான். மணமேடையில் அமரச்சொல்கிறார்கள். ஆனைமுகன் மணமேடையில் இடது புறம் அமர்கிறான். எதிரே முதல் வரிசையில் முதலில் பிரமுகர், மற்றும் வரிசையாக மற்ற அரசியல் மற்றும் சமூகத்தலைவர்கள் அமர்ந்திருக்கிறார்கள். மற்ற இருக்கைகளில் தமது சொந்த பந்தங்கள் அமர்ந்து இருப்பதைக் காண்கிறான், ஆனைமுகன். நல்ல நேரம் நெருங்குகிறது. மணமகளை வரவழைக்கிறார்கள். மணமகள் வந்து தனது வலப்புறத்தில் அமர்கிறாள். முதன் முதலில் வலது புறம் திரும்பி மணமகளைப் பார்க்கிறான், ஆனைமுகன். எந்த மாற்றமும் இல்லாத முகத்தோடு ஏற்றுக்கொள்கிறான். தாலி தாம்பூலத்தை பிரமுகர்கள் மற்றும் சுற்றத்தார் முன்னால் ஆசீர்வாதத்திற்காக மூத்த சகோதரன் எடுத்துச் சென்று வருகிறார். தாம்பூலத்திலிருந்து எடுத்த தாலியை கெட்டிமேளம் முழங்க மணமகள் கழுத்தில் கட்டுகிறான், ஆனைமுகன். தாலி கட்டியபின் முதன் முதலில் எதிரே அமர்ந்து இருந்த பிரமுகரைப் பார்க்கிறான், ஆனைமுகன். முழுச்சிரிப்பற்ற சங்கோசம் நிறைந்த முகத்தோடு அப்பிரமுகர் அமர்ந்து இருப்பதைக் காண்கிறான், ஆனைமுகன்.

(86) தாலி கட்டிய அடுத்த கணமே தனது உண்மையான முகத்தை மறைத்து ஓரங்கட்டி வைத்து விட்டு போலியான இந்த சமூத்தை எதிர்கொள்ள தைரியம் கொண்ட ஆண்மகனாய் தன்னை மாற்றிக்கொள்கிறான் ஆனைமுகன். “ஆம், நாம் எல்லோருமே போலியான இந்த பொருளுலகத்தில் உண்மையற்ற முகத்தோடுதான் வாழ வேண்டிய கட்டாயத்திலிருக்கிறோம்” என்று தன்னை தேற்றிக்கொள்கிறான், ஆனைமுகன். தனது உண்மையான அந்த முகம் அதாவது “இரண்டாம் முகம்” உண்மையைத் தேடுகிறது. காதலைத் தேடுகிறது. காதலியைத் தேடுகிறது. அது கிடைக்கவில்லை, அவள் கிடைக்கவில்லை. இதற்கு காரணமானவர்கள் மேல், குறிப்பாக அவளது பெற்றோர்கள் மேல் கோபமும், இயலாமையால் வருத்தமும் கொள்கிறது. கவலை கவ்விக் கொண்ட அம்முகம் வாடிக் கிடக்கிறது. கடமைக்காகவும் கௌரவத்துக்காகவும் பொய்யான ஒரு முகம், ‘முதல்முகமாக’ முன் நிறுத்தப்படுகிறது. ஆம், கோபம் வைராக்கியமாக மாறி வாழ்க்கையை முன்னெடுத்து நடத்திச் செல்கிறது. ஒரு பெண்ணுக்குத் தலைவனாகிவிட்ட ஆனைமுகன் கடமை மேலீட்டால் தன் முன்னால் நடக்கும் அத்தனை சம்பவங்களுக்கும் முழு பொருப்பேற்று தன் பங்கை ஆற்றுகிறான். எந்த வகையிலும் குறைவில்லை என்று மணமகள் வீட்டார் எண்ணும் அளவுக்கு நடந்துகொள்ள தீர்மானிக்கிறான், ஆனைமுகன்.

(87) அன்று மாலை மணமகன் வீட்டிற்குச் சென்று திரும்பிய மணமக்களை, மணமகள் வீட்டில் தங்க வைக்க ஏற்பாடு நடக்கிறது. ஆம், முதல் இரவு முகூர்த்தம் மணமகள் வீட்டிலேயே நடக்கிறது. பொருப்புமிக்க மணமகனாய், எதிர்பார்ப்புக்கேற்ற கணவனாய் நடந்து கொள்கிறான், ஆனைமுகன்.

(88) திருமணத்துக்கு மறுநாள் மறுவீடு என்கிற ஒரு விசேடம் பெண் வீட்டில் நடத்தப்பட வேண்டும். அதில்தான் மணமகனின் நெருங்கிய உறவினர்களும், மணமகளின் நெருங்கிய உறவினர்களும் சந்தித்துக் கொள்வார்கள். விருந்தும் பரிமாறப்படும். அப்படி ஒரு விசேடம் தேவையே இல்லை என்று ஏனோ ஆனைமுகனின் சகோதரர்கள் வாதிட, அந்த விசேடம் நடக்கவே இல்லை. ஏன், மணமகளின் சொந்த ஊரும் சொந்த வீடும் மணமகனைத் தவிர அவனது வீட்டார் யாருக்கும் இறுதி வரை தெரியாமலே போய்விட்டது.

(89) இந்த திருமண சம்மந்தம் ஒரு திருமணத்தரகர் மூலமாக வந்தது. அவருக்கு தரகு பணம் கொடுக்க வேண்டும். ஆனைமுகனின் கல்யாண செலவு கணக்கில் அந்த தொகையினை கொடுத்திருக்க வேண்டும். ஆனால் குத்துவிளக்கு தூக்கும் சடங்கில் மணமகனின் மூத்த சகோதரனுக்கு மணமகள் வீட்டாரால் சாங்கியத்துக்காகக் கொடுக்கப்பட்ட மோதிரத்தை அந்தத்தரகரிடம் மூத்த சகோதரர் ஏனோ கொடுத்து விடுகிறார். அதன் அர்த்தம் ஆனைமுகனுக்கும் மற்றவர்களுக்கும் புரியாமலே போய்விட்டது.

(90) மணம் முடிந்து இரண்டு மூன்று நாட்களில் ஆனைமுகனின் ஊரிலும் மற்றும் மலர்ச்செல்வி ஊரிலுமாக சிறு சிறு விருந்து உபசரணைகள் நடக்கின்றன. அப்படி ஒருநாள் மணமக்கள் ஆனைமுகனின் ஊரில் இருக்கும் போது அவனது இதர சுற்றத்தார், எப்போதும் சிரித்த முகத்தோடு இருக்கும் ஆனைமுகச்செல்வனுக்கு, கல்யாணம் ஆன பின்பு என்ன கவலையோ, சந்தோசமில்லாத முகத்தோடு காணப்படுவதாக ஆதங்கப்பட்டுக் கொண்டார்கள்.

கடமை நடத்திய கல்யாண வாழ்க்கை:

(91) மனைவியோடு ஆனைமுகன் சென்னை திரும்புகிறான். காலையில் சென்னைக்கு வந்து சேர்ந்த ஆனைமுகனும் அவனது மனைவியும் நடு சகோதரன் வீட்டிற்கு வருகிறார்கள். தனது கடை வேலைகளை முடித்துவிட்டு மாலையில் வீடு வந்த நடு சகோதரன், வந்த மறுகணமே புதுமணத் தம்பதியோடு சிரித்துப்பேசிக் கொண்டிருப்பவர்களைப் பார்த்து, சிரித்தது போதும் கணக்குகளைப் பாருங்கள் என்று சொல்ல, சிரிப்பெல்லாம் அடங்கி விடுகிறது. அன்று ஒரு நாள் அந்த சகோதரனின் வீட்டில் ஆனைமுகனும் அவனது மனைவியும் தங்கினார்கள்.

(92) மறுநாள் அதிகாலையிலேயே தான் வாடகைக்கு எடுத்த வீட்டில் மனைவி மற்றும் தாயோடு குடியேறுகிறான், ஆனைமுகன். இரண்டொரு நாட்களிலேயே தனது office வேலைகளை தொடர்கிறான் ஆனைமுகன். தன்னை நம்பி வந்துவிட்ட தனது மனைவிக்கு ஒரு நல்ல கணவனாக நடந்து கொள்கிறான். எதேச்சையாக அவளது படிப்பைப் பற்றி அவளிடம் விசாரிக்கும்போதுதான் தெரிகிறது அவள் 7-வது வரை படித்தவள் என்று. மூத்த சகோதரன் அவளது படிப்பை பொய்யாக முதலில் SSLC என்றும் பின்னர் +2 என்றும், PUC-க்கு இணையானது என்றும் சொன்னது ஆனைமுகனுக்கு நினைவுக்கு வந்தது.

(93) பிரமுகரின் வீட்டார் மீது கொண்ட கோபத்தினை அடிப்படையாகக் கொண்டு ஆனைமுகன் தன் திருமண வாழக்கையை ஆரம்பித்திருந்தாலும், பிரமுகரின் மகனோடு உள்ள தொடர்பை அவன் குறைத்துக் கொள்ளவில்லை. தொலைபேசியில் பேசிக் கொள்வதோடு நேரடியாக இருவரும் சந்தித்துக் கொண்டார்கள். திருமணத்திற்குப்பின் ஆனைமுகனின் office-க்கு பிரமுகரின் மகன் அடிக்கடி சென்று வந்தான். அவனுக்கு ஆனைமுகன் மீது உள்ள அன்பு குறையவே இல்லை. ஆனைமுகன் office-ஐக்கூட அவனுக்கு நன்கு பிடிக்கும். அவன் கண்களில் ஆனைமுகன் எந்நேரமும் உண்மையையும் அன்பையும் காண்பான். ஏன் ஆனைமுகன் office-க்குக்கொண்டு வரும் மதிய உணவைக்கூட உரிமையோடு அவன் பகிர்ந்துக்கொள்வான். தனது MBBS படிப்பில் சில பாடப் பிரிவுகளில் மதிப்பெண்கள் குறைந்தபோது ஆனைமுகனிடம் அவன் அழுது ஆறுதல் பெற்றதுமுண்டு.

(94) இதனிடையே, திருமணம் முடிந்த ஓர் ஆண்டில் ஆனைமுகனுக்கு ஒரு அழகான ஆண் குழந்தை பிறக்கிறது. பழைய நினைவுகளை மறந்து மனைவி, மகன் என்று வாழ்க்கை ஓடிக்கொண்டிருக்கிறது. குழந்தை பிறந்து சுமார் ஆறு மாதங்கள் இருக்கும். திடீரென்று ஒரு நாள் பிரமுகரும் அவரது மனைவியும் ஆனைமுகனின் வீட்டுக்கு, பெருந்தவச்செல்வியின் திருமண அழைப்பிதழோடு வந்தார்கள். பார்த்த மாத்திரத்தில் ஆனைமுகனுக்கு மட்டற்ற மகிழ்ச்சி. ஆம், தான் விரும்பியப் பெண்ணை பெற்றவர்கள்கூட என்றும் விரும்பப்படுபவர்களே. இருப்பினும் உள்ளூர அவர்கள் மீது மனவருத்தமும் கோபமும் ஆனைமுகனுக்கு இருந்தது. வந்தவர்கள் குழந்தைக்கு, தாம் கொண்டுவந்த அழகான ஆடைகளை அணிவித்து முத்தமிட்டு மகிழ்ந்தனர். அதைப் பார்க்க ஆனைமுகனுக்கு ஆசையாகவும் பெருமையாகவும் இருந்தது.

தலைவியின் திருமணம்:

(95) பெருந்தவச்செல்வியின் திருமணத்துக்கு இரண்டு நாட்களுக்கு முன்பு அவளின் சகோதரன் ஆனைமுகனுக்கு phone செய்து special-ஆக அழைக்கிறான். இரண்டு நாட்கள் நடக்கும் விசேடங்களுக்கும் தான் கண்டிப்பாக வரவேண்டும் என்று தனது சார்பாகவும் தன் தாயின் சார்பாகவும் அழைக்கிறான். ஆனைமுகன், பெருந்தவச்செல்வியின் திருமண வரவேற்பு நிகழ்ச்சிக்கு சென்று கூட்டத்தில் அமர்ந்து இருக்கும்போது மேடையில் பெருந்தவச்செல்வி தனது வருங்காலக் கணவருடன் நிற்பதைக் காண்கிறான். ஆனைமுகன் தனக்குள் எண்ணிக்கொள்கிறான், “அவள் தன்னை கண்டிப்பாக கவனித்திருக்க வேண்டும். தன்னை இழந்ததை எண்ணி இந்த தருணத்திலும் வருந்தியிருக்க வேண்டும்” என்று.

(96) பெருந்தவச்செல்வியின் திருமணம் முடிந்து இரண்டொரு மாதங்களில் ஒரு police அதிகாரியின் மகளுக்கு பூப்புனித நீராட்டுவிழா சென்னையிலுள்ள ஒரு திருமண அரங்கில் நடக்கிறது. அந்த அதிகாரி எல்லோருக்கும் பொதுவான நண்பர். அந்த விழாவில் எல்லோரும் கலந்து கொண்டோம். பிரமுகரும் தனது மனைவியோடு வந்திருந்தார். விசேடம் முடிந்து வெளியே வந்து அவரவர் வீட்டிற்குத் திரும்புவதற்காக நிற்கும்போது, பிரமுகரின் மனைவியைப் பார்த்த ஆனைமுகன், பக்கத்தில் சென்று நலம் விசாரித்துவிட்டு, தைரியமாக ஒரு கேள்வியைக் கேட்டான். “பெருந்தவச்செல்விக்கு சென்னையில் சரியான match கிடைக்கவில்லையா? ஏன் மதுரைக்குக் கொடுத்து விட்டீர்கள்?” ஆனைமுகன், “தன்னை ஏன் நீங்கள் ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை, தனக்கு ஏன் நீங்கள் பெருந்தவச்செல்வியை திருமணம் செய்து வைக்க விரும்பவில்லை” என்று நேரடியாக கேட்க முடியாதென்பதால், அந்தக் கேள்வியைக் கேட்டான். இதைக் கேட்டதும் சங்கோச முகத்தோடு புன்னகைத்த பிரமுகரின் மனைவி, தயங்காமல் உடனே சற்று தூரத்தில் நின்று கொண்டிருந்த பிரமுகரை நோக்கி, “ஏங்க ஏங்க, இவங்க என்ன கேட்கிறாங்க பாருங்க” என்று ஏற்கனவே தனது கணவரிடம் பகிர்ந்து கொண்ட செய்தியை மீண்டும் கூறுவது போல் தனது கணவரைப் பார்த்துக் கேட்டார். ஆம் இந்த கேள்வி ஆனைமுகனின் காதுகளில் திரும்பத்திரும்ப ஒலித்துக்கொண்டே இருந்தன. இதன் அர்த்தம் என்ன, ஒருவேளை இவர்கள் தன்னை மருமகனாக ஏற்றுக்கொள்ள தயாராகத்தான் இருந்திருப்பார்களோ, தனது சகோதரனும் அவரது மனைவியும் பொய்யுரைத்திருப்பார்களோ, என்று திரும்பத்திரும்ப ஆனைமுகன் பல வருடங்களாக தனக்குள்ளே இந்த கேள்விகளை எழுப்பிக்கொண்டே இருந்தான்.

பொருளாதார முன்னேற்றம்:

(97) மேலும் இரண்டு ஆண்டுகளில் ஒரு அழகான பெண் குழந்தைக்குத் தந்தை ஆகிறான் ஆனைமுகன். பொருப்பு கூடுவது போல் உணர்கிறான் அவன். உடன் வேலை செய்யும் அதிகாரிகளில் ஒருவர் Madras University-ல் MBA (Part Time) படித்துக்கொண்டிருந்தார். ஏற்கனவே MSc மற்றும் AMIETE படிப்புகளை முடித்திருந்த ஆனைமுகனுக்கு MBA படிப்பின் மேல் ஏற்கனவே உள்ள விருப்பம் வலுப்பெறவே, Entrance Test எழுதி, தேர்வாகி, Madras University-ன் Department of Management Studies-ல் MBA Course-ல் சேர்ந்தான். ஒன்றிரண்டு பாடங்களில் Class First வாங்கி முதல் வகுப்பில் தேர்வாகிறான். MBA முடித்த கையோடு ஆனைமுகனும் அவனது மனைவியும் குடும்ப வருமானத்தை விருத்தி செய்யும் பொருட்டு சரியான வழிகளை ஆராய்கிறார்கள். ஆனைமுகனின் வருமானத்தில் மிஞ்சிய சேமிப்பு மற்றும் அவனது மனைவியிடம் உள்ள தங்க நகைகள் ஆகியவற்றை மூலதனமாக கொண்டு ஆனைமுகனின் அம்மாவின் பெயரில் ஏற்கனவே நடுசகோதரன் நடத்திவரும் வியாபாரத்தின் தொடர்ச்சியாக வீட்டு உபயோகப் பொருட்கள் விற்பனை செய்யும் நிறுவனம் ஒன்றை தொடங்குகிறார்கள். அதன் உரிமையாளராக ஆனைமுகனின் மனைவி நீர்மலர்ச்செல்வி திறம்பட செயல்படுகிறார். Office Hours முடிந்ததும் விடாமுயற்சியுடன் உழைப்பைக் கொடுத்து அந்நிறுவனம் வளர உறுதுணையாக நிற்கிறான் ஆனைமுகன்.

(98) நிறுவனம் பெரிதாகிறது. மேலும் விரிவாக்கம் செய்யப்படுகிறது. நிறுவனத்தின் விரிவாக்கத்தை ஒரு விழாவாக நடத்தி ஆரம்பிக்க எண்ணிய ஆனைமுகன், அவ்விழாவில் மற்ற அரசியல் மற்றும் சமூகப்பெரியவர்கள் கலந்து கொண்டாலும், சிறப்பு விருந்தினராக வரவழைக்கப்பட்டு, பிரமுகரின் மனைவி குத்துவிளக்கேற்ற, பிரமுகர் விற்பனையைத் துவக்கி வைக்க ஏற்பாடு செய்கிறான். அவ்வாறே அழைப்பிதழ்களும் அச்சடிக்கப்பட்டுக் கொடுக்கப்படுகின்றன.

(99) விழாவுக்கு பிரமுகரும் அவரது மனைவியாரும் காலத்தோடு எல்லோருக்கும் முன்னால் வந்து சேர்ந்தார்கள். ஆனைமுகனும் அவனது மனைவியும் வந்த இருவரையும் அன்போடு வரவேற்று இருக்கையில் அமர வைத்தார்கள். பிரமுகரின் முகத்திலும் அவரது மனைவியின் முகத்திலும் இனம் புரியாத சந்தோஷம், பெருமை மற்றும் உரிமை கலந்த ஓர் உணர்வைக் கண்டான் ஆனைமுகன். உள்ளத்தின் ஓரத்தில் வருத்தம் இருந்தாலும் அவர்கள் உடனிருப்பது மகிழ்ச்சியைக் கொடுத்தது, ஆனைமுகனுக்கு. விழா இனிதே நிறைவடைந்தது. பிரமுகரின் மனைவி, ஆனைமுகனை நோக்கி, பிள்ளைகளோடு நீங்களும் நில்லுங்கள், நாம் ஆறு பேரும் ஒரு photo எடுத்துக்கொள்ளலாம் என்று கேட்க, photo எடுக்கப்பட்டது. அவ்வப்போது அந்த photo-வைப் பார்த்து ரசித்துக் கொண்டான், ஆனைமுகன்.

(100) சில வருடங்கள் கழிகின்றன. பிரமுகரின் மகனுக்கு திருமணம் நிச்சயம் செய்யப்படுகிறது. சில நாட்களில் பிரமுகருக்கு உடல்நலம் குன்றுகிறது. திருமண அழைப்பிதழை தன் தாயோடு கொண்டுவந்த பெருந்தவச்செல்வி, ஆனைமுகன் வீட்டில் அவனது மனைவியிடம் கொடுத்துச் செல்கிறாள். தான் வீட்டில் இல்லாத போது வந்த பெருந்தவச்செல்வி, வீட்டைப் பார்த்துவிட்டு, தனது புகுந்த வீட்டையும், அவனது வீட்டையும் ஒப்பிட்டுப் பார்த்திருப்பாளோ என்று ஆனைமுகன் தனக்குள்ளே எண்ணிக் கொள்கிறான். திருமண நிகழ்ச்சிகள் சிறப்பாக நடந்துகொண்டிருக்கின்றன. உடல்நலம் குன்றிய பிரமுகரும், பெருந்தவச்செல்வியும் திருமண மண்டபத்தில், ஆனைமுகன் கண்ணில் படவில்லை. பிரமுகரின் அலுவலக manager ஆனைமுகனிடம், “பிரமுகரின் உடல்நிலை மிகவும் மோசமாக உள்ளதால் மண்டபத்திலுள்ள room-லேயே படுத்திருக்கிறார். யாரையும் பார்ப்பதற்கு அவர் விரும்பவில்லை” என்று சொல்லிவிடுகிறார். ஆனைமுகன் பிரமுகரின் உடல்நிலை குறித்து கவலை கொண்ட மனதோடு திரும்புகிறான்.

(101) அடுத்த சுமார் 10 நாட்களில் பிரமுகர் சிகிச்சை பலனின்றி இறந்துவிடுகிறார். ஆனைமுகனுக்குத் தகவல் வருகிறது. ஆனைமுகனின் மூத்த சகோதரன், தான் எங்கோ போயிருப்பதாகவும், வரமுடியாது என்றும் சொல்கிறார். ஆகவே தனது நடு சகோதரனோடு ஆனைமுகன் cremation ground வரை சென்று அஞ்சலி செலுத்திவிட்டு, பிரமுகரின் மகனிடம் கையைப் பிடித்து, தைரியமாக இருக்கச்சொல்லி ஆறுதல் கூறி, திரும்புகிறான்.

(102) கடமை, சுயகௌரவம் இவற்றை அடிப்படையாக கொண்டு இப்பொருளுலகத்தின் ஒரு சராசரி சம்சாரி போல் வாழ்க்கை எனும் சக்கரத்தை செம்மையாக நகர்த்திக் கொண்டிருக்கும் ஆனைமுகன், பொருளாதார ரீதியில் ஓரளவு நிறைவைக் காண்கிறான். உணர்வுப்பூர்வமான காதல் வாழ்க்கையில் ஏற்பட்ட பழைய வெற்றிடம் மட்டும் அப்படியே இருப்பதாக உணர்கிறான், ஆனைமுகன். கதைகளிலும், காவியங்களிலும் ஏன், தந்தையார் உட்பட சிலருடைய வாழ்க்கையிலும் இரு தாரம் என்பது முற்றிலும் தீண்டத்தகாதது அல்ல, என்று தனக்குத்தானே ஒரு ஞாயம் கற்பிக்கத் தொடங்குகிறான். உள்ளம் அந்த fantasy-யில் நிலை தடுமாறுகிறது. ஆம், அழகும், அறிவும், எளிமையும் ஒருங்கே பெற்ற ஒரு பெண் தன்மீது அன்பும், தனிப்பட்ட கரிசனமும் கொண்டு நடப்பது போல் அவனுக்கு தோன்றுகிறது. அதற்கேற்றாற்போல் தன் செயல்பாடுகளில் மாற்றம் ஏற்படுவதையும் காண்கிறான். குற்ற உணர்வு ஒருபுறம் அவனை வாட்டுகிறது. மறுபுறம், சம்மந்தப்படும் குடும்பங்களில் இதனால் ஏற்படும் பின்விளைவுகளையும் அவன் எண்ணிப்பாற்கிறான். அந்த முயற்சியே தனக்கு அகௌரவத்தைக் கொடுக்கும் என்று அறிகிறான். ஆம், அம்முயற்சி முளையிலேயே அவனால் கிள்ளப்படுகிறது. தனது தவறை உணர்ந்த ஆனைமுகன் அவ்வெண்ணத்தையே கைவிடுகிறான்.

தாயின் இறுதி காலமும், மறைவும்:

(103) ஆனைமுகன் திருமணமாகி சுமார் பத்துப்பனிரண்டு ஆண்டுகள் கழிந்திருக்கும். குடும்ப கோயில் கொடை விழா நிமித்தமாக திருநெல்வேலி கிராமத்துக்கு ஆனைமுகன் குடும்பம், தாயார் மற்றும் சகோதர சகோதரிகளின் குடும்பத்தினர் அனைவரும் செல்கின்றனர். கோயில் இருக்கும் இடம் வீட்டிலிருந்து சுமார் 2 km தூரத்தில் உள்ளது. உடல்நலம் குன்றிய தாயார் வயது முதிர்வால் சில நேரங்களில் சிறிது மனநலம் குன்றியவராக நடந்து கொள்வார். தன்னைத்தானே சுத்தமாக வைத்துக்கொள்வதில் தவறுவதும் உண்டு. மற்ற சகோதரர்கள் ஊருக்கு செல்லும்போதெல்லாம் சென்னையிலிருந்தே தனது car-களைக் கொண்டு செல்வது வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தனர். ஆனைமுகன் மட்டும் தனது car-ஐ சென்னையில் விட்டுவிட்டு ரயில் மூலம் ஊர் சென்று, திருநெல்வேலி கிராமத்தில் ஒரு car-ஐ engage செய்து வைத்துக் கொள்வது வழக்கம். சகோதரர்களின் car-கள் வெள்ளை நிறம். அந்த முறை ஆனைமுகன் engage செய்த car-ம் வெள்ளை நிறம். சில நேரங்களில் குழந்தைகளைக் கையாளுவதுபோல் தாயாரையும் கையாள வேண்டி வந்தது. ஆனைமுகனின் மனைவி தனது மாமியாரைபார்த்து “இன்று மாலை எல்லோரும் கோயிலுக்கு செல்வதாக இருக்கிறோம். நீங்களும் துணிகளை சுத்தம் செய்து, குளித்து தயாராக இருந்தால்தான் உங்களை அழைத்துச் செல்வோம்” என்று சொல்லியிருக்கிறார். அதற்கு ஆனைமுகனின் தாயார் ஒரு குழந்தையைப் போல், “நீ பொய் சொல்லவில்லையே, கண்டிப்பாக அழைத்துச் செல்வாயா, அப்படியானால் நான் குளித்து தயாராகி இருப்பேன்” என்று பதில் சொல்லி விட்டு மதியம் முதலே துணி சுத்தம் செய்வது, குளிப்பது என்ற அக்கரையுடன் நடந்து கொள்கிறார். மாலை வந்தது, எல்லோரும் கோயிலுக்குப் போக தயாராகிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். ஆனைமுகனின் தாயார் அவனது மனைவியைப் பார்த்து, “மருமகளே நானும் தயாராகி விட்டேன்” என்று சொல்ல, மருமகள், வெளியில் இடது புறம் நின்ற தனது வாடகை car-ஐ நோக்கி, “அதோ நிற்கும் வெள்ளை நிற car-ல் ஏறி உட்கார்ந்து கொள்ளுங்கள்” என்று கூறினாள். மாமியாரும் வெளியில் சென்றார். எதேச்சையாக வலது புறமாக அந்த நேரத்தில் வந்து நின்றது ஆனைமுகனின் சகோதரர்களுக்குச் சொந்தமான ஒரு வெள்ளை நிற car. இளைய மருமகள் வெள்ளை நிற car என்றுதானே சொன்னாள் என்று எண்ணிக்கொண்டு, வந்து நின்ற car-ல் ஏறி உட்கார்ந்து கொண்டார், ஆனைமுகனின் தாயார். எல்லோரும் அவரவர் car-களில் ஏற வந்து கொண்டிருந்தனர். ஆனைமுகனும், அவனது மனைவியும் கடைசியாக வரவேண்டி இருந்தது. தன் சுத்தம் பேண முடியாத நிலையிலிருக்கும் ஆனைமுகனின் தாயார், car-ஐ அசுத்தம் செய்து விடுவாரோ என்று எண்ணி, அங்கு நின்றவர்கள் ஆனைமுகனின் தாயாரைப் பார்த்து, “நீங்கள் ஏன் இந்த வண்டியில் உட்கார்ந்து இருக்கிறீர்கள், இறங்கி விடுங்கள்” என்று சொல்லியிருக்கிறார்கள். உடனே அவரும் சகோதரரின் சொந்தக் காரிலிருந்து இறங்கி விட்டார். இதை வாடகை car-ன் ஓட்டுநர் கவனித்துக் கொண்டிருந்திருக்கிறார். ஆனைமுகனின் மனைவி வீட்டிலிருந்து வெளியில் வந்ததும் அங்கே நின்று கொண்டிருந்த மாமியாரைப் பார்த்து, “நீங்கள் ஏன் காரில் உட்காரவில்லை” என்று வினவ, ஆனைமுகனின் தாயாரும் “என்னை அந்த car-ஐ விட்டு இறங்க சொல்லிவிட்டார்கள்” என்று ஒரு குழந்தையைப் போல பதில் சொல்ல, “வாருங்கள், காரில் ஏறுங்கள்”,என்று தனது வாடகைக் காரில் மாமியாரை உட்கார வைத்து விட்டு, கார் ஓட்டுநரிடம் என்ன நடந்தது என்று ஆனைமுகனின் மனைவி கேட்க, ஓட்டுநரும், “உங்கள் மாமியாரை தமது காரை விட்டு இறங்க சொல்லிய அந்த நபர்களும் இவர் பெற்ற பிள்ளைகள்தானே” என்று கொஞ்சம் வருத்தத்தோடு பதில் கேள்வி கேட்டிருக்கிறார். ஆனால், சாமி தரிசனம் முடிந்து திரும்பி வரும்போது ஆனைமுகனின் தாயார், வாடகை car-ல் நேரத்தே வீடு வந்து சேர்ந்தார். Brake down ஆன சொந்த car-கள், வெகு நேரம் கழித்து வந்தன.

(104) ஆனைமுகனின் திருமணத்திற்குப்பின் அது சுமார் 15 ஆண்டுகள் ஆகியிருக்கும். ஆனைமுகனின் தாயாரின் உடல்நிலை மிகவும் பாதிப்படைந்திருந்த நிலையில், முறை வைத்து தாயாரைப் பேணி வந்தார்கள் பிள்ளைகள். ஒருமுறை இளைய மகன், ஆனைமுகனது வீட்டுக்கு மிகவும் குன்றிய உடல் நலத்தோடு வந்தார் தாயார். எழுந்து நடமாட முடியவில்லை. ஆனைமுகனின் மைத்துனர் ஒருவர் மருத்துவர். அவர் ஆனைமுகனின் தாயாருக்குத் தேவையான மருத்துவத்தை வீட்டில் வைத்தேக் கொடுத்தார். ஆனைமுகனின் தாயாரின் உடல்நலம் சிறிது கவலையளிப்பதாகவே உள்ளது என்றும் எச்சரித்தார். அடுத்த சில நாட்களில், ஒரு அதிகாலை, தாயாரின் புனித ஆன்மா தன் கண் எதிர்லேயே பிரிவதைப் பார்க்கிறான் ஆனைமுகன். உண்மையான அன்பும் பாசமும் நிறைந்தவள் தாய் தானே. அவளின் பிரிவு ஆனைமுகச்செல்வனை அழ வைத்தது. கண்ணீர் சிந்த வைத்தது.

மெல்லத் தெரிய வந்த திருமண துரோகம்:

(105) ஆனைமுகனின் தாயார் மறைந்து ஓராண்டு நிறைவுருகிறது. முதலாண்டு நினைவு நாள் விசேடத்திற்காக எல்லோரும் திருநெல்வேலி கிராமத்துக்கு செல்கிறார்கள். தாயாரின் கல்லறையில் செய்யவேண்டிய சடங்கு மற்றும் சாங்கியங்களெல்லாம் செவ்வனே செய்யப்படுகின்றன. ஆனைமுகன் தனது மனைவி மக்களோடு, மற்ற சகோதரர்களின் குடும்பத்தோடு தமது பூர்வீக வீட்டில் தங்கியிருக்கிறான். திடீரென்று என்ன தோன்றியதோ, ஆனைமுகனின் மூத்த சகோதரன், ஆனைமுகனின் மனைவியைப் பார்த்து, “நீர்மலர்ச்செல்வி, நான் நினைத்திருந்தால் உனது திருமணத்தை தடுத்து நிறுத்தியிருப்பேன், என்னால்தான் உனது திருமணம் நடந்தது” என்று கூறுகிறார். அதற்கு நீர்மலர்ச்செல்வியும், “அதிலென்ன, நான் செய்து கொண்டது arranged marriage. இந்த வரன் இல்லை யென்றால் இன்னொன்று” என்று சற்று கோபம் வந்தாலும் அடக்கிக் கொண்டு சாதரணமாக பதில் சொல்லியிருக்கிறாள். அதேபோல, அன்று மாலையே ஆனைமுகனின் அண்ணியார் அதாவது மூத்த சகோதரனின் மனைவியார் நீர்மலர்ச்செல்வியைப்பார்த்து, “மலர்ச்செல்வி, உனக்கு ஒரு உண்மை தெரியுமா, ஆனைமுகச்செல்வனுக்குக் காதல் உண்டு. ஆனால் அவன் நல்லவன். எந்த பெண்ணையும் ஏறெடுத்து பார்க்க மாட்டான். நீ வருத்தப்படாதே” என்று சொல்லியிருக்கிறார். அதே நாட்களில் ஒரு நாள் ஆனைமுகனின் மூத்த சகோதரனின் மூத்த மகள், ஆனைமுகனைப் பார்த்து, “சித்தப்பா, உங்கள் திருமண வாழ்க்கை தோல்வியுற்ற ஒன்றாகத் தோன்றுகிறதே. நீங்கள் சென்னையில் ஒரு பெண்ணை விரும்பியதாக அம்மா சொன்னார்களே” என்று சொல்ல, அதற்கு சற்று அதிர்ச்சியுற்ற ஆனைமுகன், இவள் பெருந்தவச்செல்வியைப் பற்றி சொல்கிறாளோ என்று தனக்குள்ளேயே கேட்டுக்கொண்டு, உணர்வுகளை வெளியில் காட்டாமல் அமைதியாக, “அப்படியா, யார் அந்த பெண் என்று உன் அம்மா சொன்னார்” என்று கேட்க, பதில் ஏதும் சொல்லாமல் அந்த இடத்தை விட்டு நழுவி விட்டாள் அவள்.

(106) அடுத்த சில ஆண்டுகளில் ஆனைமுகனின் நிறுவனம் மேலும் விரிவடைகிறது. இந்த முறை விரிவாக்க விழாவுக்கு பிரமுகரின் மகனை சிறப்பு விருந்தினராக வரவழைத்து கௌரவிக்கிறான், ஆனைமுகன். சில மாதங்கள் கழித்து, ஒருநாள் பிரமுகரின் மகன், ஆனைமுகனை நிறுவன office-ல் தயாராக இருக்கச் சொல்லி phone செய்கிறான். தயாராக இருந்த ஆனைமுகனை தனது காரில் சென்னை மெரினா கடற்கரைக்கு மாலை 7 மணிக்கு அழைத்துச் சென்று வெகு நேரமாக, தங்கை பெருந்தவச்செல்வி பற்றி தவிர்த்து, குடும்பத்தில் நடந்த மற்ற எல்லா விசயங்களையும் அவன் பேச, அதுபோல ஆனைமுகனும் பேச, இரவு வெகுநேரம் கழித்து இருவரும் வீடு திரும்புகின்றனர்.

(107) பிரமுகர் மறைந்து 10-வது ஆண்டு நினைவுநாள் சென்னை ‘காமராசர் அரங்கத்தில்’ அனுசரிக்கப்படுகிறது. நினைவு நாளுக்கு ஆனைமுகனும் அழைக்கப்படுகிறான். மாலையில் சென்ற ஆனைமுகன் அங்கே வெளியில் பெருந்தவச்செல்வியும் அவளின் மூத்த சகோதரியும் நின்று பேசிக்கொண்டிருப்பதைக் கவனிக்கிறான். இருப்பினும் அதை கண்டுகொள்ளாமல் அரங்கத்தின் உள்ளே பிரமுகரின் மகன் மற்றும் மற்ற நண்பர்களைப் பார்த்து மரியாதை செலுத்திவிட்டு அவசரமாகத் திரும்பும்போது பெருந்தவச்செல்வியும் அவளது சகோதரியும் Entrance அருகிலேயே நின்று கொண்டிருப்பதை கவனிக்கிறான். பெருந்தவச்செல்வியும் அவளது சகோதரியும் தன்னை கவனிப்பது ஆனைமுகனுக்குத் தெரிகிறது. அன்று நேரடியாகப் பேச விருப்பம் இருந்தும் ஏனோ மனம் இடம் கொடுக்கவில்லை. பேசவில்லை. தூரம் நின்று பார்த்துவிட்டு காரில் ஏறி வந்துவிட்டான் ஆனைமுகன்.

(108) அடுத்த சில நாட்களில், ஆனைமுகன் தனது வியாபார நிறுவனத்தில் ஒருநாள் மாலை வேளையில் அமர்ந்திருக்கிறான். ஆனைமுகனின் மூத்த சகோதரன் அங்கு வருகிறார். எதிரே அமர்ந்து இருந்த மூத்த சகோதரனிடம் ஆனைமுகன், பிரமுகரின் 10-ம் ஆண்டு நினைவு நாள் விழாவுக்கு நீங்கள் சென்றீர்களா என்று வினவினான். அதற்கு, தான் வரமுடியவில்லை என்று பதில் சொன்னார் மூத்த சகோதரன். “உங்களுக்கு அழைப்பிதழ் வந்ததா” என்று அடுத்த கேள்வி கேட்க, அதற்கு “வரவில்லை” என்று பதிலுரைக்கிறார், மூத்த சகோதரன். அப்பொழுதுதான் அழைப்பிதழைக் கொண்டு கொடுத்த நபர் தன்னிடம் சொன்னது நினைவுக்கு வந்தது ஆனைமுகனுக்கு. அன்று அந்த நபரிடம் ஆனைமுகன் தனது மற்ற சகோதரர்களுக்கு அழைப்பிதழ்கள் கொடுக்கவில்லையா என்று வினவியதற்கு “இல்லை, பெருந்தவச்செல்வியின் சகோதரர் தங்களுக்கு மட்டும் தான் அழைப்பிதழ் கொடுக்கச் சொல்லி அனுப்பியிருக்கிறார்” என்று கூறியிருந்தார்.

(109) பெருந்தவச்செல்வியின் குடும்பத்தாரின் செயல்பாடுகளை ஆனைமுகன் அசைபோட்டுப் பார்க்கிறான். ஆனைமுகன் மீது அவர்களுக்கு அன்பும் பாசமும் குறையவேயில்லை. ஏன் பெருந்தவச்செல்வியை தனக்கு திருமணம் செய்து வைக்கத் தயங்கினார்கள். தனது திருமணத்திற்கு முன்னால் ஐந்து ஆறு வருடங்களாக ஆனைமுகனை நன்கு அறிந்து வைத்துக் கொண்ட அவர்கள் அவன் மீது நன்மதிப்பு வைத்திருந்ததும் ஆனைமுகன் அறிந்ததே. எல்லாவற்றிலும் மேலாக ஆனைமுகன் மத்திய அரசாங்கத்தில் வேலை பார்க்கும் ஒரு அதிகாரியாக இருந்தும் ஏனோ நிராகரிக்கப்படுகிறான். மேலும் குறிப்பாக தனது திருமணத்திற்குப் பின் பிரமுகர் வீட்டோடு மூத்த சகோதரனின் தொடர்பு, குறைந்து வந்திருப்பதையும் காண்கிறான் ஆனைமுகன். ஒருநாள் தனது நெருங்கிய நண்பர் ஒருவரோடு, தனது Company சம்மந்தமான Hotel Dealer Meet-ல் கலந்து கொண்டு, ஒரு மாற்றத்திற்காக சிறிது மது அருந்தியிருந்தான் ஆனைமுகன். மனம் விட்டுப் பேசத்தகுந்த அந்த சூழலில், நண்பரிடம் பொதுவாக, சகோதர உறவு பற்றி கருத்து சொல்லுமாறு கேட்டான். தான் விரும்பிய பெருந்தவச்செல்விக்கும் தனக்கும் நடக்கவிருந்த திருமணம் நின்று போனதற்கும், அதாவது பிரமுகர் வீட்டார் முதலில் அப்படி ஒரு சிந்தனை கொண்டு பின்னர் பின்வாங்கியதற்கும், தனது மூத்த சகோதரனுக்கும் ஏதாவது தொடர்பு இருக்குமா என்று நண்பரிடம் வினவினான் ஆனைமுகன். அதற்கு நண்பர், பொதுவாக சொல்கிறேன், “நல்ல திருமண சம்மந்தங்கள் நின்று போவதற்கு சகோதரர்களே காரணமாக இருந்திருக்கிறார்கள். அதுவே உங்கள் விசயத்திலும் நடக்க வாய்ப்பு உண்டு என்பதை உறுதியாகச் சொல்வேன்” என்று பதிலுரைத்தார். அதிர்ச்சியாக இருந்தாலும் ஆனைமுகன் எந்த உணர்வையும் வெளிக்காட்டவில்லை. இது அந்த நண்பரின் சொந்தக் கருத்து. அது உண்மையாக இருக்க வேண்டிய அவசியமில்லை. அது உண்மையாக இருக்கவும் கூடாது என்று தனக்குத்தானே வேண்டிக்கொண்டான், ஆனைமுகன்.

(110) அது ஆனைமுகன் திருமணமாகி சுமார் இருபது ஆண்டுகள் கழிந்திருந்த நேரம். ஒருநாள் மூத்த சகோதரனின் இளைய மகள், ஆனைமுகன் வீட்டிற்கு வந்திருந்தாள். நீர்மலர்ச்செல்வியும் அவளுக்குத் தேவையான விருந்தோம்பலை செய்து கொண்டிருந்தாள். சித்தியாரிடம் அந்தப்பெண், “சித்தி, ஆனைமுகச்செல்வன் சித்தப்பா நீங்கள் நினைப்பது போல் சாதாரண ஆள் இல்லை. மோசமானவர். அவருக்கும் காதல் உண்டு தெரியுமா” என்று சொல்லவும், அதற்கு நீர்மலர்ச்செல்வி, தெரியுமே, பிரமுகரின் மகள், பெருந்தவச்செல்வியைத்தானே நீ குறிப்பிடுகிறாய்” என்று பளிச்சென்று பதிலுரைக்கிறாள். “அதெப்படி உங்களுக்குத் தெரியும் சித்தி” என்று அவள் மீண்டும் வினவ, அதற்கு நீர்மலர்ச்செல்வி, “திருமணமான மறுநாளிலிருந்தே என்னிடம் பெருந்தவச்செல்வியைப் பற்றி சொல்லி வந்திருக்கிறார், உங்கள் சித்தப்பா” என்றாள். தனது மனைவியும் அண்ணன் மகளும் பேசிக்கொண்டதைக் கேட்டுக் கொண்டிருந்த ஆனைமுகன் அவளிடம், “நீ அந்த நாட்களில் சிறு குழந்தையாயிற்றே, எப்படி உனக்கு இது தெரிய வந்தது” என்று வினவ, “எனக்கு எப்படித் தெரியும் என்று கேட்காதீர்கள், சித்தப்பா. தெரியும் அவ்வளவுதான்” என்று சொல்லி முடிக்கிறாள். அவளே சில நாட்கள் கழித்து ஆனைமுகனிடம் telephone-ல் பேசும் போது, தான் தனது தந்தையிடம், “அப்பா, நீங்கள் சித்தப்பா திருமணத்தை நடத்தி வைக்கும் பொருப்பில் இருந்து கொண்டு, நீங்களும் அந்த பெண்ணை அதுவரை பார்க்காமல், எந்த நம்பிக்கையின் அடிப்படையில் திருமண மண்டபத்திற்கு சித்தப்பாவை அழைத்துச் சென்றீர்கள்” என்று கேட்டதாகவும் அதற்கு அவளது தந்தை, “ஆனைமுகன் எந்த நம்பிக்கையில் மண்டபத்திற்குச் சென்றானோ அதே நம்பிக்கையில்தான் நானும் சென்றேன்” என்று பதிலுரைத்ததாகவும் சொல்லியிருக்கிறாள். மூத்த சகோதரனும் அவரது குடும்பத்தாரும் ஆனைமுகனது திருமண வாழ்க்கை சம்மந்தமாக அதுவரை தெரிவித்த கருத்துக்கள் அவனை மேலும் அதைப்பற்றி ஆராயத் தூண்டிவிட்டது. ஆம், ஆனைமுகனுக்கு தனது மூத்த சகோதரன் மற்றும் அவன் மனைவி ஆகியோர் மீது சிறிதாக சந்தேகம் எழ ஆரம்பித்துவிட்டது.

(111) மேலும் இரண்டாண்டுகள் கழிகின்றன. ஆனைமுகனின் தந்தை சென்னையில் தனது இரண்டாவது மனைவியோடு தனி வீட்டில் வசித்து வந்தார். அவருக்கு வயது 85-ஐ தாண்டுகிறது. அவ்வப்போது உடல் நலக்குறைவால் மருத்துவ மனைக்கு இட்டுச் சென்று வருகின்றனர் பிள்ளைகள். தனது மருத்துவ மைத்துனரை அழைத்து வந்து தந்தையின் உடல் நிலைக் குறித்து அறிந்து கொண்ட ஆனைமுகன், முற்றிலும் குணமாக்க முடியாத நிலையில் தந்தையின் உடல் நிலை இருப்பதைக்கண்டு கவலையும் வருத்தமும் கொள்கிறான். சில நாட்களில் மேலும் மோசமடைகிறது தந்தையின் உடல்நிலை. உடல் துடிப்பெல்லாம் சரியாக இருந்தாலும் தந்தையால் பேச முடியவில்லை. கிட்டத்தட்ட கோமா நிலையில் உள்ளார் தந்தை. ஏழு ஆண் பிள்ளைகளுக்குத் தகப்பனார் ஆனால் ஆனைமுகனின் தந்தை இறுதிக் கட்டிலில் படுத்திருக்கிறார். தந்தையை இதே நிலையில் திருநெல்வேலி கிராமத்துக்குக் கொண்டு செல்லலாம் என்று குடும்பத்தில் சிலர் சொல்கிறார்கள். ஆனைமுகனோ, பிள்ளைகள் நாம் எல்லோரும் சென்னையிலேயே இருக்கும் பட்சத்தில், இந்த நிலையில் தந்தையை ஊருக்குக் கொண்டு சென்றால் அங்கு அவரது இறப்பைக் காத்திருப்பது போல் ஆகிவிடும், அது மட்டுமல்லாமல் எல்லோரும் ஒருசேர ஊர் வந்து இருப்பதும் சாத்தியமற்றது. எனவே சென்னையிலேயே அவரது இறுதி காலம் வரை வைத்திருப்பதே சரியானது என்று தீர்மானமாகச் சொன்னான், ஆனைமுகன். இருப்பினும் இதை ஏற்றுக்கொள்ளாத ஆனைமுகனின் நடுசகோதரன், எல்லோரும் சேர்ந்து இதுபற்றி ஒரு முடிவு எடுக்க வேண்டும், நாம் எல்லோரும் மூத்த சகோதரன் வீட்டில் மறுநாள் மாலையில் கூடுவோம் என்று மற்ற சகோதரர்களுக்கும் அழைப்பு விடுக்கிறார். அவ்வாறே மறுநாள் ஆனைமுகன், நடுசகோதரன் மற்றும் இளைய சகோதரன், அதாவது தந்தையின் இரண்டாவது மனைவியின் மகன் ஆக மூவரும் மூத்த சகோதரன் வீட்டில் கூடுகிறார்கள். மூத்த சகோதரனோடு சேர்ந்து நால்வரும் ஓரிடத்தில் அமர்கிறார்கள். மது பழக்கம் கொண்ட மூத்த சகோதரன் மற்றும் நடுசகோதரன் இருவரும் மது அருந்திக் கொண்டார்கள். நடுசகோதரன் ஆனைமுகனிடம் தனது தரப்பு வாதத்தை எடுத்து வைக்கிறார். “நாங்கள் எல்லோரும் தந்தையை திருநெல்வேலி கிராமத்திற்குக் கொண்டு செல்ல வேண்டும் என்று சொல்கிறோம், நீ மட்டும் மாற்றி சொல்கிறாயே” என்று ஆனைமுகனிடம் கோபமாகப் பேசி விடுகிறார். “தந்தையின் சாவுக்காக காத்துக்கிடப்பதுபோல் ஆகிவிடும். எனவே ஊருக்கு இந்த நிலையில் தந்தையை அழைத்துச் செல்வது நல்லதல்ல” என்று மீண்டும் ஆனைமுகன் சொல்லிவிடுகிறான். இதைக் கேட்ட நடுசகோதரன், சம்பந்தமில்லாமல் கோபத்தோடு, “நீ உனது வியாபார நிறுவனத்திற்கு நான் வைத்திருக்கும் அதே பெயரை வைக்கக் கூடாது, மாற்றி விடு” என்று ஆனைமுகனைப் பார்த்துக் கூற, ஆனைமுகன், “அது அம்மாவின் பெயர் தானே, அந்த பெயரை ஏன் மாற்ற வேண்டும், மாற்ற முடியாது” என்று பதில் கூற, இருவரும் கருத்து வேறுபாட்டுடன் பேசிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். சமாதானம் செய்வது போல் பேச்சை ஆரம்பித்த மூத்த சகோதரன், “இப்படித்தான் பிரமுகர் வீட்டிலும் ஒரு பிரச்சினை வந்தது” என்றார். பெருந்தவச்செல்வியின் வீட்டைப்பற்றிய பேச்செடுத்ததும், ஆனைமுகனுக்கு தனது காதல் பற்றி மூத்த சகோதரனின் மகள் சொன்ன விசயம் ஞாபகத்துக்கு வர, மூத்த சகோதரனைப் பார்த்து, “உங்கள் இளைய மகள், என்னையும் பெருந்தவச்செல்வியையும் இணைத்து ஏதோ சொல்லிக்கொண்டிருந்தாளே, என்ன விசயம் அது” என்று யதார்த்தமாக கேட்பதைப்போல் வினவினான். அதற்கு மூத்த சகோதரன், தன் எதிரே தொங்கிய காலண்டரைப் பார்த்துக் கொண்டு, “அதுவா” என்று சொல்லி விட்டு கொஞ்சம் யோசித்துக் கொண்டிருந்தார். ஆனால் அந்த செயல் ஆனைமுகனுக்கு ஒருவித அச்சம் கலந்த ஆவலை ஏற்படுத்தியது. “என்ன நடந்தது என்று சொல்லுங்கள்” என்று தன் உணர்வுகளையெல்லாம் அடக்கிக்கொண்டு சாதாரணமாக கேட்பதுபோல் கேட்க, அதற்கு மூத்த சகோதரன், “இன்று சுமார் இருபது, இருபத்திரண்டு ஆண்டுகள் ஆகின்றன. இப்பொழுது அந்த ரகசியத்தை சொன்னால் தவறில்லை. இதேபோல் எனது மூத்த மகள் திருமண விசயத்திலும் ஒரு ரகசியம் உண்டு, அதை அப்புறம் சொல்லலாம். உன் திருமண விசயத்தைப் பொருத்தமட்டில், நாம் கொஞ்சம் காத்திருந்தால் பிரமுகரின் பெண்ணை உனக்கு திருமணம் செய்து வைத்திருப்பார்கள். அது நடக்காமல் போனதால் அவளை தங்கள் சொந்தத்தில் ஒரு பையனுக்கு திருமணம் செய்து கொடுத்து விட்டார்கள்” என்று சொல்லி முடித்தார். ஆனைமுகனுக்கு நெஞ்சு அப்படியே உரைந்து போய்விட்டது. உடலெல்லாம் வியர்க்க ஆரம்பித்தது. “எனது திருமணத்திற்குப்பின் ஒன்றரை ஆண்டுகள் கழித்துதானே பெருந்தவச்செல்விக்கு திருமணம் நடந்தது. சொந்தத்தில் ஒருவனுக்கு அவசரமாக திருமணம் செய்து கொடுத்ததாகத் தவறாகச் சொல்கிறீர்களே” என்று மீண்டும் ஆனைமுகன் வினவ, சரியான பதில் சொல்ல முடியாமல் மூத்த சகோதரன் நிற்க, “கொஞ்சம் காத்து இருந்தால் அந்த திருமணம் நடந்திருக்கும் என்று சொல்லுமளவிற்கு அப்படி என்ன தான் நடந்தது” என்று தன் மனப்பாதிப்பை அதிகம் வெளிக்காட்டாமல் ஆனைமுகன் மீண்டும் யதார்த்தமாகக் கேட்பதைப்போல் தொடர்ந்து கேட்க, அதற்கு மூத்த சகோதரன், “உதாரணமாக ஒருநாள் பிரமுகரும் தானும் அவரது வீட்டின் அலுவலகத்தில் அமர்ந்து இருக்கும் பொழுது, பிரமுகரின் மனைவி வந்து அவரது கணவரிடம்,”ஏங்க, இவருடைய தம்பிக்கு பெண் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறார்களாமே, நீங்கள் ஒன்றும் சொல்ல வில்லையா, நீங்கள் எப்போதும் late-தானா” என்று கேட்டதாகச் சொன்னார். இதனிடையே பக்கத்தில் இருந்த மதுவை மீண்டும் அருந்தி விட்டு வந்த நடுசகோதரன், “எந்தக் கதையை எந்த நேரத்தில் பேசுகிறீர்கள்” என்று இந்த விசயத்தில் ஏற்கனவே சம்மந்தப்பட்டவர்போல் குறுக்கிட்டார். அதேநேரத்தில் ஆனைமுகனுக்கு அருகே அமர்ந்து இருந்த இளைய சகோதரன், “அந்தக் காலங்களில் யார் முறையாக பெண் பார்த்து கட்டி வைத்தார்கள். இந்தக் கதையை இதோடு விடுங்கள்” என்று பேச்சை முடிக்கிறான். அந்த கணத்திலிருந்து பெருந்தவச்செல்வியை தான் தவற விட்டு விட்டோமோ என்ற பயமும், அதிர்ச்சியும், ஆனைமுகனைக் கவ்விக்கொண்டது. அதன் பின்னர் அவர்கள் பேசிய எதையும் ஆனைமுகனால் கவனத்தில் கொள்ள முடியவில்லை. அதிகம் வெளிக்காட்டிக் கொள்ளாமல் சிறிது நேரம் கழித்து தனது வீடு திரும்பிவிட்டான் ஆனைமுகன்.

(112) மூத்த சகோதரன் வீட்டில் நடந்ததை அப்படியே தன் மனைவியிடம் சொல்கிறான், ஆனைமுகன். முன்பு ஒரு நாள் தன்னிடம், “நான் நினைத்திருந்தால் உனது திருமணத்தை நிறுத்தியிருப்பேன்” என்று அவனது மூத்த சகோதரன் சொன்னதை ஆனைமுகனிடம் நினைவு கூர்ந்தாள், நீரமலர்ச்செல்வி. மேலும் அவருடைய மனைவி மற்றும் பிள்ளைகள் பெருந்தவச்செல்வி பற்றி சொன்ன விசயங்களும் அவளுக்கு நினைவுக்கு வர, அவற்றையும் பகிர்ந்துகொண்டாள். மொத்தத்தில் உண்மை மறைக்கப்பட்டிருப்பதைக் காண்கிறான், ஆனைமுகன். பெருந்தவச்செல்வியின் விருப்பம் மற்றும் அவளது பெற்றோரின் விருப்பம், ஆனைமுகனின் மூத்த சகோதரனுக்கு முதன்முதலில் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. ஆனால் அவர் ஆனைமுகனுக்கு அதைச் சொல்லாமல் மறைத்து விட்டார். இச்செயலுக்குத் துணையாக தனது மனைவியையும் நடுசகோதரனையும் சேர்த்துக் கொண்டார் மூத்த சகோதரன். அம்மூவரும் கூட்டு சேர்ந்து கொண்டு ஆனைமுகனுக்கு நீர்மலர்ச்செல்வியைக் கட்டாயமாக மணமுடித்தும் வைத்து விட்டார்கள். சொந்த சகோதரனிடம் சொன்ன செய்தி ஆனைமுகனுக்கு நேரடியாக சொன்ன செய்தியாகவே, பெருந்தவச்செல்வியும் அவளது வீட்டாரும் கருதியிருக்க வேண்டும். அதாவது பெருந்தவச்செல்வி மற்றும் அவளது வீட்டாரின் விருப்பத்தை தெரிந்த பின்னும் ஆனைமுகன் வேறொரு பெண்ணை மணமுடித்திருக்கிறான் என்ற அநியாயமான பழிச்சொல்லுக்கும் ஆனைமுகனை ஆளாக்கிவிட்டார்கள். பெருந்தவச்செல்வியின் விருப்பமோ, அவளது வீட்டாரது விருப்பமோ, தான் அறிய வந்து சேராதா என்று ஏங்கி நின்ற ஆனைமுகனை ஏமாற்றிய சகோதரர்களின் அச்செயல் அவனை வாட்டி வதைக்கவே செய்தது. வாழ்வின் அடிப்படையையே அசைத்து விட்ட இச்செயல் ஆனைமுகனை திக்கு முக்காட வைத்து விட்டது. தன் உணர்வுகளை உள்வாங்கிக் கொண்டு, இந்த பாதகச்செயலுக்கு, சம்மந்தப்பட்டவர்கள் பதில் சொல்லியே தீரவேண்டுமென்று தனக்கு உறுதுணையாக நீர்மலர்ச்செல்வியும் நிற்பதைக் கண்டு ஆனைமுகனுக்கு கொஞ்சம் நிம்மதியாகவும், ஆறுதலாகவும் இருந்தது.

அநீதியை ஏற்பது அர்த்தமற்றது:

(113) இந்த துரோகச்செயலுக்கு உண்மைக் காரணங்கள் என்ன, யார் யாருக்கெல்லாம் அதில் சம்மந்தம் உண்டு என்ற முழு உண்மைகளையும் அறியும் பொருட்டு, தனது சகோதரர்களது பிள்ளைகள் மற்றும் ஒன்றுவிட்ட சகோதரர்கள் ஆகியோரிடம், இதில் சம்மந்தப்பட்டவர்களிடம் தீர விசாரித்து தனக்கு விளக்குமாறு உரிமையோடு வேண்டுகிறான், ஆனைமுகன். இதனிடையே தனது மனதில் உள்ளதையெல்லாம் பகிர்ந்து கொள்ள வேண்டிய இடத்திலிருக்கும் தந்தையும், உயிருக்கு போராடிக் கொண்டிருப்பது, ஆனைமுகனை மேலும் வருத்துகிறது. சில நாட்களில் தந்தையின் உயிர் பிரிகிறது. தாயையும், தந்தையையும் இழந்து நிற்கும் ஆனைமுகன், தான் தனிமரமாக இருப்பது போல் உணர்கிறான். தந்தையின் உடல் ஊர் கொண்டு செல்லப்பட்டு நல்லடக்கம் செய்யப்படுகிறது. முழு நேரமும் தனது சகோதர, சகோதரி குடும்பங்களோடு ஊரில் இருந்த ஆனைமுகனுக்கு சகோதரர்களைக் காணும்போதெல்லாம் அவர்கள் செய்த துரோகமே நினைவுக்கு வருகிறது.

(114) துரோகத்தில் சம்மந்தப்பட்டவர்கள் பட்டியலில் வரிசையாக கீழ்க்கண்டோரைக் காண்கிறான், ஆனைமுகன்.
1. ஆனைமுகனின் மூத்த சகோதரன்
2. மூத்த சகோதரனின் மனைவி
3. ஆனைமுகனின் நடுசகோதரன்
4. நடுசகோதரனின் மனைவி
5. ஆனைமுகனின் இளைய சகோதரி
6. சகோதரியின் கணவர்
இதில், கடைசி மூவரும், முதல் மூவரின் சொல் கேட்டு அடங்கிப் போகக்கூடியவர்கள். ஆனால் இப்படிப்பட்ட குற்றம் இவர்கள் கண் முன்னாலேயே நடந்தேறும் போது, வாய்மூடி இருக்க வேண்டிய அவசியம் இல்லை. இந்த குற்றச்செயலை மறைமுகமாகவாவது இவர்கள் அன்றே ஆனைமுகனிடம் உணர்த்தியிருக்கலாம். ஏன், இன்று ஆனைமுகனுக்குத் தெரியவந்தபோதாவது குறைந்த பட்சம் approver-களாக மாறியிருக்கலாம். மாறவில்லை. இருப்பினும் இந்த மூவரையும் குறை சொல்லி பயனில்லை என்று ஆனைமுகன் உணர்கிறான். அதேநேரத்தில், ஆனைமுகனுக்கு பெருந்தவச்செல்வியை மணம் செய்து வைக்க பிரமுகர் வீட்டார் விரும்பியதை முதலில் மூத்த சகோதரனும் அதன்பின் அவரது மனைவியும் இறுதியில் நடுசகோதரனும் அறிந்ததோடு, அதை ஆனைமுகன் அறியாதபடி ரகசியமாக்கி மறைத்ததில் நடு சகோதரனுக்கு முக்கிய பங்கு இருக்குமோ என்ற சந்தேகமும் அவனை வாட்டி வதைக்கவே செய்கிறது. தந்தை கோமா நிலையில் இருக்கும் போது வெளிவந்த இந்த உண்மையின் விளக்கத்தை அந்த முதல் மூவரும் வெவ்வேறு நேரங்களில் வெவ்வேறு விதமாக மற்றவர்கள் வாயிலாக சொல்லக் கேட்கிறான் ஆனைமுகன்.

மூத்த சகோதரன் சொன்னது:

• ஒரு வருடம் காத்திருந்தால் ஆனைமுகனுக்கும், பெருந்தவச்செல்விக்கும் திருமணம் நடந்திருக்கும்.
• பெருந்தவச்செல்விக்கும் ஆனைமுகனுக்கும் இடையே காதல் உண்டு என்று எனக்கு தெரியும். பாம்பின் கால் பாம்பு அறியாதா.
• மற்றவர்களுக்கு விருப்பம் இருந்தாலும் பெருந்தவச்செல்வியின் தந்தைக்கு விருப்பம் முழுமையாக இல்லை.
• பிரமுகர், தனது அடுத்த கடமை பெருந்தவச்செல்வியின் கல்யாணம் தான் என்பார். அவ்வாறு மகளின் கல்யாணப் பேச்செடுக்கும்போதெல்லாம் ஆனைமுகனையும் இணைத்துப்பேசிக்கொள்வார்.
• பொருளாதார ரீதியில் இரு குடும்பங்களும் சமமில்லை. அதனால் தான் ஆனைமுகன் அந்த பெண்ணை திருமணம் செய்ய முடியவில்லை.
• நான் துரோகம் செய்யவில்லை என்று எந்தக் கோயிலிலும் சத்தியம் செய்வேன்.
• நான் செய்த குற்றம் துரோகம் என்றால் தெய்வம் என்னை தண்டித்திருக்க வேண்டுமே. நான் நன்றாகத்தானே இருக்கிறேன். ஆகவே நான் செய்தது குற்றம் இல்லை.
• சுகவீனப்பட்டு இறுதிப்படுக்கையிலிருந்த தனது ஒன்றுவிட்ட சகோதரனிடம், “நடுசகோதரன் கல்யாணத்தை நான் கெடுத்தேன், ஆனைமுகன் கல்யாணத்தை என் மனைவி கெடுத்தாள்”.
• பெருந்தவச்செல்வியின் திருமணத்திற்குப்பின், சில வருடங்கள் கழித்து, பிரமுகரின் மனைவி, “தனது இரு மகள்களில் ஒருத்தியை ஆனைமுகனுக்குத் திருமணம் செய்து வைக்க நினைத்தது நடக்காமல் போய்விட்டது” என்று என் காதுபட ஆதங்கப்பட்டது உண்மைதான்.
• பெருந்தவச்செல்வியின் தாய்தான் அவர்களின் விருப்பத்தை நான் அறிய சொன்னார். பெருந்தவச்செல்வியே நேரடியாக என்னிடம் சொல்லியிருந்தால் ஆனைமுகனுக்கும் அவளுக்கும் திருமணம் நடத்தி வைத்திருப்பேன்.
• சொக்காரக் குடும்பத் தலைவர் பொருப்பிலிருக்கும் உறவு முறை சகோதரனிடம், “ஆனைமுகனுக்கும் பெருந்தவச்செல்விக்கும் திருமணம் நடந்திருந்தால் என்னை அவன் மதிக்க மாட்டான்”.

மூத்த சகோதரனின் மனைவி சொன்னது:

• நான் பார்த்த பெண்களையெல்லாம் வேண்டாம், வேண்டாம் என்றான், ஆனைமுகன். அதனால் தான், அவன் விரும்பிய பெருந்தவச்செல்வியும் அவனுக்கு கிடைக்கவில்லை.
• ஜோசியம் பார்த்ததில் ஆனைமுகன் உயிருக்கு ஆபத்து என்று சொன்னார்கள்.
• பிரமுகரின் உறவினர்களில் காதல் மணம் புரிந்தவர்கள் செழுமையாக இல்லை.

நடுசகோதரன் சொன்னது:

• பெருந்தவச்செல்வியின் தந்தையை பார்க்கும் போதெல்லாம் மரியாதை செலுத்த வேண்டும் என்றுதான் தோன்றும்.
• இது ஒரு சிறந்த காதல் கதை. வெளிப்படையாக இதைப்பற்றி பேச முடியாது.
• குற்றம் புரிந்திருந்தாலும் மூத்த சகோதரனை எப்படி விட்டுக்கொடுக்க முடியும்.
• மூத்த சகோதரனின் மூலமாகத்தான் ஆனைமுகனுக்கு பிரமுகரின் வீடு அறிமுகமானது. அதனால் தான் பெருந்தவச்செல்வயின் அறிமுகம் அவனுக்கு கிடைத்தது. ஆகவே மூத்த சகோதரனுக்கு எல்லா உரிமையும் உண்டு.

(115) இவ்வாறு உள்ளொன்று வைத்து புறமொன்றாக பல்வேறு காரணங்களை அம்மூவரும் போலியாக சொல்வதை ஆனைமுகனால் ஏற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை. “தன்னை விரும்பிய, தான் விரும்பிய பெண்ணுக்காக ஒரு வருடம் காத்திருக்க மாட்டேனா, ஏன் பிரமுகரின் வீட்டார் வாய்விட்டுச் சொன்ன விருப்பத்தை தன்னிடம் திட்டமிட்டு மறைத்தார்கள்” என்ற ஆனைமுகனின் கேள்விகளுக்கு அம்மூவரால் பதிலேதும் கூற முடியவில்லை. தாம் செய்த குற்றத்தை, உள்ளதை உள்ளபடி சொல்வதை தவிர்த்து வந்த அம்மூவரையும் ஆனைமுகன் வெறுக்கலானான். அவர்களை பார்ப்பதையோ, பேசுவதையோ அரவே தவிர்க்கலானான். பெருந்தவச்செல்வியின் வீட்டார் மூலமாவது முழு உண்மையையும் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்று ஆனைமுகனின் மனம் எத்தனித்தது. ஒரு நாள் மாலை வேளையில் பெருந்தவச்செல்வியின் சகோதரனுக்கு phone செய்து தனக்கு திருமணம் நடந்தது சம்மந்தமாக அம்மாவிடம் பேசவேண்டும் என்று சொல்லி விட்டு, வீட்டு telephone-ல் பெருந்தவச்செல்வியின் தாயாரிடம் பேசினான் ஆனைமுகன். “எனது மூத்த சகோதரன் ஒரு ரகசியத்தை சொல்கிறேன் என்று சொல்லி, கொஞ்சம் காத்திருந்தால் எனக்கும் பெருந்தவச்செல்விக்கும் திருமணம் நடந்திருக்கும் என்று சொன்னாரே, உண்மையில் என்ன நடந்தது என்று சொல்லுங்கள்” என்று கேட்டான். அதற்கு பிரமுகரின் மனைவி, “உங்கள் சகோதரர் உங்களிடம் அன்றே சொல்லாமல், இரகசியமாக வைக்க வேண்டுமென்று நினைத்திருந்தால் கடைசி வரைக்கும் இரகசியமாகத்தானே வைத்திருக்க வேண்டும். இன்று ஏன் அதைச்சொல்ல வேண்டும். நீங்கள் சங்கடப் படாதீர்கள். எங்கள் வீட்டுக்கு உங்கள் மனைவியையும் அழைத்துக்கொண்டு ஒருநாள் வாருங்கள். நீங்கள் வரவே இல்லையே” என்று பதில் சொன்னார். அவரிடம் அதற்கு மேல் பேச முடியாமல் ஆனைமுகனுக்கு நா தழுதழுத்ததால், “உங்கள் உடல் ஆரோக்கியத்தைப் பார்த்துக் கொள்ளுங்கள், நான் அப்புறம் ஒருநாள் உங்களைப் பார்க்க வருகிறேன்” என்று சொல்லி முடித்தான் ஆனைமுகன்.

(116) பெருந்தவச்செல்வியின் தாயாரிடம் ஆனைமுகன் பேசிய அதேநாள் மாலையில், ஆனைமுகனின் மூத்த சகோதரன், வெளியூரிலிருந்து பிரமுகரின் வீட்டிற்கு telephone செய்திருக்கிறார். Office Manager அவரை பிரமுகரின் வீட்டில் யாரிடமும் பேச அனுமதிக்கவில்லையோ அல்லது வாய்ப்பில்லையோ, இறுதிவரை அன்று அவரால் யாரிடமும் பேச முடியவில்லை. Office Manager-இடம் அதனால் தனது கோபத்தை வெளிப்படுத்தியிருக்கிறார், ஆனைமுகனின் சகோதரன். மறுநாள் அதிகாலையில் பெருந்தவச்செல்வியின் சகோதரன் ஆனைமுகனுக்கு phone செய்து, “என்ன நடந்தது நேற்று, பெரிய பிரச்சினைகள் ஒன்றும் நடக்கவில்லையே” என்று வினவினான். “இருபத்திரண்டு வருடங்கள் கழித்து ஒரு இரகசியத்தை சொல்கிறேன், ஒரு வருடம் காத்திருந்தால் ஆனைமுகனுக்கும் பெருந்தவச்செல்விக்கும் திருமணம் நடந்திருக்கும்” என்று தனது மூத்த சகோதரன் சொல்லியதை அவனிடம் சொன்னான், ஆனைமுகன். அதற்கு பிரமுகரின் மகன், “உங்களை திருமணத்தில் கட்டாயப்படுத்தினார்களா” என்று கேட்க, அதற்கு ஆனைமுகன் “ஆம், என்னிடம் உண்மையை மறைத்து ஏமாற்றிக் கட்டாயப்படுத்திவிட்டார்கள்” என்று பதில் சொன்ன ஆனைமுகனிடம், பிரமுகரின் மகன், ஆனைமுகனின் மூத்த சகோதரனைக் குறிப்பிட்டு, “No, he didn’t cheat you, he betrayed you” என்று ஆங்கிலத்தில் பதில் சொல்கிறான்.

(117) நெருங்கிய நண்பர்களிடம் குடும்பத்தில் நடந்தது பற்றி விவாதிக்கும் போது, அவர்களின் பதில் ஆனைமுகனுக்கு ஆச்சரியமாகவும், வினோதமாகவும் இருந்தது. “நீங்கள் அதிர்ச்சியுறத் தேவையில்லை. காலம் காலமாக இது நடந்து கொண்டுதான் இருக்கிறது. தனது சகோதரர்கள் தான் நம்பிக்கைத் துரோகம் செய்வார்கள். இதை தங்களால் தாங்கிக்கொள்ள முடியாதுதான். குற்றங்களிலெல்லாம் தலையாய குற்றமாகிய கொலைக் குற்றத்திலும் கொடூரமானது நம்பியவனையே கொல்வது. அதற்கு சமமானதுதான் நம்பிக்கைக்கு உரியவர்களே ஒருவனது திருமணத்தில் துரோகம் செய்வது. அதுவும் தன்னை விரும்பிய, தான் விரும்பிய பெண்ணுக்கும் தனக்கும் உள்ள திருமண விசயமாதலால் தாங்கிக்கொள்வது என்பது முடியாத ஒரு காரியம்தான். அதற்கு காரணமானவர்களிடம் எந்த தொடர்பும் வைத்துக் கொள்ளாதீர்கள். அவர்களை உங்கள் வாழ்விலிருந்து ஒதுக்கி வைத்து விடுங்கள்” என்று புத்திமதி சொன்னார்கள் நண்பர்கள்.

(118) ஆனால் துரோகம் செய்த அம்மூவரும் ஒருநாளல்ல, இருநாளல்ல, பல வருடங்களாக ஒருவருக்கொருவர் பேசி வைத்துக்கொண்டு, உண்மையைக் கசியவிடாமல் பார்த்துக்கொண்டு, போலியாக அவனோடு சகோதர உறவை பாராட்டி வந்திருக்கிறார்களே என்று எண்ணியெண்ணி ஆனைமுகன் வருத்தமும் கவலையும் கொண்டான். இதில் மூத்த சகோதரன் கடவுள் நம்பிக்கை கொண்டவர். அதனால் கடவுள் மேல் பாரத்தைப் போட்டுவிட்டு, ஆனைமுகன் மீதுள்ள என்ன கோபத்திற்காகவோ, மனசாட்சிக்கு எதிராக நடக்க அவர் தயங்கவில்லை. ஆனால் நடு சகோதரனோ கடவுள் நம்பிக்கை இல்லாதவர். கடவுள் நம்பிக்கை இல்லாதவர்கள் பொதுவாக மனசாட்சியோடு நடப்பார்கள் என்பது உலக இயற்கை. ஆனால் இயற்கைக்கு முரணாக, கடவுள் நம்பிக்கையும் இன்றி, மனசாட்சியும் இன்றி நடு சகோதரன் நடந்திருக்கிறார். ஆனைமுகனின் திருமணம் வரை தினந்தோறும் சண்டையிட்டு, இரு துருவங்களாக இருந்து வந்த மூத்த சகோதரன் மற்றும் நடுசகோதரன் குடும்பங்கள், இணைந்து பொதுக்குற்றத்தில் ஈடுபட்டுவிட்டதால் நெருக்கமாகி விட்டார்களோ என்று சந்தேகம் கொள்கிறான் ஆனைமுகன். இருபத்தைந்து வருடங்களுக்குப்பிறகு உண்மை தெரிந்தபின் தன் பிள்ளைகளோ, இதர சொந்தங்களோ தம்மை மதிக்க மாட்டார்கள் என்று எண்ணி அவர்களையும் பொய்மைக்கு உட்படுத்தி, மனசாட்சிக்கு எதிராக நடக்கக் கட்டாயப்படுத்திக் கொண்டிருப்பதையும் காண்கிறான், ஆனைமுகன். அநியாயம் அரங்கேறிவிடக் கூடாது என்று, எந்த குற்றமும் அறியாத அப்பிள்ளைகளுக்கு ஆனைமுகன் அறிவுருத்தினாலும், பாவம் அவர்கள் என்ன செய்வார்கள்?

(119) வருடத்திற்கு குறைந்தது ஒரு முறையாவது ஊர் சென்று வரவேண்டிய நிலையில், அந்த ஒரு முறையும் கூட தன் சகோதரர்களோடு ஒரே இடத்தில் தங்கும் சூழலைத் தவிர்க்க விரும்பினான், ஆனைமுகன். திருநெல்வேலி கிராமத்தில் உள்ள முதல்தாரப்பிள்ளைகளுக்கான பொது வீட்டை மூன்று சகோதரர்களும் பாகப்பிரிவினை செய்து கொள்ளலாம் என்று ஆனைமுகன் சொன்னதை வேண்டுமென்றே மற்ற இரு சகோதரர்களும் எதிர்த்தார்கள். கடிதங்கள் எழுதப்பட்டன. சகோதரர்ககளின் பிள்ளைகளாலும் சில கஷ்டங்களை ஆனைமுகன் அனுபவிக்க நேர்ந்தது. இறுதியில் ஊரில் முக்கிய நபரும், குடும்பத் தலைவரும், உறவு முறை சகோதரனுமான ஒரு பொது நபரின் துணை கொண்டு market value-ஐ விட கொஞ்சம் அதிகமாகவே விலை பேசி, மற்ற சகோதரர்களுக்குச் சேர வேண்டிய தொகையினை செலுத்தியதின் பேரில், மற்ற சகோதர, சகோதரிகளின் சம்மதத்தோடு, பூர்வீக வீடு ஆனைமுகனுக்குப் பத்திரப்பதிவு செய்யப்பட்டு, பாத்தியச் சொந்தமானது. பாகப்பிரிவினை ஒரு முடிவுக்கு வந்தாலும் துரோகம் இழைக்கப்பட்டுவிட்டோமே என்னும் மனப்பிரிவு மட்டும் எந்த முடிவுக்கும் வராமல் ஆனைமுகனை வாட்டி வதைக்கவே செய்தது. ஆம், அந்தஸ்தில் ஆனைமுகன் ஒரு மத்திய அரசாங்க அதிகாரி. அதேபோல் மனைவி மற்றும் பிள்ளைகளின் ஆஸ்தி சுகங்களிலும் எந்தக் குறையும் இல்லை. ஆனால், தனது உண்மையான “இரண்டாம் முகம்” மட்டும் இன்னும் ஊனமுற்றே இருக்கிறது.

முதிர்ந்த எண்ணம் காட்டிய வழி:

(120) நாட்கள் நகர்கின்றன. அறுபது வயதை நெருங்கிக்கொண்டிருக்கும் ஆனைமுகன் ஒருவித அமைதியான மனநிலைக்கு, தான் மாறுவதை உணர்கிறான். பொருமையின் சின்னம் என பேரெடுத்த, பெண்மைக்கே பெருமை சேர்த்த, ஒரு தாயின் பிள்ளைகளாக பிறந்திருந்தாலும், முரண் செயலாக அப்பிள்ளைகளே ஒருவருக்கொருவர் சகோதர துரோகத்தில் ஈடுபடும் விதமாக இப்பொருளுலக சமுதாயம் அமைந்து விட்டதைக் கண்கூடாகக் காண்கிறான் ஆனைமுகன். சகோதர குடும்பங்களோடு அதுவரை ஈடுபாடு இல்லாமல் இருந்ததை மறுபரிசீலனை செய்கிறான். அவர்கள் செய்த குற்றத்தை அவன் மறக்கவில்லை. மன்னிக்கவும் இல்லை. மாறாக, அவர்களே தான் செய்த குற்றத்தை உள்வாங்கிக்கொள்ள அனுமதிக்கிறான். ஒரு வினோதமான அமைதி நிலைக்கு திரும்பிய ஆனைமுகன் அத்தியாவசியங்களில் அவர்களோடும், பொருப்போடு நடந்து கொள்வதோடு, தன் வேதனை உணர்வுகளுக்கெல்லாம் வடிகாலாக அமையும் பொருட்டு, தன் வாழ்வின் சராம்சத்தை ஒரு சிறு கதையாக, தான் எழுதும் புத்தகத்தின் ஓர் (முதல்) அத்தியாயமாக எழுதுகிறான். அதோடு, இப்பொருழுலகத்தில் நன்கு பக்குவப்பட்டுவிட்ட ஆனைமுகன், எண்ணற்ற சகமனிதர்களின் வாழ்விலும், வெவ்வேறு விதமாக, இப்படியான வேதனைகள் புகுந்துவிட வாய்ப்பு உள்ளதையும் காண்கிறான். இந்த வேதனைகள் தனிமனித அளவில் மட்டும் அல்லாமல், வெவ்வேறு பரிணாமத்தில் சமூக அளவிலும், தேசங்கள் அளவிலும் ஏன், உலக அளவிலும் கூட வியாபித்திருக்கக்கூடும் என்று அவன் உணர்கிறான். மனிதனை வழிநடத்தும், இதுவரை தோன்றிய, நீதி, ஞாய போதனைகள், கடவுள் கோட்பாடுகள், மத நம்பிக்கைக்கைகள், சமதர்ம சித்தாந்தங்கள், ஏன் செயலிழந்து நிற்கின்றன என்ற பெரும் கேள்விகள் அவன் முன்னால் நிற்கின்றன. பொதுவாக தன் வாழ்நாளில் எதிர் கொண்ட எந்த பிரச்சினையானாலும், அவற்றின் அடிப்படை காரணத்தை ஆராய்ந்து தீர்வு காணும் பழக்கம் கொண்ட ஆனைமுகன், இக்கேள்விகளுக்கும் பதில் காணத்துடிக்கிறான். இப்பிரபஞ்சத்தின் அத்தனை நிகழ்வுகளுக்கும் காரணமான, அப்பழுக்கற்ற உண்மைத் தத்துவத்தை ஆராய்கிறான். தனது புத்தகத்தின் இரண்டாம் அத்தியாயமாக அவ்வுண்மைத் தத்துவத்தையும், இவ்வுலகின் மனித இனத்தை வியாபித்துக் கொண்டிருக்கும் அத்தனை அநியாயங்கள் மற்றும் வேதனைகளிலிருந்தும் மனிதன் எவ்வாறு விடுதலை அடைவான் என்பதை மூன்றாம் அத்தியாயமாகவும் எழுதி முடிக்கிறான்.

CLAIM & APPEAL:

• ஆனைமுகனைப் போல் வசதியான குடும்ப பாரம்பரியத்தில் பிறந்து, பின் வறுமையில் சிரமப்படுவதும், மீண்டும் படித்து முன்னேறுவதும் இயல்பானதே.
• பெருந்தவச்செல்வியைப்போல் செல்வமகளாய் வாழ்ந்தாலும் ஆனைமுகச்செல்வனைப்போல் ஒருவனிடம் விருப்பம் கொள்வதும் இயல்பானதே.
• பெருந்தவச்செல்வியின் பெற்றோர்ககளிடம் பெற்ற நன்மதிப்பை தான் இழக்க நேரிடுமோ என்று கவலையுற்று, அத்து மீறாமல், கல்லூரியில் போய் அப்பெண்ணை பார்க்கும் எண்ணத்தையே கைவிட்டது, ஆனைமுகச்செல்வனின் ஒரு நற்பண்பே.
• பெருந்தவச்செல்வியின் பெற்றோரிடமிருந்து சாதகமான பதிலை எதிர்பார்த்து, ஆனைமுகன் தனது வீட்டார் பெண் பார்ப்பதை, அவளுக்கும், அவளின் பெற்றோர்களுக்கும் அவளது சகோதரன் மூலம் உணர்த்தியதும் நேர்மையானதே.
• ஆனைமுகன் அறியும் பொருட்டு, பெருந்தவச்செல்வியின் பெற்றோர் தங்கள் விருப்பத்தை, ஆனைமுகனின் மூத்த சகோதரன் மூலம் சொன்னது, அவர்களின் நியாய, நேர்மைக்கு எடுத்துக்காட்டானதே.
• பிரமுகரின் வீட்டார் விருப்பத்தை, பெருந்தவச்செல்வியின் விருப்பத்தை அதற்காகவேக் காத்துக் கிடந்த ஆனைமுகனிடம் மறைத்து விட்டு, வேறொரு பெண்ணை கட்டாயக் கல்யாணம் செய்து வைத்த, மூத்த சகோதரன், அவனது மனைவி மற்றும் நடுசகோதரன், ஆகியோரது செயலை “நம்பிக்கைத் துரோகம்” என்று சொல்லாமல் வேறு என்னவென்று சொல்ல முடியும்.
• வாழ் நாள் முழுதும் இதற்கு விடை தெரியாமல் தவித்து நிற்கும் ஆனைமுகன், தான் தேடிய பொன்னையோ, பொருளையோ, சொத்து சுகங்களையோ தனக்கு தெரியாமல் துரோகம் செய்து அபகரித்தாலும் கவலை கொள்ள மாட்டான். அந்த இழப்பை அவனே சரி செய்து கொள்வான், அல்லது அதை பகிர்ந்து கொள்ள தனது மனைவி, மக்களாவது முன்வருவார்கள். ஆனால் இப்படிப்பட்ட துரோகத்தால் ஒருவனுக்கு ஏற்படும் இழப்பை யாரால் பகிர்ந்து கொள்ள முடியும்? மனைவி மக்களும் கூட மறைமுக பாதிப்புக்குள்ளாகி விடுகிறார்களே.
• ஏதோ ஒரு கட்டாயக் காரணங்களுக்காகவே இத்துரோகச்செயலில் ஈடுபட வேண்டி வந்தது என்று ஒரு தன்னிலை விளக்கம் கொடுத்து சகோதர வெறுப்பைக் குறைத்துக்கொள்ள முயல்வார்கள் என்று எதிர்பார்த்தான், ஆனைமுகன். ஆனால் அவனது சகோதரர்கள் அதையும் செய்ய முன்வரவில்லை.
• உணர்வால் ஊனமுற்றவனாகி விட்ட ஆனைமுகனுக்கு, ஊரறிய திருமணமான, பெண்மைக்கே பெருமை சேர்த்த, நீர்மலர்ச்செல்வியும், அவர்கள் ஈன்றெடுத்த அன்பு பிள்ளைகளுமே, கட்டாய ஊன்றுகோல்களாகி நிற்கின்றனர்.
• ஆம், இந்த பொருளுலகத்தில் ஆனைமுகனைப்போல் எண்ணற்றவர்கள், சகோதரர்களின், சகமனிதர்களின் போட்டி, பொறாமையால் காலங்காலமாக பாதிக்கப் பட்டுக்கொண்டேதான் இருக்கிறார்கள். இவற்றுக்கெல்லாம் மூல காரணம் என்ன என்பதை அறிய முற்படுகிறான் ஆனைமுகன்.
• வாழ்வின் மேன்மை என்பது, இந்த பொருளுலகத்தில் பணம், பதவி, அழகு, அறிவு, ஆயுள், காதல், காமம் ஆகியவற்றை அடைவது மட்டுமே என்று மனித இனம் நம்புகிறது.
• மதக்கோட்பாடுகள் இப்பொருளுலக மேன்மைகளை உண்மையற்றவை என்று தத்துவமாக சொன்னாலும், மாறாக கடவுளைப் பற்றியவனுக்கு இவை கிடைக்கப்பெறும் என்றும் தவறாக சொல்லி விடுகின்றன.
• தத்துவார்த்தங்களை தவிர்த்து விட்டு, இப்பொருளுலக மேன்மைகள் உண்மையானவை என்று நம்பி விட்ட மானிட இனம் அவற்றை அடைவதற்கு குறுக்கு வழிகளைத் தேடி போகிறது.
• தன்னின், தன் சமூகத்தின், தன் தேசத்தின் மேன்மைகள் என்பது, பொறாமையாலும், காழ்ப்புணர்வாலும் பிற மனிதர்களின், பிற சகோதரர்களின், பிற சமூகத்தின், பிற தேசத்தின் சிறுமைகளுக்கு இணையாகிறது.
• இதுவே, தனிமனித அளவிலும், குடும்ப அளவிலும், சமூக அளவிலும், உலக தேசங்கள் அளவிலும் போட்டி, பொறாமை, சுயநலம், காழ்ப்பு, குரோதம், கோபம், துரோகம், வெறுப்பு, பேராசை ஆகியவற்றுக்கும் காரணமாகின்றன.
• காலங்காலமாக தீராத, மனித குலத்தைத் திக்குமுக்காட வைக்கும் இந்த அதர்ம, அநியாய வேதனைகளைத் தீர்க்கும் பொருட்டு, திறந்த மனதோடு, அறிவார்ந்த மற்றும் நேர்மையான சிந்தனையோடு, உறுதியாக பாடுபட்டு, உண்மையின்மேல் விளைகின்ற ஓர் தீர்வினை நாம் எட்டுவோமாக.

End of Chapter-1

CHAPTER 2: The Second Faith

PROLOGUE:

“The Second Faith” is a new philosophical theory of absolute truth that analyses the evolution of human life in general along with the problems it accrued until today. It identifies three fundamental causes that contribute to all social issues that are prevailing now in the materialistic era. It humbly makes scientific elucidations through three respective postulations for the realization of the humankind. And, it paves the way for the ultimate freedom of humanity, namely, “The Second Freedom” of “The Second Religion”.

EVOLUTION AND OBJECTIVE OF HUMANITY:

(1) Like other living forms, human also initially would have acquired the minimum knowledge of logics, in finding food, shelter and partners for procreation, sufficient for survival. Survival includes reproduction too.

(2) Unlike other life-forms, humankind, being placed at the top of the knowledge ladder of all living creatures, through its consciousness and by evolution, acquired more knowledge and slowly misadventured into finding new techniques, that indirectly enabled its primary objective of survival and reproduction. This misadventure, which we shall call as the ” First Cause” started originally the materialism, which uses the material life parameters like, wealth, knowledge, esteem, the act of sex, beauty, fame, health, life-longevity, the strength of power, status, etc. as bargaining (indirect) tools to achieve those basic objectives.

(3) It is only the relentless effort and exploration of humankind through indirect means of achieving the objective of survival and reproduction, that gave way to them, the scope for enhancing these life parameters.

(4) The needless leaps of all life parameters have over a while become quantifiable and amounted to discriminated material gains for humankind, which we shall call as the “Second Cause” for transforming the society more into materialistic.

(5) Thus, these discriminated material gains have become the sole objective of humanity at the multiple levels of individuals, families, and communities, though the underlying objective was only survival and reproduction.

(6) Thus, the human species started concentrating on material gains of these life parameters and ventured only to improve them, which in turn spearheaded comparisons, competitions and conflicts among individuals, families, and communities.

RELEVANCE OF GOD IN THE OBJECTIVE OF HUMANITY:

(7) As these material gains were limitless, humans started worrying about further scope in their gains. It had been a quite long time, out of fear of the unknown, humans were put to believe in different god-fearing paths and also in a Godly Entity which had, as they believed, a proactive role in the activities of humankind.

(8) Thus, since a few thousand years now, the more consolidated form of god-fearing paths came into existence. These god-fearing paths made humanity believe that they would materially be benefited if they surrender, worship and long for the same before the Godly Entity.

(9) Socially bothered leaders, intellectuals, preceptors and religious prophets have emerged over some time. They have given out moral writings, preachings, theories and beliefs so that conflicts and competitions within humanity would subside and peace would prevail.

(10) It is only during this period, depending on the beliefs and practices of the people of different regions of the planet earth, different believing systems came up and evolved ultimately into the present-day religions, to enable humankind hopefully a better-organized way of living.

(11) These religions preached a lot of good practices and ideas and at the same time equally bad, false and superstitious beliefs due to lack of clarity and knowledge about nature.

(12) Religious preachings were based purely on beliefs. They advocated to believe that good deeds will be rewarded, and bad deeds would amount to be punished without any logical explanations.

(13) In the meantime, humanity’s belief in God got further consolidated because it could not comprehend the fundamental nature of the world it lives in. That is, the humankind though intellectually better placed among the species of this finite physical world, could not fully understand the extreme concepts like nothingness(zero), infiniteness(infinity), absolute space, absolute time, absolute energy, absolute gravity and their fundamental interactions. Though there were theories, from the perspective of this finite world, like “Quantum Theory (Theories of Small)” and “Relativity Theory (Theories of Big)”, emerged recently, dealing with micro extremes and macro extremes respectively, they could not come out with an ultimate answer to everything. The all-powerful almighty, the God, could conveniently be found in these incomprehensible extreme entities, and this became the important “Third Cause” for materialism. This cause had even left scope for the emergence of so-called neo-spiritualists, religious preceptors and religious intellectuals, who practiced the so-called “Inner Engineering” which talked about realizing nothingness(zero) while staying in the domain of finiteness. That is, being in a finite arena when one tries to reach out to (and) experience nothingness (zero) he is overwhelmed with the wholeness (infiniteness) and goes to a state of religious ecstasy, because anything finite with respect to nothing is infinite, as per the popular and simple science of mathematical equation, “finite number/zero = infinity”. Also being in a finite domain, if one tries to reach out to and experience the wholeness (infinity), he is reduced to nothingness and is taken to a state of emptiness or egolessness, since, “finite number/infinity= zero”. So science was falsely used by spiritualists to make the “God Factor” relevant, which in turn promoted materialism.

BELIEF ON MATERIALISM BY HUMANITY IN GENERAL:

(14) Though the real objective of humankind was “survival and reproduction”, it had over some time, transformed and ended up in achieving material gains of human life parameters, which indirectly enabled humankind to accomplish the same. It is this misplaced idea and lack of knowledge of humanity comprising both God believing and non-believing groups that the discrimination among humanity on the basis of material gains is real, has become the web and root cause of all social evils.

(15) The humanity of the planet earth evolved into various social groups according to their faiths and beliefs. This list may include different groups of theists, atheists and agnostics. We shall politely call all these groups as First Religion groups.

(16) Cutting across the line, every individual of these groups either craves for, or believes in, or at least acknowledges, the privileges of being materially gained with different life parameters. Almost all faiths, including both believers and nonbelievers, acknowledged that a human being is assumed to be blessed if he materially gains.

BELIEF ON MATERIALISM BY GOD BELIEVERS IN PARTICULAR:

(17) At the same time, God Believers, being the majority of human population suffered from an additional set back of falling into a vicious circle of material believing leading to God-believing and God-believing leading to material believing, which fueled the harmful effects of materialistic living exponentially and thereby caused greater damage to the harmony of human society.

(18) Thus, material gains have over a while earned undue importance only because of silent acknowledgement of the same, by different god-fearing religious paths, so far evolved in this world. In other words, inequality and discrimination among humanity based on material gains were deliberately acknowledged and encouraged by these God Believing groups and that were instrumental to cause all social issues and problems.

Postulate – I

It addresses the first cause of materialism, that is responsible for the problems that are being faced by humanity since its origin.

HUMANITY’S MISADVENTURE TO MATERIALISM:

(1) Origin of life can be traced back to the formation or beginning of this planet earth, which can be traced even further up to the very inception of this Universe.

(2) As Darwin observed, the life forms that originated on this planet earth had evolved into different species, and one among them happened to be the human beings.

(3) Among all life forms, the human beings, by default, being better placed in the hierarchy of intelligentsia, were also initially striving only for survival and reproduction.

(4) It is only human’s logical intelligence that made him think out of box and find new means of achieving the objective of survival and reproduction. The exclusive nature of intelligence only to humans, can be attributed to the evolutionary pathway that branched out from the main “Natural Selection Tree” of all living organisms.

(5) During this evolutionary process, he misadventured into gaining material life parameters like wealth, knowledge, beauty, physical strength, social status, fame, etc., and saw that it ended up in accomplishing the objective of survival and reproduction indirectly. So, one is put to understand that, it is only this accidental leap of human actions in the process of securing survival, that started materialism in the first place.

CONCLUSION:

To resort to material gains for accomplishing the objective of survival was purely an accidental act of humankind. This leap of accidental misadventure into materialism that enabled survival and reproduction to humanity was the first cause of today’s social problems that are prevailing today and this fact has thus been put up, through this postulate, to the realization of humanity as a whole.

Postulate – II

It addresses the second cause that humanity in general, is contributing to the social problems through materialism. Irrespective of beloging to various sections of human societies like, theists, atheists and agnostics, etc., every one falsely believed that the quantitative discriminations of material life parameters enabled the humanity better accomplish the primary objective of survival and reproduction. This myth is analysed and resolved here in this postulate, scientifically.

SCIENCE DISAPPROVES MATERIALISTIC DISCRIMINATION OF HUMANITY:

(1) To make the whole humanity non-discriminatory, The Second Religion comes out with scientifically proven elucidations and explanations.

(2) Though material gains are ill-founded and the unwanted by-products of basic instincts of survival and reproduction for humanity, they inseparably dominated their life entirely through evolution.

(3) In other words, even though material gains are myths in human life, they require to be addressed thoroughly, and human beings are to be made to understand their irrelevance more scientifically and logically.

(4) Competitions among human beings made material gains quantifiable, always leaving scope for improvement in them.

(5) As a creature of this universe, human beings can dwell in the finite world and achieve only a limited level of different life parameters, always leaving for infinite scope in them.

(6) Here again, we shall take the same (universal), mathematical and scientific concept that anything finite with respect to infinite is nothing and anything finite with respect to nothing is infinite.

(7) Yes, the popularly known, universally accepted, mathematical equation, “Finite Number/Infinity = Zero” (or) “Finite Number/ Zero = Infinity” provides the relevant scientific explanation for this too.

(8) Whatever be the level of achievement of material gains a human can attain, which is necessarily finite and further scope always being infinite, the resultant realization by or the satisfaction level to a human being is nothing or zero forever.

(9) Now, take the case of individual life parameters (material gains) of humankind. To enumerate; wealth, knowledge, love and affection, sex-life, fame, life-longevity, social status, health, beauty are some of the vital life parameters, humankind always craves to improve upon. But invariably, everyone will end up with nil (zero) satisfaction, proving the point that discrimination among human beings based on such life parameters is untrue.

SOCIAL DISCRIMINATION BY WEALTH IS UNTRUE:

(10) For example, in the case of wealth, a beggar, a street vendor, or even a billionaire realizes the same level of nil-satisfaction, craving always for the further scope which is infinite. Wealth is generally acquired by a human directly by himself or through his ancestors. In either case, manipulation with or exploitation of the socio-economic system is not ruled out. Is it not inhuman for an individual, a family, a community or even a country to resort to amass wealth through the exploitation of the rest of the socio-economic system? Is it not true that priding over the privilege of having wealth and craving with grief over otherwise is both inimical and detrimental to human society?

SOCIAL DISCRIMINATION BY KNOWLEDGE IS UNTRUE:

(11) In the case of knowledge, the satisfaction level of attained will be nothing when compared to the scope, which is ever infinite. That means one will always have nil satisfaction of achievement in the knowledge ladder. Also, a computer engineer, an irrigation field worker or a sweeper, all acquire knowledge according to their situational needs. Can we ever say one’s knowledge is superior to that of others? As we have been observing, it is now highly debatable whether continuous pursual of knowledge that too with a selfish and ulterior motive is good to humanity or not. Privilege over having knowledge and grief over not having it, both are absurd and untenable.

SOCIAL DISCRIMINATION BY BEAUTY IS UNTRUE:

(12) Beauty is again a highly controversial subject. What is beauty? Who defines beauty. Is looking young beautiful. Or, is having a symmetrical face or body shape called beauty. Is being white-skinned beauty for a black. Is being brown-skinned or black-skinned beauty for a white. Why should one be beautiful? Does one require to be unnaturally beautiful for the act of procreation? Even one step further, can a disabled person be claimed less beautiful. What an ugly manipulation we try to adapt to look beautiful. So, is it not inhuman to discriminate people based on beauty?

SOCIAL DISCRIMINATION BY SEX LIFE IS UNTRUE:

(13) Act of sex or sex-life is again another area which is blown out of proportion. Sex is purely meant for reproduction for every living thing. Like other living creatures, human also had sex only for procreation at a suitable age and time. It is thoroughly an unwarranted exploration or exploitation by humankind, which over some time, paved the way for a huge area of conflicts and crimes.
To put it more open, the postures and displays of the opposite sex that we encounter in our daily life, in streets, markets and other public places are nothing but the ugly side of knowingly or unknowingly depicted sexual attractions. Romancing in public media is again another absurd way of sexual acts. We watch hero and heroine romancing and making love with each other in entertainment media. What does it mean? It means, it makes everyone watching the scene assume as if he or she fore-plays with the heroine or hero for a sexual act. Such undue exploration by humanity in the area of sex made a huge and unwarranted leap and irreparable damage to society.
It even made the socio-political decision-makers clueless as to what to do with the transgender people. Sex need not be the ultimate requirement in everyone’s life. Nature does not demand from or provide for everyone to resort to sex on the planet earth. Nature expects those who can reproduce, to resort to sex to that extent, and those who cannot, to ignore. Nature never discriminated people on this basis; it is the humankind which sowed the discrimination. It is only this ignorance of humankind about reproduction that made the planet earth overpopulated, causing a lot of adverse effects like global warming, unhealthy irrigation practices, unhealthy lifestyles etc. Thus, can we ever say, that one is superior to the other, based on his or her sex life?

SOCIAL DISCRIMINATION BY LONGEVITY OF LIFE IS UNTRUE:

(14) Next comes one’s life span or longevity. Any living things get aged due to gravitational phenomenon. It is only gravity that is responsible for the changes in the cells of living beings, and that causes ageing. So, one is expected by nature to live for a period of reasonable longevity with adequate quality of life. Sudden deaths at an early age due to accidents or prolonging one’s life-span in a vegetative state with ailments, are all consequences of human interventions. Thus, living along with nature only can yield a better quality of life with optimal longevity and life span. A lot of intellectuals and preceptors lived a short span of life and had shown the world the right path to live, in the first religion era. Thus, one can never claim that living longer is a privilege over not doing so.

SOCIAL DISCRIMINATION BY SOCIAL STATUS IS UNTRUE:

(15) People attain powerful positions (social status) through genuine means and practices very rarely. Manipulations and exploitations are common means for one to get to the top. Above all, what is meant by being powerful. Will one ever be satisfied and contented with the attained social status in the ladder of power. In any case, can the people at the helm of affairs claim superiority over the others? Is it not a deplorable act of human to enjoy such positions?

CONCLUSION:

Likewise, we can explain every life parameters and the inference would be that there can’t be any discrimination among individuals, families, castes, religions, communities and countries based on material gains. And if any individual and any such groups as above, claim and try to enjoy discriminations based on material gains of life parameters, is it not a subhuman act on their part? Thus, the myth that disparity among human beings based on their achieved material gains, provides for discriminated (better) survival, being the second cause of today’s social problem, is demolished thoroughly by a scientific (mathematical) substantiation. And, this postulate as above is put to the whole humanity, for realization and practice.

Postulate- III

It analyses and addresses the third important cause of materialism, that is responsible for today’s social problems. That is, the belief of humanity in discriminated material gains is actively furthered and got consolidated only because of the silent acknowledgement of the same by the god-fearing paths. In other words, the vast majority of human-kind, being god believers, started to correlate discriminated material gains with the act of God. And, this caused an additional setback of falling into a vicious circle of material believing leading to God-believing and God-believing, leading to material believing. It led the world community as a whole to orient towards competitive materialism, which fueled the harmful effects of worldly living, exponentially, causing greater damage to the harmony of human society. And this concept of God came to stay among humanity, due to the fear of unknown and incomprehensible entities like, zero, infinity and other puzzles of science. This myth is once for all resolved by this postulate, by establishing a new “THEORY OF EVERYTHING” with a set of redefined scientific theories, that make the very concept of God, irrelevant.

ENERGY- SPACE-TIME REDEFINED:

(1) Originally there was nothing in the space, and it was absolutely empty with an infinite volume of space and infinite rate of time flow. The universe that we are living in is the energy space that comprises innumerable phase-shifted energy bodies like galaxies, each possessing energy gradient from zero mass-energy to near-infinite mass-energy, maintaining the net mass of the universe at zero at any point in time (taking into account of simultaneity problem), with a never-ending phenomenon of their creation and annihilation. Yes, the energy space that we enjoy is a transient phenomenon between creation and annihilation of energy in the absolute empty space, exploiting the principle of non-simultaneity of events/ times. Also, Energy Space, interwoven with the different local rate of time-flows called, Energy-Space-Time is further elaborated as follows.

(2) With reference to the present-day (our) local flow of time, it was infinitely long back that there were perturbations that lead to minuscule energy fluctuation in the Absolute Empty Space, whereby a pocket of minuscule energy of next to zero (0+) value, interwoven with minuscule time-lapse rose with say, positive charge at the point of origin (we may call it as the hypothetical point of Big Bang or White Singularity) and to compensate the same, innumerable phase-shifted and oppositely (anti-energy) charged energy pockets, appeared (immediately after the appearance of the first energy pocket), all originated from the same point of origin, the sum charge of all of which was equal and opposite (negative) to the first positive charge, so that the net value of energy was zero. Taking advantage of the principle of non-simultaneity of events, that occur in different space-time reference frames, the minuscule time-lapse that was consumed by each energy pocket to form, resulted in and gave rise to the creation of innumerable phase-shifted and oppositely charged energy pockets, each of which catered, in turn, the same, without getting annihilated with each other. And, this resulted in the birth of different phase-shifted (charged) energy regions in the shape of say, conical lobes, all of which concentered at the point of origin and had grown rapidly in size and catered to the growth of Energy Space-time, spherically in all directions. The shapes of conical lobe and sphere are used here for simplicity of understanding, though they are not so because of curvature of the Energy Space-time.

(3) These energy lobes of same phase charge-dimension, were the basic units of energy space, covering the range of time flow from the near-infinite rate in the near-zero mass-energy region, that is at the point of origin to slower rate in the concentrated energy region. And, these became the galaxies and other energy bodies of the universe later, keeping the net value of the energy of the universe at zero and justifying matter and anti-matter balance at any point in time. Matter of one galaxy became anti-matter to that of all other galaxies of the universe put together.

(4) Every galaxy and other equivalent energy bodies of the universe gain energy from the point of fluctuation of Absolute Empty Space almost uniformly and grow around their points of energy concentration. These concentrations, first become normal black holes, then supermassive and finally the infinitely massive black holes, heading to the point of annihilation at the infinitely future point in time.

(5) Light being a massless energy wave instantaneously skips the intergalactic regions, wherein resides the Absolute Empty Space. At the same time, the speed of light in the intergalactic region and(or) in the Absolute Empty Space is the ratio (“c”) of near-infinite distance with respect to the near-infinite time at the near-infinite rate of time flow. In other words, the speed of light is infinite in the zero mass-energy regions with respect to the finite rate of time flow of the finite mass-energy regions. Thus, from the perspective of energy space, the entire region of Absolute Empty Space is nothing but a dimensionless point, though it occupied an infinite volume of absolute space. Similarly, from the perspective of the Absolute Empty Space, the energy space, that is the universe, becomes a dimensionless point, though it occupies a bounded-infinite energy-space between its White Singularity at one end and its Black Singularity at the other end, both are explained hereunder.

(6) We shall also call the energy (source) gateway of each (shifted) phase from the point of fluctuation of the Absolute Empty Space, that is from the hypothetical point of Big Bang or the White Singularity towards the individual galaxies, as White Holes, through which the energy components can only come out towards the energy space.

(7) The galaxies are appearing to be staying together in the energy space because of the instantaneous crossing of zero mass-energy waves like light (EM Waves) in the huge intergalactic (Absolute Empty Space) region. This is the reason that there is no centre for the universe. This is the reason that the universe is isotropic and homogeneous.

(8) It is primarily the continuous pumping in of energy from the point of fluctuation, which may be today’s vacuum energy or dark energy (or a gradient of energy-fluid) through White Holes and also to some extent the radiated energies, back from the celestial bodies like planets, stars, supernovae and black holes etc. of the same galaxy, that causes the very creation and expansion of the energy space with dynamic variations in the energy gradient within the galaxies. This process, in turn, causes red-shift and make the galaxies appear to be receding away.

(9) The black holes/supermassive black holes being the ultimate(near-infinite) concentrations of energy in the galaxies, though appear to be moving away, are moving inwards, towards the point of (so-called) Big Crunch or Black Singularity or the point of energy annihilation. This is to be understood as an inversion to the hypothetical point of Big Bang or White Singularity or the point of energy creation. That is, if White Singularity is a place of zero mass with an infinite volume of space and treated by light as a single point, Black Singularity is a place of infinite mass with zero volume of space and treated by light as multiple points. In other words, from the perspective of our energy space, the white singularity is imagined as an infinitely vast empty space and at the same time realized as a single dimensionless point. Similarly, the black singularity is imagined as an ultimate endpoint of space and at the same time realized as a collection of multiple numbers of near infinite-mass concentrations, orienting towards that point. Here, these near infinite-mass concentrations are the actual black holes/supermassive black holes, which are otherwise the energy gateways orienting towards this Black Singularity. Black holes corresponding to each galactical units have inverted conical lobes with near-infinite energy concentrations at their lobe-ends, undergoing the interactive process of energy annihilation with other lobes, all spherically concentered at the Black Singularity. The shapes of conical lobe and sphere are used here too, for simplicity of understanding.

(10) From the perspective of the energy space, light travels at infinite speed (or spreads instantaneously) in the Absolute Empty Space region (or in the White Singularity region). It starts to slow down once it enters the energy space and gets near zero speed at the black holes/supermassive black holes and ultimately gets struck beyond, at the Black Singularity.

(11) Also, Einstein’s relativity (both special and general) theories still hold good, if the space-time structure of the universe is replaced by energy-space-time structure.

(12) Thus, for the energy components that came into these galactical units through white holes from the White Singularity, the ultimate escape route is through corresponding supermassive black holes to the Black Singularity, as an inverse action. Energy came from nothing at White Singularity and goes away to nothing at Black Singularity, keeping at the same time, the net mass of the universe zero at any point in time, taking into account of simultaneity problem. Here, the wonderful inference is that the points of both White Singularity and Black Singularity lie everywhere in the Universe.

LIFE CYCLE OF THE UNIVERSE REDEFINED:

(13) As far as the life of the universe is concerned, there are three cases of possibilities. The first case of possibility is as follows. With reference to our local time flow, fluctuations of energy leading to the birth of the universe from the White Singularity would have started almost infinitely past in time. Also, from the start of energy creation as vacuum energy or different grades of dark energy to clumping of energy to become baryonic and to form subatomic particles, atoms, molecules and other stellar matters, to merging of celestial bodies like planets, stars, black holes, etc. within the galaxies and to inter-galactical mergers among galaxies, it will take a near-infinite amount of time to make the galaxies grow more and more and to become infinitely massive with infinitely massive black holes at the centre. Thus, from the perspective of our time flow, these innumerable infinitely massive black holes, with phase-shifted charges, will hypothetically unite and get annihilated at the point of black singularity as a single event, in an infinitely future point in time, as a reverse process to the birth of universe through the white singularity. However, in the meantime, new galaxies may continue to form and grow with the energy pumped in through white holes from the white singularity. Hence, in this case, the BIG CRUNCH of the whole universe will not be a reality from the perspective of our (finite) rate of time flow.

(14) The second possible case for the life cycle of the universe is theorized as follows. It is to be noted that the mass of the black hole of the resultant (merged) galaxy will always be less than the sum of the masses of the black holes of any two merging galaxies since they are already phase shifted. These mass defects will be minimal for the mergers happening within the galaxies as the phase difference of their charges will also be minimal. Whereas these deficits will be more for the mergers that occur among local groups, whose phase difference will be relatively more. It will be furthermore for the mergers that happen, maybe in the far future, among faraway galaxies, whose phase difference also will be furthermore. In this process of mergers, there may be a final event of a merger of only two galaxies with infinitely massive black holes at their centers, orienting towards the point of Black Singularity. Since in this case, the mass deficit will be equal to the total of masses of the black holes of the merging galaxies, it will end up in a final (complete) annihilation. Again, here also new galaxies will continue to form with the incoming energy through the white singularity, and Big Crunch of the whole universe will not be a reality.

(15) The third possible case for the life cycle of the universe is theorized as hereunder. In the process of galactical mergers as narrated in the second case, if the mass deficit exceeds the mass of the anyone of the two merging galaxies, then the resultant galaxy becomes less massive than either of the merging galaxies individually. That means, at this stage of mergers, the merged galaxy becomes lesser massive. It thereby becomes younger than either of them, stalling the very concept of ageing of galaxies and ageing of the universe. Also, there would already be newborn galaxies in the making in the universe due to continuous pumping of energy through white holes. Thus, here too, the Big Crunch of the universe will not be a possibility.

(16) In all the above cases, though the universe originates at White Singularity or the hypothetical point of Big Bang by positive energy fluctuations, and as an opposite action, tends to annihilate through negative energy fluctuations by ‘energy and anti-energy’ combining at Black Singularity or the hypothetical point of Big Crunch, we can never conclusively claim, with respect to a finite rate of time flow of this (finite) universe that they both could occur in definite points in time of the past and the future respectively. This negates the very concept of both birth and death of the universe. This also denies the theories like, Multiverse, Big Rip, Big Freeze, Big Bounce, Big Slurp, Closed Universe and Open Universe, so far evolved in the arena of science. Thus, the universe is eternal and has no origin, no end, and will almost appear to be flat with respect to the local time flow rate of any point in the universe. Also, in all the above cases, the centers of galaxies though get continuously enmassed and grow inward to the point of infinite mass, will appear to be always receding away because of continuous creation of energy space with pumping in of energy from the white singularity, that is the Absolute Empty Space. The receding of farther galactical centers appears to be moving away with accelerated speed because the emanated light from those galaxies is to cross more number of growing galaxies to reach the observer, catering to more redshift.

SPEED OF LIGHT REDEFINED:

(17) The texture of our energy space is so continuous that it accommodates the complete energy gradient from zero energy density to infinite energy density. The electromagnetic wave of zero mass-energy travels at infinite speed in the zero energy density region, at near-infinite speed in the near-zero energy density region and varying speed in the varying energy density regions with respect to any observer’s local (finite) rate of time flow. It is only the varying rate of time flow, interwoven with varying energy gradient of the energy space that keeps the speed of EM wave as a constant ratio, “c” in every region of the universe.

(18) Absolute Empty Space was the fundamental entity before the inception of the Universe. Light (we may call all electromagnetic waves as light), being a massless entity of the Universe (the Energy Space) is infinitely fast and instantaneously be present everywhere in the Absolute Empty Space, to start with. Light maintains its fundamental property of constant speed, “c” with respect to its local rate of time flow, everywhere, which includes both the Absolute Empty Space and the Energy Space (the Universe). Light spreads to infinite distance in the Absolute Empty Space, where the time-flow rate is infinite and stands still at the black holes, where the time-flow rate is zero, so that the speed constant is maintained at ‘c’. In other words, light is getting attenuated as it enters the Energy Space from the Absolute Empty Space, in accordance to the energy density present in the Universe. Hence, from the perspective of an observer in the energy space, with respect to his/her local time-flow rate, light travels at infinite speed in the Absolute Empty Space and at zero speed at the (infinitely massive) black holes.

(19) The constancy of light speed as postulated in Einstein’s Special Theory of Relativity (2nd Postulate) can now be better explained as follows. Movement of objects in an inertial reference frame of an observer creates a disturbance in the texture of the energy-space-time to the extent of its speed, resulting in the consequential effects like, change in energy densities in the direction of movement, change in light speed, length contraction, time dilation, etc. The speed of light reduces before a moving object to the extent of the object’s speed. Similarly, it increases behind a moving object to the same extent of its speed.

Assume that ‘v’ is the speed of the light source. If light beam travels along with the moving light source in the same direction, then the energy space before the light source is so dense that the light speed is decreased and becomes ‘(c-v)’. For an observer, who is at rest, the relative light speed being the addition of the two, becomes ‘(c-v) +v’, which is equal to ‘c’. If light beam travels opposite to moving light source, then the energy space behind the moving light source is so eased that the light speed is increased and becomes ‘(c+v)’. Now, for the observer at rest, the relative light speed being the difference of the two, becomes ‘(c+v)-v’, which is again equal to ‘c’.

Similarly assume that when the light source is at rest, the speed of the moving observer is ‘v’. When the light beam is travelling along with the moving observer, it is allowed to go in the eased energy space behind the moving observer, and thereby the light speed is increased to ‘(c+v)’. Now, the relative light speed with respect to the moving observer, being the difference between the two, becomes ‘(c+v)-v’, which is equal to ‘c’. When the light beam is travelling opposite to moving observer, the energy space before the observer is so dense that the speed of the light beam is reduced to ‘(c-v)’. The relative light speed with respect to the moving observer, being the addition of the two, becomes ‘(c-v) +v’, which is again equal to ‘c’.

Similarly, the postulate-1 of Special Theory of Relativity that all physical laws including constancy of light speed are same in all inertial frames of reference holds good here too, since there will be no disturbance in the energy space of the observer’s inertial reference frame.

QUANTUM THEORY REDEFINED:

(20) The energy gradients of the quantum world, containing zero mass to infinitesimally small mass ingredients, like the electromagnetic photon, Higgs boson, dark energy, dark matter and other subatomic particles are front line negotiators of our energy (native) space with the Absolute Empty Space, where movements are almost instantaneous with an infinite rate of time flow. Here Dark Energy and Dark Matter may have further divisions so that a smooth transition from zero(nothing) to something, is established, although it may be humanly impractical to realize.

(21) For an observer of the classical world, movements of subatomic particles in the quantum world would almost be instantaneous with near-infinite speed. And further down in the Absolute Empty Space, it would be merely infinite. That means as we drill down from the classical world to the quantum world and further down to Absolute Empty Space, the subatomic particles will seem to be present everywhere. This is the reason that the subatomic particles assume both the states of particle and wave at the same time (wave-particle duality) for an observer of the classical world.

(22) This explains all the puzzles of quantum physics like Quantum Entanglement, Quantum Measurement Problem, Uncertainty Principle, EPR Paradox, Deterministic Causality Problem etc. For example, take the case of Quantum Entanglement. It is the same particle in the quantum world (of Absolute Empty Space), when observed through different points of the classical world, looks like another (entangled) particle possessing opposite characteristics. These points of observation may be spatially separated by any distance across the (energy space) universe.

GRAVITY REDEFINED:

(23) The phenomenon of gravity is born out of spontaneous intervention of energy with the everlasting and infinitely vast Absolute Empty Space. Yes, gravity is a transient process, by which energy that came from nothing is made to head towards nothing, thereby creating a transient energy space, that is the Universe. Thus, the universe is a transient entity, from the perspective of Absolute Empty Space, which is eternal. But ironically the universe has no beginning and no end from the perspective of an observer from within too.

Thus, Gravity is redefined as the process of energy rejecting the space to accomplish energy’s self-annihilation. Conversely, it can also be redefined as the consequence of space rejecting energy to enable annihilation of energy. Yes, both space and energy don’t accept each other. Energy borrowed space and became Energy-Space and ultimately pays it back by self-annihilation. The moment, the minuscule energy components of each phase, from the initial fluctuations, popped up into its respective galactical units, it rejected the (absolute) empty space between them and started to clump together with other energy components and thereby creating the basic energy space that is otherwise called vacuum energy space corresponding to each galactical unit. Simultaneously time-flow also started to slow down from its infinite rate (of the absolute empty space) to a lesser rate, towards each galactical unit independently. Similarly, within each galactical unit, higher-order (higher mass) energy components rejected the lower order (low mass) energy space and clumped together to form further higher-order (high mass) energy components and so on.

This phenomenon of clumping (merging) of energy, being the fallout of gravity did not annihilate energy because of its (almost) same phase-dimension, and it ended up (almost) in the rejection of space between them only. A miniature portion of the observed mass-defects or mass-deficits of micro and macro energy bodies, while their fusing or merging is due to their miniature phase differences even within the same galactical units. Energy rejecting space ended up in creating Energy-Space, which in turn, by interweaving with time ended up in creating Energy-Space-Time, growing towards every galactical centers.

(24) Gravity was hence the cause of the very realization of energy-space-time or the universe itself. Thus in a way the Absolute Empty Space, though realizable as only a single point from the perspective of the universe, encompasses the whole Energy-Space-Time, that is the Universe. Here, see, the puzzle, “NOTHING (The Absolute Empty Space) ACCOMMODATES EVERYTHING (The Universe)”. Yes, this nothing is a “BIG NOTHING” or an “INFINITE NOTHING”. But, not to worry, this puzzle is very much resolvable through the prism of curvature of energy-space-time.

(25) Gravity, being the consequence of the rejection of space by the energy, was hence the cause of all physical formations both within and among the galaxies in the entire energy-space-time or the universe, as a whole. Thus, gravity was the cause of formation of energy-gradient in galactical units from zero mass-energy (non-baryonic) particles to non-zero mass-energy (baryonic) particles; hierarchically from vacuum energy to dark energy, to dark matter, to sub-atomic particles, to atoms, to molecules, to planets, to stars, to black holes, to supermassive black holes, to galaxies and to galactic-clusters.

(26) Gravity, as redefined here, is responsible for micro-interactions and dynamism that include propagation of zero mass-energy waves (or particles) like electromagnetic waves, movement of subatomic particles like electrons, protons, neutrinos, bosons etc. It is this gravity that is solely responsible for the other three fundamental forces, viz. The electromagnetic force, Strong nuclear force and Weak nuclear force. It is also responsible for macro interactions and dynamism that include movement of astronomical bodies like, satellites, planets, stars, galaxies, galactic clusters and their cosmological mergers.

(27) While being responsible for the origin, growth and ageing of all life forms, the redefined gravitational phenomenon is the cause of all intellectual and conscious level acts of all living things on planet earth. The established “Natural Selection” principle of Darwin’s Theory of Evolution, hence essentially becomes a consequence of this “Redefined Gravity”. Similarly, this redefined gravity being responsible for all physical, chemical, biological and cosmological interactions of the whole universe, is instrumental to the phenomenon, called “Universal Natural Selection”, that includes “Cosmological Natural Selection”, which is the fall out of gravity in the cosmic scale.

(28) Redefined Gravity that causes curving of energy-space-time around energy points, also causes movements of energy points in the curved energy-space-time, resulting in Einstein’s Gravitational observations. It thereby conforms to Einstein’s General Theory of Relativity too. Also, it leaves the theories like, String Theory, Wormhole Theory, Time Travel Theory, etc., behind, as undue fancification of science.

(29) The redefined gravity kindles intelligence of every living-form to survive and as a consequence, to reproduce. The mix of life forms on the planet earth necessarily possessed and evolved to different levels of intelligence and consciousness, and incidentally, the better-placed ones are called human species.

(30) The never-ending improvements in material gains of life parameters are also the recent introduction by humankind between its gravitational demand for survival and reproduction and their accomplishments. It is thus proved beyond doubt that there cannot be any mystical, illogical or supernatural interference in the dynamics of the universe and in particular in the activities of human life other than the gravitational phenomenon of nature.

NON-RELEVANCE OF GOD:

(31) Human species continually refined its intelligentsia throughout its evolution while accomplishing its objective of survival and reproduction. It is in this process of achieving the objective of survival and reproduction, humankind knowingly or unknowingly explored all forms of life parameters like knowledge, wealth, health, social-positions, love, sex, beauty, life-longevity, fame etc. and created may be in such areas unwarranted leaps too.

(32) Though better placed, human intellect can dwell only in the finite domain of energy space, so does any matter or energy. Absolute Empty Space, which accommodates both zero and infinity, is incomprehensible even in the intellectual levels of humankind. Thus, zero and infinity are only (distant) concepts to human intellect and so are to any matter or energy in this universe.

(33) How much so ever human intellects put together can venture, this finite domain may expand and be accommodative but will remain only finite. That means, logics will break down once human intellect ventures from its own finite (resident) domain towards zero and infinity. It is here, where the cause-effect chain will fail. These non-reachable mathematical limits (zero and infinity) and other thus far unresolved areas of physics (origin and fate of the universe, compatibility of quantum and relativity theories etc.), thus became the cause of worry for the humankind. He got puzzled with these extremities and this only contributed fear of unknown to humanity. Therefore, human correlated with and found in this the fear factor, ‘The God’. The introduction of GOD, though mystical was very recent in time when compared to the whole span of human evolution since its origin.

(34) Though the icons of science like Newton and Einstein were right in their theories of physics, they were at the same time incomplete. The theories on “Energy-Space-time”, “Absolute Empty Space”, “Redefined Quantum Theory”, ” Redefined Gravity”, ” Redefined Speed of Light” and “Redefined Life Cycle of the Universe” as hypothesized here, make both “Quantum Physics” and “Theory of Relativity” compatible with each other and culminate into a new “Theory of Everything”, which was so far a challenge for the scientific community. Particularly, Gravity, as redefined here, is responsible for entire dynamism in the universe, including origin, growth, reproduction and death of every life forms. In other words, the “Redefined Gravity” is responsible for the “Universal Natural Selection” that includes the “Cosmic Natural Selection”, which is responsible for the life cycle of the entire cosmological bodies in the macro level and the “Darwinian Natural Selection”, which is responsible for the life cycle of all living organisms in the micro-level. Thus, it is established through these new theories, that the intervening role of a godly entity in the origin and evolution of the universe and in particular in the evolution of all life forms including human species of this planet has absolutely no relevance.

CONCLUSION:
It breaks the vicious cycle of material believing leading to god believing and god believing leading to material believing by establishing, as above the non-relevance of the very concept of god. Thereby it demolishes the belief of all god-fearing paths that materialism is true. Thus, the god factor that is responsible for consolidation of belief of majority of humans on discriminatory materialism, being the third cause of all social evils, is proved beyond doubt, irrelevant through the redefined theories of science, as above and the same is put up through this postulate for realization and practice of the humankind.

CLAIM & APPEAL:

The Second Religion through this ” The Second Faith” claims that the misadventure of humanity to materialism while venturing for the basic objective of survival and reproduction, was the fundamental cause of all the social evils that are prevailing today.
The Second Faith validates, in general only the non-materialistic humanity, rejecting at the same time the present-day materialism. The accomplished material gains always assume zero value with respect to their scope, resulting in non-discrimination among humanity and thereby implying the irrelevance of material gains in one’s own life. Thus, material gains of all life parameters shall be considered either invalid or adequately of a minimum requirement for every human being, irrespective of his being a believer or nonbeliever. There shall not be any inequality and discrimination at the individual, family, caste, religion, community and country levels, based on the material life parameters.
The Second Religion through this “The Second Faith” chapter, redefines “gravity”, “space”, “speed of light”, “life cycle of the universe”, etc., as above and thereby makes both “quantum theory” and “relativity theory” compatible to each other. Thus, it addresses the fundamental problems of science and comes out with a new “Theory of Everything”, that leaves no scope for any godly-like act of mystical interference or intelligent designs from the origin to the entire stretch through the evolution of the universe, that we are living in, which in turn implies that no such interference took place in the evolution of entire humanity as well. The relevance of material gains that were hitherto acknowledged and supported by the “God Fearing Paths” is thoroughly disapproved thereby.
The Second Religion through this “The Second Faith” pleads one and all to pursue this “Absolute Truth” as an “alternate path” at once, while holding on, at the same time the “first religion path” only for the sake of continuity during the transition. The Second Religion specifically appeals to the world’s scientific and intellectual community to pursue, respond and take up this cause further to reach out to the humanity as a whole.
Since truth has to prevail forever, the Second Religion, through this Second Faith, taking the whole humankind into confidence, will triumph ultimately and stay with the humanity, over every other beliefs and practice, evolved so far and now in vogue.

End of Chapter- 2

Annexure to Chapter-2:

Postulate – III of the ” The Second Faith” is further explained in the following links, titled,

(1) “A new Theory of Everything – Explanatory Version“

https://thesecondreligion.wordpress.com/2020/10/24/a-new-theory-of-everything-explanatory-version/

(2) A concise description of the “Theory of Grand Settlement”

https://thesecondreligion.wordpress.com/2023/12/29/a-concise-description-of-the-theory-of-grand-settlement/

(3) “Theory of Grand Settlement – A new Theory of Everything”

https://www.academia.edu/50260879/Theory_of_Grand_Settlement_A_new_Theory_of_Everything

CHAPTER 3: The Second Freedom

PROLOGUE:

The Second Religion through this “The Second Freedom” chapter, comes out with a concept of ultimate freedom to humanity, which hitherto faced with socially, economically, politically, spiritually, scientifically and even cosmologically unresolved problems and issues in the First Religion era.

WHAT THE FIRST RELIGION IS:

(1) The idea of The First Religion emanates from the combination of “The First Face”, “The First Faith” and “The First Freedom”. In other words, the First Religion simply refers to all those beliefs and practices, so far evolved, sustained and now in vogue among humanity which includes believers and non-believers of different faiths and principles.
The First Face – It is the true nature of the life of an individual human being who lives in a society which believes in and practices The First Faith.
The First Faith – It is the belief of humankind that discriminatory material gains of life parameters like wealth, knowledge, beauty, fame, status, life-longevity, the act of sex etc. are real and relevant in one’s life, irrespective of his being a theist, a rationalist, an atheist, an agnostic or even being a communist, a socialist, a capitalist etc. Here theists have an additional setback of falling into a vicious circle of material gains leading to god believing and god believing leading to material gains. They also invariably believe in mysticism and mystical events.
The First Freedom – The preachings of religions through holy books like, The Vedas, The Bible, The Quran, The Sutras, The Tanach etc., prayers and sermons of religious preceptors and teachings and practices of spiritual gurus are some of the social remedies that attempted to free the humanity from the social evils that were prevalent in the society. Evolution of socio-political ideologies like egalitarianism, fascism, communism, capitalism, Marxism, democracy, socialism and rationalism is another form of social remedy that also tried and attempted to free the humanity, irrespective of the society being the one with believers, non-believers or rationalists.
FAILURE OF THE FIRST RELIGION:
(2) The belief of material discriminations, belief in a godly entity and belief in mysticism, as acknowledged by the First Faith had only been the root causes of all social evils both in the individual level and in the social level. Social evils include Enmity, Dishonesty, Betrayal, Fraud, Murder, Rape, Adultery and other forms of Heinous Crimes in the micro-level and Terrorism, Global warming, Arms race, Border disputes and other international conflicts in the macro level.
(3) The preachings of religious Holy Books and that of the religious and spiritual Gurus and Preceptors could not succeed in curbing these social evils. Socio-political ideologies like Egalitarianism, Communism, Capitalism, Democracy, Rationalism and Socialism also could not provide a viable solution to this problem.
(4) Now that these social evils are increasing day by day and that there seems to be no scope for a decline in its trend, the attempts of the First Religion, made all these years through its First Freedom, have proved to be a Great Failure.
RELEVANCE OF THE SECOND RELIGION:
(5) To achieve a society bereft of all these social evils, it requires a thorough review of almost everything that had happened so far in humanity. Instead of hiding the actual truth and at the same time making the human kind behave forcibly with fear of social, spiritual and physical consequences, it is all the better to be scientific, open, truthful and transparent and make the humanity realize the “Absolute Truth”, as envisaged here in this book of ‘The Second Religion’, through its three chapters.
(6) ‘The Second Face’ is the first chapter, cites a typical example by narrating the life of an individual, who is put to suffer emotionally with the social evil of betrayal in the hands of this materialistic social system.
(7) ‘The Second Faith’ is the second chapter, advocates and makes the humanity realize one: that the human species also is one among the life forms of the planet earth and that its objective of achieving survival and reproduction was knowingly or unknowingly leapt into achieving material gains of life parameters namely, wealth, knowledge, beauty, fame, social status, life-longevity etc., which indirectly accomplish the original objective of survival and reproduction, two: that these material gains are quantifiable and always the achieved becomes nothing (zero) when compared to the scope, which is infinite and three: that the humankind is trapped in the vicious cycle of “belief in material gains leading to god believing and god believing leading to belief in material gains”, which is once for all demolished by establishing irrelevance of Godly Entity through a new scientific “Theory of Everything”.
(8) ‘The Second Freedom’ is the third chapter, is the direct consequence of the principles of ‘The Second Faith’, which makes the humanity realize the ‘Absolute Truth’ that craving for material gains is a meaningless social venture. It brings out and thereby provides for the ‘Ultimate Freedom’ to humankind, which was hitherto in the mess of First Religion era.
FREEDOM FROM MATERIALISM: THE SECOND FREEDOM:
(9) Materialism is redefined as the dynamic human venture for enhancing all life parameters, namely Wealth, Knowledge, Beauty, Act of sex, Life-longevity, Social status, Fame etc. The Second Faith, through its three postulates, thoroughly explains and makes the humankind realize that these life parameters assume zero value.
(10) The social evils namely, Organized crime, Robbery, Theft, Assault, Betrayal, Cheating, Murder, Trafficking, Extortion, Kidnapping, Rape, Greed, Drugs & Alcohol, Prostitution, Female infanticide, Domestic violence etc. in the micro-level and Climate change, Global warming, Terrorism, Racism, Inequality, Border disputes, Religious conflicts, Wars etc. in the macro level, which has hence been born out of the false belief of human society about amassing material life parameters by any means, are the direct fallout of the discriminatory materialism
(11) It is the lack of realization that materialism is meaningless and that it assumes no value, has allowed individuals first to become materialistic and then followed groups, communities and countries. Hence the Second Religion fundamentally seeks freedom from materialism first at the individual level, which will enable the same further at the community, state, country and global levels too.
(12) Thus, the realization of the humankind that Selfish Materialism is fake and untrue provides ultimate freedom to humanity as a whole. It provides for freedom in every area of human life like Survival and Reproduction, Love and Affection, Safety and Security, Health and Longevity, Language and Culture, Wealth and Natural Resources, Science and Knowledge, Religion and Spiritualism, Fame and Beauty etc., on an evil-free social platform.
FREEDOM OF SURVIVAL AND REPRODUCTION:
(13) Like other living creatures of this planet earth, humankind also deserves to have nature-based, Air, Water, Food, Shelter and Self defence as the basic needs to survive. But materialism misplaced the priorities. Instead of putting maximum effort to provide the whole humanity with quality basic needs, humankind concentrated and started putting its full energy on discriminated selfish materialism. Undue importance was given to amassing all materialistic life parameters. Under the guise of development, we are going far away from providing quality basic needs, essentially to the entire population of the world. No one knows what could, the correct and true definition of (human) development be.
(14) Minus materialism, humanity can easily achieve Fresh air, Pure water, Healthy food, Adequate shelter and Secured environment required for a quality survival. It is very much possible and sustainable too. It is materialism that is, Selfish Materialism that made these basic needs polluted, contaminated and less secured for an average human being on this earth. The quality of or the standard of survival for humanity, that is now in a complete mess, requires a thorough review in the non-materialistic perspective. Hence it is only the realization of humankind that selfish materialism is irrelevant and to summarily be rejected, can and will pave the way for mankind, the freedom of better survival.
(15) Like in the case of other living forms, the urge of reproduction being part of survival is a natural and gravitational (redefined) instinct for human beings too. It is also the natural and gravitational instinct of human mothers, that will take care of their newborn babies up to the stage of leaving them free to survive on their own. The society of non- materialism or selfless materialism will take them over and organize further. In the non-materialistic arena, reproduction will not be a mandatory requirement. Those who can reproduce and those who can not will all be dealt on par with each other. The reproductive capability will no more be a boon or privilege.
(16) Sex being part of the reproductive process is blown out of proportion in the materialistic world. Unnecessary exploration of sexual act, which is a never-ending phenomenon and of infinite scope, is the root cause of all sex-related evils that are prevalent in the materialistic society. Procreational instinct is a transitory sexual phenomenon in the non-materialistic world. Importance of sex will drastically be reduced in this new world. Man and woman may or may not be put to live together through the institution of marriage, may or may not have sex and may or may not reproduce. It does not make any difference. Ending and dissolving the institution of marriage will never be a misnomer. World population will very much be under control. Sex crimes, rapes, extramarital relationships, uncommon sexual practices and other sex-related diseases will all vanish away.
(17) Like other life-forms, human beings also have different sexual orientations ranging from heterosexual to asexual. Those who are non-heterosexual are identified as LGBTQ community, who can not normally reproduce but may have sexual instinct. Because that the sexual instinct of heterosexual (mainstream) community is unnecessarily and unduly explored, exploited and blown out of proportion in the materialistic society, it had a direct effect on the LGBTQ community too.
(18) Materialism being closed and rigid in sexual orientations accepts only heterosexuals. It rejects non-heterosexuals or LGBTQs. Countries which acknowledge and appreciate intellectual and rational approach towards all-inclusive humanity alone are changing their laws and making the population feel free and safe irrespective of their sexual orientations and identities. The remaining countries being more religious and at the same time, materialistic find it very difficult to allow non-heterosexuals and LGBTQs to exercise their sexual practices on par with the heterosexuals in a free and fair manner. Even in this issue, the ultimate solution or the ultimate freedom is to reject undue explorations and exploitations of human’s sexual instinct across the spectrum of society by rejecting materialism. Only then, excessive glamour over and abuse of sexual instincts will vanish, and the whole human community will be all-inclusive, uniform, non-discriminatory and peaceful as far as its sexual orientations are concerned.
FREEDOM OF SAFETY AND SECURITY:
(19) Security is one of the basic needs of human beings for survival. Like other living creatures, safety against predators was the prime concern of the humankind originally. Similarly, security from natural disasters was also a concern for him. Humanity, since its origin could successfully withstand these threats and survive with reasonably manageable efforts.
(20) The real threat for safety and security comes from only humanity itself, for which again the root cause is materialism. Selfish Materialism causes discriminations and differences among humankind. Only in achieving material gains, humankind resorts to cut-throat competitions and conflicts which leads to the insecurity of individuals, of families, of communities and countries.
(21) Minus materialism, the need for forces to control and organize the society with law and order will be negligible. Even the countries world over can coexist without expensive defence forces which eat away a significant portion of the world’s economy now. It will lead us to a world of harmonious humanity with borderless countries, that the whole humankind is dreaming for. Yes, the whole world will be a collection of beautiful villages with rich and self-sufficient resources for accomplishing the basic needs like adequate (organic) food, eco-friendly shelter, risk-free security and other human necessities.
FREEDOM OF HEALTH AND LONGEVITY:
(22) Other living beings of the planet earth have no problems on the issue of health and longevity. It is only human beings who suffer from the issue of health and longevity. Quality of Food and Lifestyle, being the cause for better health and longevity of humankind, were drastically affected by continuous pursual of materialism by humanity through ages.
(23) For a healthy living, human body demands pure (mineral) water and organic foods got through yields of natural cultivation. It rejects every artificial and chemical ingredients and processes that are used in the cultivation. The human body also needs adequate physical activity and only limited intake of food to maintain good health.
(24) Natural farming and nature-based (recyclable) housing that require more physical (human) activities are the two essential requirements for accomplishing the quality basic needs of human beings.
(25) Habits like abuse of liquor, drugs, tobacco, fast-foods, chunk foods etc. are other areas of concern for the health care of humanity. Undue materialism is only the root cause of all these abuses. The very availability of these anti-social ingredients in human society, itself is the direct consequence of the false belief of humanity on materialism.
(26) Also, as far as diseases and their remedies are concerned, humanity suffers from innumerable types of diseases, caused only by the materialistic lifestyle. The medical practices that are adopted to treat the patients are also highly commercial due to materialism. Like other living beings, if humans are also freed from the materialism, nature itself will take care of their well being.
(27) However in today’s context, as a principle of continuity, the present system of medical practices like Allopathy, Ayurveda, Homeopathy, Unani, Sidha etc. may be allowed to continue holistically in a non-materialistic way, subjected to scientific researches and multidisciplinary studies, until our lifestyle on its own becomes natural and eco-friendly.
FREEDOM OF LANGUAGE AND CULTURE:
(28) Originally humans were living in groups in different parts of the earth, almost in isolation. As a medium of communication within the groups, languages have evolved. These languages were the ‘First Language’ or the ‘Native Language’ or the ‘Mother Language’ of the humans of such groups.
(29) After the formation of countries and states, there were one or more than one language in each nation-state, spoken by different ethnic groups. In view of respecting each group, states have acknowledged different languages as their official languages. Some states or nations gave priority to the majority’s language over minorities’, which created unrest within the people of the same country too.
(30) Hence, it is a basic mandatory requirement to acknowledge the mother tongue or native tongue of any group, however small in size may be, as their first language, without imposing the majority’s language on them. Also, now that the world has become a single village, to establish communication among these groups, crossing the borders of countries, a second language is necessary. In finding and accepting the second language, the world community is expected to be more mature and generous. Without getting hijacked by any groups or states or countries, the second language can be chosen from the ones which are incidentally spoken by the majority of humans across the world.
(31) In the same way, while having chosen a second language as above for global communication, some nation-states are trying to establish a local language spoken by the majority of its population as its national language which is naturally a third language for the linguistic minorities of that country. While this third language is the Native Language or First Language for some sections of the people of the country, it becomes a language of an unnecessary burden to other sections of that country. The third language is thus used only to feed on to the materialistic ego of linguistic majorities of the countries, that unnecessarily ponder over such wasteful ventures.
(32) Non-materialism removes egoism among people of the countries and states. That means, discrimination and disparity among the people based on languages within the nations or states, which was hitherto enhanced by egoistic materialism and which was against the interest of humans at large, will vanish away in a non-materialistic environment.
(33) Thus, the First Language and the Second Language, as defined under the ‘Global Two Language Policy’ here are the two essential communication mediums, that accomplishes the freedom of languages for the humanity, world over in a Non-materialistic era.
(34) Similarly, culture is the way of life of different groups of people on this earth. Customs, beliefs, arts, laws, knowledge, capabilities, habits, behaviour, dressing styles of human societies determine their culture. Culture is acquired through the process of socialization and mutual learning within the groups. Culture, being a social behaviour among human societies, is an essential norm for humans to coexist and to achieve the fundamental objective of survival and reproduction.
(35) In the world of first religion, cultural habits of one group of people are either not accepted or ill-treated by other groups, claiming that one is superior to the other. This discrimination is directly or indirectly acknowledged, if not encouraged by this materialistic society too. This differentiation is many a time the root cause of unrest among societies too. It is only the realization through ‘The Second Faith’ that such discriminatory materialism is untrue and meaningless, can bring peace and harmony among societies. Yes, it is simply absurd to say that one culture is superior to the other in a non-materialistic system of humanity.
(36) The second religion thoroughly establishes a just society without discrimination based on cultural diversity. Every culture is admired with equal acceptance and respect in the non-materialistic society. The world consisting of different nation-states is fast becoming a single village. Intermingling and merging of different cultural societies with mutual love and respect are facilitated, encouraged and realized in the era of second religion.
FREEDOM OF LOVE AND AFFECTION:
(37) Love and affection are interconnected human emotions. Affection is the first step towards love. Affection is kept in heart for someone while love speaks for itself. Love is like a deep, tender, undeniable feeling of affection. Also, love itself can be subdivided into ‘Loving Someone’ and ‘Being in Love with Someone’. These two are different things. One loves his or her family, mother, father and siblings. That means he or she does everything possible to facilitate the family members out of love. This love and (generally) the affection are both born and evolved partly out of establishing security among members of the group, like in the case of animals and other creatures. Falling in love with someone is completely different. When one adores the other and becomes part of his or her life, it is Falling in Love. It changes everything around oneself and makes him or her realize that the other person has no alternative. This love, along with infatuation, is born and evolved partly out of reproductive instinct in addition to establishing physical and social security.
(38) Generally, the combination of love and affection is a feeling of mental, emotional, physical and mystic attachment to a person. It is one of the material life parameters that human being continuously longs for and tries to attain and enhance in the present era of first religion. Yes, Love and Affection, in a way, found too much relevance in the present-day world. Love and affection, being a material gain are pursued by humanity with undue exploration, over a while, and thus it has reached this level of emotional intensity. It has even been a cause for social crimes like suicide, murder, rape, etc., across society.
(39) Love and affection, being a material life parameter of humankind, can essentially assume only zero value, as postulated in the Second Faith that advocates non-materialism. Yes, the Second Faith of the Second Religion neutralizes the cause of extreme emotions of Love and Affection, paving the way for Kind and Compassion. It creates a just and secured atmosphere everywhere. Sexual instincts, procreational acts and infatuational feelings are all brought down from a hyped state. Crimes related to love and affection vanish away.
FREEDOM OF NATURAL RESOURCES AND WEALTH:
(40) Natural Resources are those resources that occur in the universe, in their original forms without the intervention of humans. It can be classified into two categories, namely ‘Renewable Resources’ and ‘Non-renewable Resources’. Sunlight, Wind, Water, Plants, Animals etc. are renewable natural resources, which can be replenished naturally. Coal, Crude oil, Natural gas, Uranium etc. are non-renewable natural resources, which can not be replenished easily.
(41) Unlike renewable natural resources, non-renewable natural resources are limited and depletable. In recent times, humankind has been exhausting almost all non-renewable resources at a faster rate, and the earth is on the verge of losing their reserve completely.
(42) Use of fossil fuels creates environmental problems like global warming and climate change. Use of uranium for the production of nuclear energy creates safety-risk problems for humanity. Non-availability of renewable resources like wood, clean water, farmland, wind, fish etc. in specific regions of the earth will also create social problems among humanity there. Similarly, there is always scope for exploitation against poor countries by the resource (renewable or non-renewable) rich countries across the world. Here we must remember the fact that through forceful means of exploitation, a lesser number of humans are put to enjoy a greater share of natural resources available on the earth.
(43) Humans have to necessarily acknowledge that natural resources are limited and are required to be used judiciously. Also, humanity must realize that every human being on earth, irrespective of which country he or she belongs to, deserve equal stake over the whole (available) natural resources. But, this, is one of the selfish material gains for humanity, will always be searched for and be acquired, endlessly by humans world over. The world community is almost clueless in tackling this global issue. Essentially the Second Religion that unfolds non-materialism to humanity can provide for the ultimate solution to this problem.
(44) Wealth is one of the material gains, humankind craves ever to acquire, in the materialistic world. It was amassed by human only to achieve his basic objective of survival and reproduction, to start with. In due course of time, it got encouraged too much that it hugely ended up with capitalistic societies across the globe. Amassing wealth is an arguably manipulative action of humanity that humans somehow acquire it by hook and crook methods.
(45) This is the case with even different groups of people viz: families, communities, states and countries across the world. Undue amassing of wealth leads to fast depleting of natural resources without allowing it to replenish itself and thereby causing greater damage to humanity through climate change, deforestation, pollution of water and air, pollution of land, floods, droughts, earthquakes, undue urbanization with jungles of buildings etc.
(46) Countries across the world, being forced to compete with each other in the name of development, are caught in the war of economy and wealth creation. Thus, here too, it is only non-materialism that can provide the ultimate solution. The humans will behave responsibly, and everyone will be achieving his or her basic objective of survival without harming the earth. Countries governed by non-materialistic people will also become non-materialistic. Even such a society will control the population growth leading to controlled consumption of resources and controlled wealth creation.
FREEDOM OF SCIENCE AND KNOWLEDGE:
(47) Science is a system of studying nature without any motivated bias. It is more concerned with the physical world and its phenomena, that entails unbiased observations and experimentations. Science involves general truths and fundamental laws of the universe. It is a systematic enterprise that builds testable explanations and predictions.
(48) Science is commonly divided into three branches viz: Natural Science, Social Science and Formal Science. Natural Science is the study of nature, based on empirical evidence, such as Biology, Physics, Chemistry, Astronomy, Earth Science etc. Social Science is the study of human individuals, human society and their relationships. Anthropology, Economics, History, Linguistics and Sociology are some of the subjects under Social Science. Formal Science is the study of formal systems with abstract concepts without demanding empirical evidence. It includes Mathematics, Computer Science, System Theory, Calculus etc.
(49) Here, in all the above three branches, there will always be attempts of interference by myths, prejudices, false beliefs and vested interests of some sections of humans, which practices present-day materialistic First Religion. Political leaning towards both Right and Left are sometimes far less accepting of the evidence of science when it challenges their ideologies. But embracing science means acknowledging the evidence even when it goes against their accepted dogma. Theories of evolution like Natural Selection and Intelligent Design, conflicting ideas on Global Warming and Climate Change, theories on Origin of Universe and Origin of Life, rewriting of history with Political Bias, hidden agendas of the Ruling Dispensations on national issues are some of the examples of prejudices against the Freedom of Science.
(50) Thus, in all the above issues, one can find that non-materialism realized through ‘The Second Faith’ provides the ultimate solution and establishes the Freedom of Science. Science with absolute freedom can only accomplish the Absolute Truth, which will ultimately provide for better survival of humanity across the globe without discriminations and disparities.
(51) Knowledge is defined as the understanding of facts, pieces of information, descriptions and skills that are acquired through perceiving, discovering and learning. Knowledge can also be referred to as a theoretical and practical understanding of a subject. There are three types of knowledge viz: Physical Knowledge, Logical Knowledge and Social Knowledge. Physical Knowledge refers to the empirical properties of objects of nature. Logical Knowledge is mainly mathematical and invented through abstract thoughts and actions. Social Knowledge is learned through cultural interactions among humanity.
(52) Knowledge, in the materialistic First Religion world, is again susceptible to political, social and spiritual influences. There are countries in the world, which are still attempting to interfere with facts of its history to suit the ideologies of the ruling dispensation. Freedom of Research and thereby Freedom of Knowledge is unreasonably meddled with or restricted by institutional regulations, laws or public pressures. For Learners of Knowledge, the basic elements include the freedom to study any subjects that concern them and to form conclusions for themselves and express their opinions. Yes, knowledge is best advanced when the inquiry is free from restraints by the state, religion and other institutions or special interest groups. This can be achieved only by the non-materialism advocated through Second Faith of the Second Religion, where only truth will always prevail.

FREEDOM OF RELIGION AND SPIRITUALITY:
(53) Religion is generally defined as a set of beliefs concerning the purpose of the universe as created by a superhuman agency, The God and involving moral, ritual and devotional observances by a group of humans. Religion is an institutionalized system of attitudes and rules externally practised in the physical world by its followers. It is quite formal and nurtured and followed hereditarily by every member of the family of the followers, involved.
(54) Religion is a concept that is passed down from generation to generation. The people that raise a person have a greater influence on them than anyone else. A child only knows what it is taught. If the child is only taught that their religion is the correct religion, they will believe that only their religion is correct. Children acquire the concept of religion before they can even think for their own. They are told that there is a God and they don’t have the knowledge to question it, so they believe it. Ideas that are formed young typically have great influence throughout a person’s life.
(55) Around 75% of the world population is practising some religion or other. Christianity, Islam, Hinduism, Buddhism, Jainism, Judaism, Bahai, Confucianism, Taoism, Sikhism, Shinto and Zoroastrianism are some of the major religions being practised by people across the world. Interestingly at-least 25% of the world population belongs to the category of Non-believers, and they are not affiliated to any of these religions.
(56) These religions came into being since, at a maximum of 10000 years now. Hindu Religion, though claimed to be the oldest, is about 7000 years since it is incorporated. Though these religions had originated with noble objectives that if practised, social harmony would prevail, it raised more questions than answers. Yes, a huge proportion of evil things, occurred across the globe in these years, has been due to religious intolerance, religious conflicts and religious extremism. So essentially, the Second Religion, through its Second Faith that advocates non-materialism comes out with an ultimate solution to these materialistic evils of First Religion. The Second Religion, by offering itself, to every human on earth, as a standby (second) religion to follow, will transform everyone into a non-materialistic human being. Yes, the Second Religion provides for Freedom of Religion, rendering peace and harmony across the globe.
(57) Spirituality, about the present-day material world, is a way of life in which a person seeks to connect to the Divine Nature. Spirituality involves the belief in a higher form of consciousness that explores the intellectual aspects of one’s life and existence. Spirituality addresses the non-physical area of the universe and its existence. Spirituality is an inward journey that liberates oneself through its wisdom teachings.
(58) In the era of First Religion, human life is understood to be comprised of four levels of its existence viz: Body, Mind, Intellect and Soul. The first three levels viz: Body, Mind and Intellect are construed as physical and finite and are addressed by Spiritual Science through lower-order practices. The fourth level viz: Soul, being addressed through higher-order practices of the Spiritual Science, is non-physical and infinite. Thus, spirituality, being associated with the interior life of the individual, addresses its well-being through the concept called “Body -Mind -Spirit”, which it believes, makes one ultimately reach the subtle concept called “Divine Infinity”.
(59) Spirituality is more about inner understanding, whereas religion is about outer worship. Spirituality is subjective, formless, evolutionary, inclusive and loving, whereas formal religion is objective, organized, traditional, exclusive and fearful. Though there are noticeable distinctions between spirituality and religion, they are not absolute. Some people consider themselves spiritual but not religious. Conversely, there can be individuals who are devoutly religious but not deeply spiritual. Also, some people are both religious and spiritual.
(60) Off-late there is a growing trend among the believers not to identify with any religion but to identify as being spiritual in some way. Those who are critical of religion see it as rigid and pushy, leading them to be described as Atheist or Agnostic. Instead, they prefer to be a Spiritualist. These people are popularly known as SBNR (Spiritual But Not Religious) or SBNA (Spiritual But Not Affiliated). They are not just about rejecting religion outright, but not wanting to be restricted by it. They claim that a belief system (religion) is non-essential and that it is potentially harmful or at least a hindrance to the spiritualist. But even then they do not dissociate completely away from religion since they do not have a substantive ground on which their spiritualism can comfortably stand.
(61) Thus, in the materialistic First Religion era, it is the spirituality-part in the believing system, that has enabled religion, intellectually survive and sustain in the evolution of humanity. Or, the lifeline of religion has so far been residing in spirituality, which, as claimed, is about the higher-order truth viz: The Divine Truth or The Infinity. It implies that spirituality is put to suffer from the baggage of religion which is often seen with liabilities like, intolerance, conflicts, terrorism etc. But one can easily conclude that today’s spirituality has better scope in the Second Religion for seeking and exploring the ‘Absolute Truth’, in a more convincing way. Thus, ‘The Second Faith’, advocating non-materialism and being scientifically spiritual, unequivocally provides for the ultimate Freedom of Spirituality.
FREEDOM OF FAME AND BEAUTY:
(62) Fame is a state of being known by many people on account of achievements. Politics, Entertainment, Business, Sports and Science are the leading fields that contain the most famous people in the world. To name few of all time; Mahatma Gandhi (Politics), Sir Charlie Chaplin (Entertainment), Walt Disney (Business), Mohammed Ali (Sports), Albert Einstein (Science) are some of the famous people, popularly known by humankind in the recent history. Similarly, we can enumerate a host of famous personalities in today’s context across countries and the world as a whole.
(63) Though there were people who were selfless and who ascended to the top in their respective fields without adopting any manipulative means, today’s materialistic world behaves opposite. It pushes everyone to pursue some short-cut methods or others for achieving fame. In any field, It is imperative that in the process of mass venture, there will always be someone who will find a place at the top, at any point in time. It is a logical and statistical reality. But this material world gives undue justifications and privilege to that particular personality and starts hero-worshipping him. It is rather the responsibility of common people both to treat such personalities and to make them realize that they are one among the ordinary people.
(64) Acknowledging and glorifying fame has thus become an incurable disease of the materialistic First Religion era that the discriminations and disparities in the society could never be wiped out. Thus, essentially to make every human being feel that he or she is one among the equals, the present-day First Religion must be substituted with the Second Religion. The postulates of the Second Faith establish that any material gain (including Fame), how much soever one attains, is going to be finite and that it will become nothing with respect to its scope which is always infinite. Yes, the non-materialistic society of Second Faith makes everyone feel ordinary and equal and thereby makes everyone feel, self-empowered and self-confident.
(65) Beauty is defined as a combination of qualities such as shape, colour, form, voice (sound) or idea of a person, an animal, a thing or a place that pleases the aesthetic senses of an observer of this material world. It is subjective, universal and at the same time, relative and not absolute.
(66) The beauty of a person can be categorized into two broad terms viz: The Inner Beauty and Outer Beauty. The nature of a person is termed as inner beauty. It is not apparent and can not be seen. It resides inside the person, and it can only be felt and sensed. Kindheartedness, Simplicity, Pleasing Attitude, Being Compassionate and Intellectual Capacity are some of the qualities that determine one’s inner beauty. The outer beauty of a person focuses on his or her physical appearance or physical features viz: Shape, Colour, Height, Voice etc. Today’s society lays great emphasis on the outer beauty of people. People seem to run after things that, in actual, have no meaning at all.
(67) Present day’s materialistic society believes blindly in discriminations. It also believes in the distorted definition of beauty that brainwashes everyone and promotes outer beauty, which gives room for discriminations and at the same time, it never lasts long. Yes, people go on craving endlessly for enhancing their outer beauty by resorting to artificial and harmful techniques. There will never be a point when people are satisfied themselves. Also, as far as finding and enjoying beauty in external things is concerned, one can always find beauty in simple things everywhere in nature. One need not endlessly go on searching out somewhere else for the same. A natural water- stream next to a village in an eastern country can be more beautiful than the Niagara Falls, thousands of kilometres away in the west. Beauty is in the eyes of the beholder. To feel content with one’s physical beauty and with that of external things that he observes, he must realize that the level of satisfaction that can be attained will always be zero when compared to the scope which will always be infinite. Non-materialism advocated by the Second Religion, while enhancing one’s Inner Beauty, thoroughly rejects Outer Beauty. Yes, only in the era of Second Religion, craving for and going after outer beauty vanishes away, bringing down the social crimes like rape, adultery, suicide etc. There will not be any discriminations in the eyes of the beholder, irrespective of one being materialistically beautiful. Thus, the Second Religion, through the postulates of the Second Faith, provides for the ultimate Freedom of Beauty.

FREEDOM OF POLITICS AND ECONOMY:
(68) Politics is the set of activities that are associated with the governance of a Country, a State or an Area. It involves making decisions and organizing control over a human community. Politics is both art and science of governance. It is exercised in different social levels: from clans and villages to sub-states to sovereign states and further to the organizations at the international level. The political system consists of three basic components viz: Government Formation, Political Parties and Politicians.
(69) There are three types of government formation across the world viz: Authoritarianism, Monarchy and Democracy. Authoritarian government is formed by a set of elite leaders who handle all economic, military and foreign relations activities. Common people will have no representation and no power. It is otherwise called Dictatorship. Totalitarianism is the extreme form of authoritarianism, which control all aspects of life through the means of terror. Monarchy is a form of government controlled by a King or a Queen, who may work like a dictator or like a constitutional head, who works with limited powers given by an elected body. Democracy is a form of government in which the citizens have the authority through votes. Generally, there are two types of democracy in the world viz: Parliamentary Democracy (Example: India) and Presidential Democracy (Example: United States of America). The decision-making process in a democracy is through the concept of Majority Rule. The constitution in a democracy will limit the majority to enable protection of the minority.
(70) Political Party is an organization of people who have the same ideology and agenda. Political parties field their candidates for elections, and the elected members will have their say in government formation and in promoting their set agenda. The candidates of the opposition parties question the party in power and make them aware of the problems and issues before the common man and seek resolutions. There are three types of Party System across countries viz: One Party System (Example: China, Cuba), Two-Party System (Example: USA, UK) and Multi-Party System (Example: India, Germany).
(71) A politician is a person active in party politics. He may be a person either holding or seeking an office in the government or the party. Politicians propose, support and create laws or policies that govern the people. So, it is the role of politicians that determines a better political party, a better government and a better political system. But today’s politicians behave opposite. They make numerous promises to the people, and once they gain power, they turn their back on the public. They work for their selfish motives and keep fooling people in every election. Further, the majority of politicians being corrupt, abuse their power to advance their interest rather than that of the country. They ignore the overall development of the nation and hurt the essence of the country. Also, they sometimes hamper with the harmony of the country by their hidden agendas and ideologies. Had they been consciously honest and sincere, the countries they govern would live in peace and harmony and flourish manifold.
(72) Today’s materialistic society does not demand everyone, to be honest. Every human on earth is motivated by material gains. Ignoring everything, he wants to somehow attain wealth, status, power and fame through any means. He sees, politics is one such means. Though the present world is flooded with a lot of agencies that preach and promote morality among people, humans fail, because either those agencies are intellectually incompetent or humans are not ready to blindly believe in illogical and contradictory preachings. Corrupt politicians can lead only corrupt political parties, and corrupt political parties can form only corrupt governments. Thus politics is in desperate need of a change. The change must be based on hard truth that one will intellectually get convinced. It is here, where the Second Religion finds its place. The postulates of the Second Faith feed the intellect of everyone, logically that materialism is not true. It establishes that non-materialism can only achieve a society, free of material evils. Political system pursued by non-materialistic politicians will be pure, transparent, progressive and corruption-free, rendering the ultimate Freedom of Politics.
(73) The economy is a system of producing and trading goods and services by exchanging transactions through the medium of finance. There are three main types of economies in the world viz: Free Market Economy, Command Economy and Mixed Economy. Free Market Economy adopts principles of Capitalism, Command Economy adopts Communism and Socialism, and Mixed Economy adopts both Socialism and Capitalism. Here, in the scale of economy, pure capitalism is called ‘The Right’, pure Communism is called ‘ The Left’ and socialism is called ‘The Mixed’. Countries world over are continuously evolving and adopting different combinations of economic principles to suit their socio-politico requirements. Countries like China and North Korea are more towards the Left, countries like the USA and Italy are more towards the Right, and the countries like India and Russia are at the Center, the Mixed.
(74) As a country of Far-Right Economy, the USA started its political strategy, originally from the famous ‘Declaration of Independence’ statement “We hold these truths to be self-evident, that all men are created equal, that they are endowed by their Creator with certain unalienable rights, that among these are Life, Liberty and the Pursuit of Happiness”. Here, the pursuit of happiness is conceived in the materialistic perspective, that promotes capitalism. Though they were inching slowly, from the far right of the Economy Scale, towards the center, they are still careful enough to stay within the arm of the Right.
(75) Similarly, India having the preamble of the constitution as, ” We the people of Individuals, having solemnly resolved to constitute India into a Sovereign Socialist Secular Democratic Republic and to secure to all its citizens Justice, social, economic and political, liberty of thought, expression, belief and worship, Equality of status and opportunity, and to promote among them all Fraternity assuring the dignity of the individual and the unity and integrity of the Nation, in our constituent assembly this 26th day of November 1949, do hereby adopt, enact and give to ourselves this constitution”, has already started moving towards the Right from the Center.
(76) Russia, which adopted the ideology of Communism, could sustain it only for about 75 years. It started on the German Philosopher, Karl Marx’s theory, ” The state owns the resources and everyone shares the benefits of labour” and on his revolutionary call against capitalism, ” Workers of the world, unite”, but it had to find an end, within this period and had to move towards Capitalism inevitably. China, on the other hand, had to recently inject some capitalistic relaxations to the existing staunch Communist government, that was established about 70 years ago. Though the country has been growing economically in recent times, it has just started facing Slow Down in the trend. It also faces the issues of corruption in the administration, which require separating the Communist Party from the State and the Judiciary, that in turn demands more transparency. It is to be noted that people’s values will change when they have more income and a higher level of education; they will need more autonomy, more dignity, more freedom and more control over their own lives, that will eventually take them towards more Capitalism and Democracy.
(77) Likewise, we can analyze each country and conclude that the world economy is becoming more capitalistic and moving towards the Right. Moving to ‘The Right’ means, the world population want to be more materialistic or vice versa. That further means, people across the world believe in discriminations and disparities, that is eventually detrimental to peace and harmony of humanity. So, all these economy models, in their original form, would have worked well and stayed as intended to, had the society been non-materialistic. This establishes that the postulates of the Second Faith that make humans realize non-materialism can only provide for the ultimate Freedom of Economy. Yes, be it Capitalism, be it Socialism or be it Communism, only if exercised along with the Second Religion, which establishes non-materialism, humanity will flourish, and peace will prevail.
FREEDOM FROM SOCIAL EVILS:
(78) Social Evils are actions committed by a group within society that is controversial or in conflict with the morality shared within the society. Social evils can also be referred to as harmful things that are practised by people against the very society, they belong to. Common social evils include Poverty, Beggary, Illiteracy, Robbery, Theft, Drug Abuse, Drug Trafficking, Prostitution, Gender Bias, Alcohol Abuse, Cult of Celebrity, Eve Teasing, Organized Crimes, Extremism, Nepotism, Stateism, Terrorism, Immigration and Racism, Unemployment, Decline in Values, Consumerism, Individualism etc. that are prevalent in societies across the world. Dowry, Female Infanticide, Child Marriage, Child Labour, Superstitions, Caste Discriminations etc. are another set of social evils that are prevalent in the societies of different regions of the earth. A host of social crimes like Rape, Murder, Betrayal etc. can also be included in the list. These social evils, being self-evident and self-explanatory is the direct fall out of social and material discriminations among people and have long been the cause of grave concern for humanity, requiring to be seriously addressed and resolved.
(79) These social evils came into existence in the human society since the time immemorial and have simultaneously been fought with, by the appropriate agencies by their belief and knowledge. Law enforcing agencies like Judiciary, Police and other state-controlled forces have been playing major roles in curbing such social evils. Morality enforcing agencies like various religions of the world, spiritual masters, yoga gurus, faith movements, holy books have also relentlessly preached humanity from different dimensions of the Faith System. But still, there is no decline in social evils.
(80) Socio-politico systems have also attempted to contain social evils. Countries that were successful in obtaining freedom from monarchies have brought new laws and acts so that a better social environment would prevail. Democracies like USA, India and European Nations have enacted their laws and took a series of proactive measures for eradicating social evils, but failed. Countries like Russia, China and Cuba, which have had different combinations of political ideologies viz: Authoritarianism, Communism, Socialism and Capitalism also have attempted to curb social evils through new laws. They also failed. Here one must remember that there was no reduction in the incidences of social crimes even when these countries had Communist model of the economy that practices equality. Thus, in effect, humanity across the globe doesn’t seem to be winning the war against social evils.
(81) It clearly shows that humans can never be made to change by force. Enacting new laws and making the people follow the rule of law alone did not succeed in achieving an evil-free society. Even forced equality among people did not curb evils in society. Spiritual teachings based on the existing Belief System also could not provide the desired results. Yes, in this materialistic era, humans believe in the pleasure of attaining material gains and goes to any extent to achieve them, ignoring all these deterrences. His belief in materialism is like a rock that could not be broken, by any theory that so far evolved in this world. The desperation is so severe that the great scientist, Albert Einstein said in his words, “The world is a dangerous place to live in, not because of the people who are evil but because of the people who don’t do anything about it”. It is where the Second Religion steps in. The postulates of the Second Faith thoroughly demolish the humanity’s belief in materialism. It is only in the era of non-materialistic Second Faith, where there is no craving for or priding about material gains; these social evils can vanish away. Yes, only non-materialism, that unequivocally proves absolute contentment to be true, can show the way for the ‘Freedom from Social Evils’.
FREEDOM AT INDIVIDUAL LEVEL:
(82) An individual is a person who is one among the population of the planet, Earth, which accommodates around 700 crores people now. Almost every individual on earth is affiliated either to one of the systems of believers or to that of nonbelievers. Also, every individual belongs to a nation-state that practices either capitalism, socialism, communism or a combination of these economy-models. But invariably every one in this world would identify himself or herself as a materialist, that is a person of First Religion. In other words, everyone by default is subjected to the problems and hardships that this materialistic world would be posing to him today. Instead of allowing a human to get contented with the attainment of his basic needs that enable him a quality survival, he is induced to pursue other material gains like, wealth, status, beauty, fame etc. unnecessarily.
(83) Being born to a mother, every child starts its life with a clear mind and heart and with a positive instinct of survival. As days pass the child is slowly exposed to a world of a material system that makes him believe that the material life-parameters like, wealth, beauty, knowledge, status, fame etc. are real and are to be acquired by him. He is also exposed to the God-Believing system that his parents have henceforth been practising and to other socio-political systems that are around. Now the question is, are these systems that are put before this clean-slate human being, justifiably genuine and based on truth.
(84) This fundamental question is thoroughly analysed and addressed by the Second Religion through the postulates of the Second Faith. It makes everyone realize that the new-born human being is subjected unnecessarily to the (indirect) means of a material system for achieving the basic objective of survival. It also makes both believers and non-believers of the world, realize the scientific and mathematical truth that, in this world, human’s material gains are always finite and the value of which will always be zero or nothing when compared to their scope, which is infinite. That means one should not crave for and pride about any material things that he comes across in life. It also scientifically and intellectually proves that the god-believing religious systems that strongly support materialism are irrelevant and baseless.
(85) Yes, a Second Religion realized person becomes again like a clean slate child with a pure instinct of quality survival through natural and direct means. For him, quality survival means firstly, to have quality (natural and hygienic) food, secondly to have adequate and environment-friendly clothing, thirdly to have recyclable and eco-friendly shelters and finally and optionally to have a life partner from the ‘No Craving No Priding’ society of humans for enabling love-making and/or procreation. Here procreation becomes an option within the option. The Second Religion realized person is not an exclusivist. He is an inclusivist. He is not utopian. He is not an idealist either. He is pragmatic and practical. He treats everyone next door alike. He doesn’t long for physical beauty. He never prides or egotises about beauty. He doesn’t gaze at the girl on the street with the wrong motive. He can never resort to or think of rape. No adultery in his society. No orphans in his society. He never gets betrayed by others. He never cheats others. He is never sick. He is never hurt. He is the strongest person. He is a beautiful person. Yes, he simply realized the ‘Absolute Truth’ that was unfolding in the Second Faith. He can even accommodate and love every materialist of the First Religion. He is an individual who practices Universal Freedom. Here, ‘he’ means both ‘he and she’.
FREEDOM AT COMMUNITY LEVEL:
(86) Community is a group of people who share something in common. Community is also a collection of individuals who identify themselves in a particular context. Communities have been created in the era of First Religion, wherein not only that individuals are selfish, but groups made up of individuals are also selfish. To safeguard and promote their collective interest, people create communities under different banners. Communities, Movements and Associations are started based on religion, language, caste, region, profession, ideology, race etc. Communities practice an extended form of materialism, that is from individual level to group level. They amass wealth and facilitate for themselves without usually crossing their boundaries. They take pride over their materialistic strength and try to command and exploit the socio-political systems around.
(87) In this materialistic society, communities based on religion, caste and region have sometimes been instrumental for the social evils like hatred, intolerance, terrorism, murder etc. Social behaviours of communities are the direct culmination of individuals’ behaviours, driven by materialism. So, in a society of non-materialistic individuals, the communities or groups formed therein will also be non-materialistic. In a society of Second Religion era, though there is no requirement for any community or group, even the ones that are in existence will be non-materialistic and be spreading ‘No Craving No Priding’ messages across the society. Non-materialism will unfold a peaceful social arena across communities. There will be no racial discrimination and immigration issues. Untouchability and caste disparities will vanish away. Universal two languages policy, that is, ‘One for Mother Tongue and other for Universal Communication’ will prevail everywhere in the world. Inter-caste marriages will no longer be an issue. Territories of states will be scientifically reorganized, notwithstanding language constraints. Urbanization, being direct fallout of materialism will lose its glamour resulting in scattering of people across rural communities, which promotes nature-based living. Faith systems will loose their negative baggage of superstitions and evil practices. Everyone across different communities will be seen as equal and be treated equally. Yes, the realization of Second Religion caters for freedom of humanity in Community-Level too.
FREEDOM AT COUNTRY LEVEL:
(88) A Country is a politically organized body of people under a single government. It is a political entity that maintains sovereignty over its territory and people. Countries have formed basically with people, land and a system of government, to start with. It consists of individuals, communities, sub-states and states. Countries started forming from approximately 5000 years ago, across different regions of the planet earth. As of now, there are around 200 countries that are sovereign and have independent territories.
(89) Originally countries must have formed for safeguarding material interests of their people. To be more analytical, the very formation of countries must have been a fallout of materialism that crept into the society of humans. As has already been explained, materialism came into the society because of its ability to achieving human’s objective of survival which included reproduction, indirectly. Also, the god-believing religious systems that came in, to provide a sort of checking mechanism in the society, has started to acknowledge and give shelter to materialism and thereby found due-prominence in the countries’ internal affairs. There are countries which have adopted their religion as their ‘State Religion’. There are also countries which have Atheism as their state policy. Also, a vast number of countries have adopted Secular Policy so that many religions can coexist without influencing the state-administration. Similarly, as far as economy models of the countries are concerned, the majority of them are Socialists, next comes Capitalists and next comes Communists. In all the above countries, irrespective of having different belief systems and economy models, one thing that is found common is materialism. It is materialism that is responsible for the social evils like, inequality, poverty, corruption, religious conflicts, language issues, unemployment, health-care issues, women’s safety, pollution, defence spending, climate change etc.
(90) Minus materialism, countries would transform into the ‘Second Religion Realized’ (SRR) entities and vice versa. The SRR individuals would make up the SRR community, the SRR communities would make up the SRR state and the SRR states would make up the SRR country, wherein every affair would be based on the ‘No Craving No Priding’ principle. Governments of non-materialistic countries will be nonreligious. Even if there are religions, governments will adopt a true secularist approach towards them. Religious hatred will vanish away since the belief-system itself will start finding its irrelevance. Economy models will start shifting from the ‘Rude Right’ to ‘Loving Right’ in the capitalistic countries, from the ‘Rude Middle’ to ‘Loving Middle’ in the socialistic countries and from the ‘Rude Left’ to ‘Loving Left’ in the communist countries. Yes, the Second Religion will ultimately end up in transforming all countries towards ‘Loving Left’, where ‘Rude to Love’ means ‘Materialism to Non-materialism’.
(91) In a Second Religion realized scenario, all the remaining country-level issues and problems will also find their logical ends and solutions. For example, issues like, income inequality among people will automatically get resolved in a loving-left oriented economy. Poverty will be alleviated. Religious freedom will be accomplished. Corruption will be eliminated. Education will be made free. Defence spending, being a nonproductive exercise will be drastically reduced or be stopped so that it can be productively used in other areas. By implementing universal two languages policy, ‘One for Mother Tongue and the other for Universal Communication’, Language conflicts will vanish away. Standard of living will be normalized with nature-based “Food- Clothes- Shelter- Optional Lovemaking” policy. Unemployment will find its way out. Issues like Pollution and Climate Change will get resolved. Health care burden will dramatically be reduced due to nature-based living policy. And finally, Mahatma Gandhi’s dream of women’s freedom, ” The day a woman can walk freely at midnight on the roads, that day we can say that India achieved Independence”, will become a reality only in the non-materialistic world of Second Religion.
FREEDOM AT GLOBAL LEVEL:
(92) The globe or the world is the earth with all life on it, including human civilization. Human civilization includes all the nation-states and countries on the planet earth, which consists of further divisions like, federal states, sub-states, communities and individual people. As we have already discussed, this entire present-day set-up of world countries, world civilizations and world community were constructed on the foundation of the belief of humans on materialism. Materialism has become so global that every activity across the world has influence from it. That means materialism by itself, breeds a host of unsolvable issues and problems even in the international or at the global levels.
(93) Humans by birth are like clean slates, with an uncorrupted instinct of survival, which nature is very much ready to be supportive of. It is only the human-made materialism that was unnecessarily injected into their survival program that corrupted and infected their entire life negatively. Also simultaneously emerged a host of spiritual and political agencies for removing and disinfecting the material corruptions from the lives of humans. Still, they became so helpless and ineffective that they not only started acknowledging the material corruptions but became supportive of such infections. Yes, the world’s belief systems through their religious preachings made humanity believe that the Almighty (The God) will enhance one’s material gains if he surrenders before him. But, humanity goes into a trap, overwhelmed with irrecoverable micro-level and macro-level issues and problems, desperately needing an absolute solution based on hard truth. Yes, humanity finds the Second Religion that comes out with postulates of Second Faith.
(94) This can be better presented with a familiar analogy between Computer System and Human Life. Computer hardware (New-born human being) is put to work with its clean system-software (Instinct of survival). Accidentally through some means, it is exposed to a malware (Materialism) infection. The computer starts malfunctioning (Human society suffers from evil doings). Antivirus packages (Religious and Political systems) are loaded into the system for cleansing the virus from the software. Even after trying with a host of enhanced antivirus packages (Evolved Spiritualism and New Ideologies) system continues to malfunction. Over a while, the malware(Materialism) infection has become so severe that the malfunctioning of the system goes from bad to worst (Unresolvable Social Evils and Global Issues). Finally, now, the computer system (Life of Human) is loaded with an all-powerful Antivirus Software Package (The Second Faith of the Second Religion) and put to work. The system starts functioning peacefully to its full capacity and efficiency.
(95) The global community, being Second Religion Realized (SRR), will see sea-changes in different aspects of human life internationally and globally. The pressing global issues like, Over Consumption of Resources, Over Population, Global Inequality, Global Warming and Climate Change, Food and Water Security, Pandemic Diseases, Adventurous Technological Risks etc., that require urgent resolutions by humankind will find their way out in the SRR era.
“No Craving No Priding” and “Nature-based Food -Clothing -Shelter -Optional Love Making” principles of Second Religion can never exploit the earth. Resources are over-consumed only to amass material gains. Non-materialism, by curbing such acts, will naturally find an end to the issue of overconsumption of resources.
One of the simple living principles that emanated from the Second Religion culminates into “Optional Love Making and/or Procreation”. Unlike materialism, where procreation is a material gain, non-materialism will cater to minimum reproductive activities and will yield a minimum population. A human, being born to a mother, becomes a person, full of emotions with conscious and unconscious feelings, by gravitational implications of nature. And having been brought to this world, he must be loved and be respected with full dignity, throughout his life. We can avoid being instrumental in procreating unjustifiably more number of humans, and thereby address the issue of overpopulation.
Global Inequality is referred to as the differences among countries of the world in respect to their Economy, Health Care, Education etc. These inequalities can be attributed to the causes like Country Location(Geography), Population Growth, Colonization, Economy Structure, Wars, Industrialization etc. The attempts of international organizations to reduce the inequalities among countries do not yield favourable results only because of people’s belief in materialism, which promotes disparities. So the issue of Global Inequality also requires the world community to follow the principles of the Second Religion.
Majority of the scientific community is convinced that Global warming, which is responsible for Climate change is mainly human-caused. Fossil fuel burning, Deforestation, Large scale agricultural farming are some of the human activities that cause excessive greenhouse gas concentration in the atmosphere, which in turn causes global warming. Even such exploitation by humans will drastically come down, once the society across the globe becomes SRR.
Food and Water Security is established when all people, at all times, have physical and economic access to sufficient and safe, nutritious food and hygienic water to meet their needs for an active and healthy life. Food and water are the most primary needs of human, even for his simple way of living. Food and Water Security for the entire world community are quite achievable, had the humans observe non-materialism, as advocated by the Second Faith.
A Pandemic is an epidemic occurring on a large scale that crosses international borders, affecting people worldwide. Pandemic diseases are categorized as Communicable diseases and Non-Communicable diseases. Plague, Cholera, Smallpox and Corona-virus are some of the communicable pandemic diseases that the world has recently seen. Heart diseases, Cancer, Stroke and Diabetes, are examples of noncommunicable pandemic diseases. Studies have clearly shown that Human LifeStyle has a major impact on both of these categories of pandemic diseases. Again, Life Style of a person can be attributed to the materialistic society that he belongs to. That means, ‘Materialism Induced Life Style’ has ruthlessly been the cause of making a section of society more vulnerable and immuno-compromised and thereby succumb to these deadly pandemics. Here, the pity part is, we forced every elderly person to become immuno-compromised by compulsorily offering him a materialistic lifestyle in his entire youth period, though he, as a child came to this world with immense immunity, provided by gravity of nature. Pandemics are thus better handled only by the healthy Life Style of the non-materialistic society of The Second Religion.
Global issues like Artificial Intelligence Risk, Biotechnology Risk, Ecological Collapse Risk, Nanotechnology Risk and Nuclear Holocaust Risk are some of the Adventurous Technological Risks that humanity may encounter in the micro (high) technological areas in this competitive, materialistic world. In this respect, there can always be a global body created by the top echelon of scientists from different parts of the world, that can venture into new areas of research, which can benefit the human society, conforming, at the same time the philosophical concepts of the Second Religion. In the knowledge spectrum of humankind, anything known will be finite and the value of which will be zero (nothing), when compared to the scope (the rest), which will always be infinite. Hence there is never going to be an end, as far as knowledge exploration is concerned. Therefore, it is only the contentment, as advocated by the Second Religion through its postulates of Second Faith, that is going to be the ultimate answer to the Adventurous Technological Risks, faced by humankind globally today.
CLAIM & APPEAL:
• The First Religion through its First Faith, made humanity believe in material gains like wealth, knowledge, beauty, fame, status etc. that they are real. It also made them believe that the almighty, ‘The God’ will enhance these material gains if humans surrender before Him.
• Also, the First Religion, through its First Freedom, came out with remedies for the social evils that crept in, due to humans’ unfettered belief in the material gains. Religious rituals, Religious preachings, Sacred(Holy) books, Sermons of gurus, Neo-political ideologies and New Economy models have been brought in to address the social issues but resulted in vain.
• The Second Religion demolishes these First Religion principles through its Second Faith that comes out with three postulates. One: to realize that material gains were accidental leaps of actions of the humankind while venturing for their survival. Two: to realize that the material gains are finite and the values of which will be zero when compared to their scope, which is infinite. Three: to realize that the God, that is held responsible for the enhancement of human’s material gains is proved, through the new Theory of Everything, irrelevant.
• The Second Freedom, being the direct consequence of the Second Faith, explains how every aspect of human life is freed from the clutches of materialism and also how the humanity realizes freedom from the individual, community, country and global perspectives. The Second Freedom superimposes the postulates of the Second Faith on the human actions of the present-day materialistic era and finds solutions in today’s context. This will further pave the way, to the non-materialistic era of Second Religion, by enabling smooth transition and upholding the principle of continuity.
• The Second Religion provides a necessary cushion to this material world of First Religion to absorb the shock it creates on this society. As the ripples of this negative (evil) waves die down, the Second Religion will make the Second Faith to prevail and enable the society to accomplish the Second Freedom.
• The Second Religion appeals to the Intellectual and Scientific Communities across the world to analyze the truth behind the postulates of the Second Faith. It also appeals to them to make review studies, extrapolations, fact-checks etc. with the existing (present-day) theories, in the relevant fields. It further appeals to them, if they are convinced, to cause to create and join the movement of ‘ The Second Religion’ at once to accomplish the Second Freedom.
• The Second Religion appeals to the Religious and Spiritual Leaders of the world to open up their minds and intellects. The human can always dwell within the domain of finiteness. For him, reaching out to both ‘The Nothing’ (zero) and ‘The Whole Thing’ (infinity) is never possible. If one (a finite entity) tries to proceed inwardly to Nothing (zero), he tends to become (finite-entity / zero = infinity) the Whole Thing, that is the experiencing of Ecstasy. Similarly, if one tries to proceed outwardly to the Whole Thing (infinity), he tends to become (finite-entity / infinity = zero) the Nothing, that is the realization of Emptiness (Egolessness). In the process of making humanity experience this, all our religious and spiritual ventures have found some relevance or other, creating a host of belief systems across the world for the last few thousand years. They conveniently placed the all-powerful, The God in these non-reachable Limiting Concepts viz: ‘The Zero’ and ‘The Infinity’. Here, the ignorance is, the fantasy of these limiting concepts, that made the present-day belief systems survive, is carrying the baggage of materialism successfully along. The Second Religion presents its postulates of the Second Faith to the conscience of all religious and spiritual communities, across the world and appeal to them that they may consider and practice this as a second (standby) religion now. Let the Second Religion wait until it convinces and takes them along to accomplish the Second Freedom.
• The Second Religion appeals to the Political and Ideological Leaders of the world, to personally make an analytical study of the Second Faith and to integrate it with their political and ideological principles. If the Second Faith outweighs their present system, immediately without hesitation, they may transform them into a second religion realized system and pursue vigorously further to accomplish the Second Freedom.
• The Second Religion appeals to the Famous Personalities and Celebrities across the world, to make conscious effort to correlate the Second Faith with their present positions and privileges in the society. If they are convinced that there is truth in the postulates of the Second Faith, they may break the barriers, if any, at once and come out in the open to advocating for accomplishing the Second Freedom.
• The Second Religion appeals to the Business and Corporate Heads across the world, to analyze the truth behind the theory of the Second Faith and to find out as to how its principles will influence the present-day economy models of the world and the countries of their interest, in particular. They may also question their conscience and find an answer as to whether they can make their organization SRR. If they are convinced, they may start taking steps to transform their organizations SRR and come open to promote the Second Faith that ultimately accomplishes the Second Freedom.
• The Second Religion appeals to the Presidents and the Prime Ministers of the World Countries to pay special attention to the Second Faith postulates. If they find prima-facie truth in it, they may constitute an expert committee for making a thorough evaluation of the postulates, both politically and scientifically. If the outcome is affirmative, they may start the required political and constitutional processes to transform the whole ruling system of their countries into SRR. This may even lead to a stage when all the countries may unite and form a border-less World Government under the principles of the Second Religion after declaring ‘The Second Freedom’ world over.
• The Second Religion appeals to the Sisters and Brothers of the world to make a thorough analysis of the Second Faith, to assimilate and debate on it and then to arrive at a conclusion on it. The Second Faith values the equality of humans and their unalienable rights viz: Life, Liberty and Pursuit of Happiness in the ambit of non-materialism, not in the ambit of materialism. The Second Faith values the Big (Fundamental) Rights of humans and their Common Ownership of Command Economy in the ambit of non-materialism, not in the ambit of materialism. And the Second Faith values the constitutional rights of citizens viz: Justice, Liberty, Equality and Fraternity in the ambit of non-materialism, not in the ambit of materialism. Because, in all these cases, as we have been witnessing, materialism played ha-vacs and destroyed the true spirit, intended to. So, be it ‘The Right’, be it ‘The Left’ or be it even ‘The Mixed’, the Second Faith pragmatically suggests everyone on earth today, “To Learn More, To Earn More but To Live Simple” within the ambit of non-materialism, till the world becomes Second Religion Realized (SRR). Here, gaining more from the world implies giving more back to the world eventually. Also, human happiness can be founded only on truth, not on untruth. The Second Religion that brings out the Absolute Truth in the form of the Second Faith, now appeals to the people of the world, to unite against the untruth of materialism and to thereby accomplish ‘The Second Freedom’.

End of Chapter- 3

ABOUT THE AUTHOR

Selvaganesan Ramaiah was born in Tirunelveli, Tamil Nadu, India to a farming family, grew up in a village, graduated with a Bachelor of Science degree in Mathematics at Madurai Kamaraj University, post-graduated with a Master of Science degree in Mathematics at Madras University, qualified for Associate Member of Institution of Electronics and Telecommunication Engineers at New Delhi and post-graduated with a Master of Business Administration degree at Madras University.
He, being a mathematician, had fascinations towards the fundamental concepts called, Zero and Infinity since his early college days. He had a strong intuition that the humankind can always dwell in a finite domain and that too in a discrete structure of time and space. This only paved his way for reviewing every physical phenomenon of this universe. Being a technocrat, his tendencies will always be to attribute to a single cause for the multiple effects that may unfold in an environment.
After around twenty years of search and research, he arrived at the conclusion that Gravity is the cause of everything, including the creation of this universe, leaving its origin and end, open-ended in an Absolute Empty Space, which accommodates both the limiting concepts, Zero and Infinity in both Space and Time dimensions.
Coming to the domain of life of the humankind, he concludes that materialism without its due legitimacy found a place in it with the help of a Godly entity, supported again by Zero and Infinity falsely. Here too comes Gravity, to the rescue of the author and resolves all the myths that surround the humanity, leading ultimately to a world of “The Second Religion”. And, it is the first book of the author.

***********

	A new THEORY OF EVER… on A new THEORY OF EVERYTHING…
	The Second Faith… on A Concise Description of the…
	Dr. Rev. Jitender Ku… on The Second Freedom
	Selvaganesan Ramaiah on Theory of Grand Settlement…
	Selvaganesan Ramaiah on Theory of Grand Settlement…

The Second Religion

The Second Religion

(PDF version of the eBook, “The Second Religion”)

https://www.amazon.com/dp/B088SXS99M/

A new “Theory of Everything”

APPEAL

ACKNOWLEDGEMENTS

AUTHOR’S NOTE

CONTENTS

INTRODUCTION

CHAPTER 1: The Second Face

CHAPTER 2: The Second Faith

CHAPTER 3: The Second Freedom

ABOUT THE AUTHOR

INTRODUCTION

CHAPTER 1: The Second Face

அத்தியாயம் 1: இரண்டாம் முகம்

CHAPTER 2: The Second Faith

Annexure to Chapter-2:

Postulate – III of the ” The Second Faith” is further explained in the following links, titled,

(1) “A new Theory of Everything – Explanatory Version“

https://thesecondreligion.wordpress.com/2020/10/24/a-new-theory-of-everything-explanatory-version/

(2) A concise description of the “Theory of Grand Settlement”

https://thesecondreligion.wordpress.com/2023/12/29/a-concise-description-of-the-theory-of-grand-settlement/

(3) “Theory of Grand Settlement – A new Theory of Everything”

https://www.academia.edu/50260879/Theory_of_Grand_Settlement_A_new_Theory_of_Everything

CHAPTER 3: The Second Freedom

ABOUT THE AUTHOR

Published by Selvaganesan Ramaiah

Leave a comment Cancel reply

The Second Religion

(PDF version of the eBook, “The Second Religion”)

https://www.amazon.com/dp/B088SXS99M/

A new “Theory of Everything”

APPEAL

ACKNOWLEDGEMENTS

AUTHOR’S NOTE

CONTENTS

INTRODUCTION

CHAPTER 1: The Second Face

CHAPTER 2: The Second Faith

CHAPTER 3: The Second Freedom

ABOUT THE AUTHOR

INTRODUCTION

CHAPTER 1: The Second Face

அத்தியாயம் 1: இரண்டாம் முகம்

CHAPTER 2: The Second Faith

Annexure to Chapter-2:

Postulate – III of the ” The Second Faith” is further explained in the following links, titled,

(1) “A new Theory of Everything – Explanatory Version“

https://thesecondreligion.wordpress.com/2020/10/24/a-new-theory-of-everything-explanatory-version/

(2) A concise description of the “Theory of Grand Settlement”

https://thesecondreligion.wordpress.com/2023/12/29/a-concise-description-of-the-theory-of-grand-settlement/

(3) “Theory of Grand Settlement – A new Theory of Everything”

https://www.academia.edu/50260879/Theory_of_Grand_Settlement_A_new_Theory_of_Everything

CHAPTER 3: The Second Freedom

ABOUT THE AUTHOR

Share this:

Published by Selvaganesan Ramaiah

Leave a comment Cancel reply